Ελάχιστοι, να υποθέσω.
Ως #Apodyoptis, που σέβεται τον εαυτό του, λοιπόν, έκανα μια μικρή έρευνα και σας παρουσιάζω ,εν τάχει, τα πιο φέημους στοιχειωμένα κτίρια από όλον τον κόσμο.
- Λευκός Οίκος, Ουάσιγκτον
Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 1800 ενώ το 1812 πυρπολήθηκε από τους Βρετανούς ,ανοικοδομήθηκε μερικώς στη συνέχεια και τελικά έζησε μια σειρά από πολλές και διάφορες άλλαγες στην πορεία του χρόνου.Πέρα του ότι όμως έχει μια ενδιαφέρουσα κτιριακή πορεία, είναι οι ανθρώπινες ιστορίες, που το κάνουν αληθινά ενδιαφέρον.Δεκάδες άνθρωποι που έζησαν, φιλοξενήθηκαν ή δούλεψαν στον Λευκό Οίκο , ή ακόμη και απερχόμενοι Προέδροι και μέλη των οικογενειών τους,ανέφεραν την αίσθηση μιας αδιόρατης παρουσίας γύρω τους.Το εκκωφαντικό γέλιο του Προέδρου Άντριου Τζάκσον, λέγεται πως στοιχειώνει το Rose Room , ενώ μαρτυρίες θέλουν το ιπτάμενο φάντασμα της συζύγου του Προέδρου Τζον Άνταμς, Άμπιγκεηλ, να έχει καταλάβει το East Room.
Και τα ανήσυχα προεδρικά φαντάσματα δε τελειώνουν εκεί.
Μάλιστα, λέγεται ότι η πιο συχνή κι έντονη παρουσία, που γίνεται αισθητή μέσα σε αυτό το αδιόρατο πέπλο των προεδρικών πνευμάτων, είναι αυτή του θρυλικού Προέδρου Αβραάμ Λίνκολν. Μαρτυρίες, όπως των Πρώτων Κυριών Κένεντυ και Τζόνσον, ή της θυγατέρας του Ρίγκαν, Μωρήν, όπως και δεκάδων άλλων παρευρισκόμενων κατά καιρούς στον Λευκό Οίκο, θέλουν το φάντασμα του Λίνκολν να στέκεται δίπλα στο τζάκι της ομώνυμης Linkoln Bedroom.
Έτσι, αν ποτέ, βρεθείτε καλεσμένοι του Προέδρου για τσάι ή σφηνάκια, μη πείτε πως δε σας προειδοποιήσαμε.
Η αγροικία Μόντε Κρίστο στο Junee της Νέας Ν.Ουαλίας, θεωρείται το πιο στοιχειωμένο μέρος σ’ολόκληρη την Αυστραλία κι όχι άδικα.
Πιστεύεται ότι η φήμη του άρχισε να πλέκεται την εποχή ακόμη που αυτό χτιζόταν, δηλαδή το 1885. Από την χρονιά της κτίσης του και ως το 1948 μία ήταν η ιδιοκτήτρια οικογένεια : η οικογένεια Κράουλι. Όλα αυτά τα χρόνια, η οικογένεια Κράουλι έγινε αυτόπτης μάρτυρας πολλών τραγικών θανάτων, συμπεριλαμβανομένου και του θανάτου ενός μικρού παιδιού, που έχασε τη ζωή του, έπειτα από ένα περίεργο πέσιμο από τις σκάλες.
Και η δραματική τροπή συνεχίζεται, αφού κάποια χρόνια αργότερα αποκαλύπτεται , πως στη μικρή καλύβα ενός επιστάτη, βρισκόταν αλυσοδεμένος επί 40 χρόνια ο Χάρολντ, ο γιος του, ο οποίος, σύμφωνα με την ιστορία, ήταν διανοητικά άρρωστος. Κείτονταν κουλουριασμένος, δίπλα στο νεκρό σώμα της μητέρας του. Ο Χάρολντ μεταφέρθηκε αμέσως σε ψυχιατρική κλινική, για να βρεθεί νεκρός, λίγο αργότερα, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.
