«Η Νίκη έλαμψε στο μισοσκότεινο σοκάκι σαν και να είχε δικό της φως, εσωτερικό -ή έτσι του φάνηκε. Τη γύρισε ελαφρά στο πλάι έτσι ώστε να τον κοιτάζει και ξαφνικά μια ιδέα άστραψε στο μυαλό του…» 
– από την Βασιλική Αποστολοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση «Από αγάπη και πέτρα» (μέρος β´)