«…Τις χαλαρές χειραψίες
Τα πεινασμένα βλέμματα
Τις άχρωμες φωνές…»

– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη

Τ’ αδειανά πουκάμισα να σκιάζεσαι
Τα κρόταλα που αλαλάζουν κούφια
Τα σιωπηλά σκυλιά
Τις ήσυχες νύχτες
Τα λουλούδια που δε μυρίζουν
Τις χαλαρές χειραψίες
Τα πεινασμένα βλέμματα
Τις άχρωμες φωνές
Τα τέλεια κορμιά
Τα άψυχα κάδρα
Τις ήρεμες μουσικές
Το μαλακό χώμα
Το γλυκό ήλιο
Το μακρινό σύννεφο
Τα παγωμένα χαμόγελα
Τις πλουμιστές καρδιές
Τα μεγάλα λόγια
Την κραυγαλέα αγάπη
Το βουβό μίσος
…
Τις αναπαυτικές σιωπές
Τις ξεκούραστες συνειδήσεις
Το αίσιον τέλος
…
Την ευκολία