Όμως η τραγωδία δε σταματά με τους Κράουλι. Αφού οι ίδιοι εγκατέλειψαν το σπίτι το 1948, αυτό πέρασε στην ιδιοκτησία μιας ομάδας επιστατών, ένας από τους οποίους δολοφονήθηκε άγρια στην ίδια καλύβα..
Για καλό και για κακό, λοιπόν, μη σας πιάσει καμιά όρεξη για βόλτες στην εξοχή της Junee, σε περίπτωση που αν.. λέμε «αν», βρεθείτε κατά κει ποτέ, κυνηγώντας καγκουρώ.
Το στενό της Μαίρη Κίνγκ είναι στην πραγματικότητα ένας υπόγειος λαβύρινθος δρόμων και κατοικιών. Ήταν κάποτε μια ακμάζουσα περιοχή εμπορίου, στην οποία πολλοί έμποροι του Εδιμβούργου συνήθιζαν να ζουν και να δουλεύουν.
Το 1645 όμως κι έπειτα από ένα ξέσπασμα πανούκλας, η περιοχή εγκαταλείπεται. Πίσω μένουν απομονωμένοι εκείνοι, που είχαν μολυνθεί. Από τον 17ο αιώνα και μετά είναι αναρίθμητες οι αναφορές παραφυσικής δραστηριότητας στην περιοχή και σήμερα αποτελεί τον νούμερο ένα τουριστικό πόλο έλξης στη Σκωτία με χάσταγκ το μεταφυσικό.
Η οικογένεια Κόλτχαρτ, ήταν η πρώτη οικογένεια που μετακόμισε στην περιοχή το 1685, μετά το ξέσπασμα και το πέρας της πανούκλας και τα μέλη της ήταν κι οι πρώτοι, που ανέφεραν παραφυσική δραστηριότητα. Φιγούρες φαντασμάτων με άυλα άκρα και εξωπραγματικοί έντονοι εφιάλτες, έκαναν την εμφάνισή τους σχεδόν αμέσως μετά την εγκατάσταση των Κόλτχαρτ, προκαλώντας σε αυτούς τον τρόμο.
Σήμερα και μιας που διοργανώνονται καθημερινά τουριστικά τουρ στην περιοχή, επισκέπτες αναφέρουν πως βλέπουν το φάντασμα μιας γυναίκας «στα μαύρα», το φάντασμα μιας άλλης «ανήσυχης» γυναίκας κι ενός κοριτσιού , που ονομάζεται «Άννυ», το οποίο φέρεται να επικοινωνεί μόνο με αυτούς, που της αφήνουν γλυκά σε κάποιο από τα δώματια των σπιτιών.
Άλλες φορές, οι μαρτυρίες έχουν να κάνουν με τους ήχους γρατσουνίσματος, τους ήχους μιας ταβέρνας, ενός πάρτυ ή βημάτων, που φαίνεται να ακολουθούν από πίσω τους περαστικούς.
Βέβαια, για τη Σκωτία δε περιμένετε να το ακούσετε από εμάς πως είναι τόπ προορισμός ταξιδιού, ιδιαίτερα αν είστε φαν των μεταφυσικών φαινομένων.
Να πάτε και να μας στείλετε μια κάρτα να δούμε κι εμείς.
Χτισμένο γύρω στο 1300, το φρούριο Ακέρσους χτίστηκε με σκοπό να λειτουργήσει ως αμυντικό οχυρό για την πόλη του Όσλο. Σήμερα πιστεύεται πως είναι ένας από τους πιο στοιχειωμένους προορισμούς της Νορβηγίας.
Το κάστρο είχε υπηρετήσει ως φυλακή κατά τον 18ο και 19ο αιώνα , με πολλούς από τους κρατούμενους να πεθαίνουν εκεί, έπειτα από δραματικές συνθήκες κράτησης.
Αργότερα, κατά την περιόδο του Β΄Παγκοσμίου πολέμου, το κάστρο κατέλαβαν οι Ναζί, προβαίνοντας σε πολλές εκτελέσεις ανθρώπων στην περιοχή.
Πολλές ιστορίες φαντασμάτων το συνοδεύουν από τότε, αλλά αν σκεφτεί κανείς την μεγάλη ιστορία του, δύσκολα εκπλήσσεται.
Η πιο δημοφιλής από αυτές, ωστόσο, είναι αυτή που αφορά έναν σκύλο -δαίμονα που ακούει στο όνομα Μαλκάνισεν, ο οποίος λέγεται πως φυλά τις πύλες του κάστρου.
Ο μύθος λέει, πως κάθε άνθρωπος που προσεγγίζεται από τον Μαλκάνισεν, καταδικάζεται αυτόματα σε φρικτό θάνατο , μέσα σε διάστημα το πολύ τριών μηνών.
Μία άλλη φέημους μεταφυσική παρουσία του κάστρου είναι η κυρία Μάντελγκάηστεν, η οποία θεωρείται πως περπατά συχνά μέσα στο κάστρο και μάλιστα.. ανάποδα, με κατεύθυνση το δωμάτιο της. Σύμφωνα με τον μύθο, η γυναίκα εμφανίζεται μέσα από το βαθύ σκοτάδι, φορά μακρύ χιτώνα, ενώ το πρόσωπό της δε φιλοξενεί χαρακτηριστικά.
Χτίστηκε το 1917 από την κυβερνητική εταιρεία σιδηροδρόμων της Ολλανδικής αποικίας της Ανατ.Ινδίας. Κατά τη διάρκεια του Β’Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ιάπωνες κατέλαβαν την Ινδονησία και το Lawang Sewu πέρασε στην ιδιοκτησία τους.
Το υπόγειο του κτιρίου Β χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή, μέρος στο οποίο πολλοί άνθρωποι υπεβλήθησαν σε σκληρά βασανιστήρια, με πολλούς από αυτούς να εκτελούνται.
Όταν η Σεμαράνγκ ανακαταλήφθηκε από τις ολλανδικές δυνάμεις τον Οκτώβριο του 1945 στη μάχη της Σεμαράνγκ, οι Ολλανδοί στρατιώτες χρησιμοποίησαν το τούνελ κάτω από ένα κτίριο, για να γλιστρήσουν μέσα στην πόλη. Στη μάχη, που ακολούθησε, πολλοί Ινδονήσιοι στρατιώτες σκοτώθηκαν καθώς και 5 υπάλληλοι του κτιρίου.
Το κτίριο θεωρείται , ως σήμερα, το πιο στοιχειωμένο μέρος σ’ολόκληρη την Ινδονησία με τους ξένους τουρίστες να σπεύδουν στο σημείο, υπό την ελπίδα να καταγράψουν έστω μια λάμψη μεταφυσικής δραστηριότητας στις κάμερες και τα κινητά τους τηλέφωνα.
Ανάμεσα στα δεκάδες φαντάσματα, που καταγράφηκαν σε διάφορες αναφορές, το πιο δημοφιλές είναι αυτό μιας Ολλανδής γυναίκας, η οποία είχε αυτοκτονήσει στο σημείο , ένα φάντασμα το οποίο
φέρεται να ..συνελήφθη ζωντανά κατά τη διάρκεια γνωστής τηλεοπτικής εκπομπής.
Πέρα από την Ολλανδή κυρία, πολλά άλλα, ακέφαλα πνεύματα φαίνεται πως κόβουν βόλτες στους διαδρόμους του κτιρίου, με τους επισκέπτες να ανεβάζουν αδρεναλίνη περιμένοντάς τα ,ακόμη και για ώρες, να φανούν, ενώ το υπόγειο του κτιρίου Β΄πιστεύεται πως έχει καταληφθεί από ένα «kuntilanak» ( γυναικείο φάντασμα-βαμπίρ).
Πάντως, αν πάτε όντως κατά κει και δείτε αυτό το kuntilanak, μιας που λένε πως είναι γυναίκα, πείτε μας αν μοιάζει καθόλου της Elena ή των φιλενάδων της, από το γνωστό tvseries «The Vampire Diaries», γιατί έχω μιαν αμυδρή αίσθηση πως οι παραγωγοί της επιτυχημένης σειράς, μας εξαπατούν ολίγον τι.
(συνεχίζεται..)
APODYOPTES 