Το είδωλο στον καθρέφτη
«Ξέρω από πού προέρχομαι. Άλλωστε η οικογένεια δεν είναι κάτι που αγαπάς περισσότερο από το είδωλό σου στον καθρέφτη;»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Το είδωλο στον καθρέφτη
«Ξέρω από πού προέρχομαι. Άλλωστε η οικογένεια δεν είναι κάτι που αγαπάς περισσότερο από το είδωλό σου στον καθρέφτη;»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Το είδωλο στον καθρέφτη
«Έσβησε το τσιγάρο και έβγαλε ένα κουτάκι από την εσωτερική τσέπη του σακακιού του. Γονάτισε μπροστά της.»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Something stupid
«Είχαν καπνίσει ένα τσιγάρο μαζί.
Όταν εκείνη άναψε το δεύτερο, η όψη του σκοτείνιασε.»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Μικρές ιστορίες
«Σε όλη του τη ζωή έτρεχε ξοπίσω από κάτι που δεν ήθελε να ονομάσει…»
– γράφει η Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση «Το βάζο με τα ηλιοτρόπια»
«Η γυναίκα αυτή συνέχεια θα μεταμορφώνεται. Μη φοβηθείς και μη λύσεις ποτέ τα χέρια σου»
– γράφει η Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση Πηλέας και Θέτιδα : ο μύθος – σύμβολο της αληθινής αγάπης
Τα μάτια της μόλις έβλεπαν ανάμεσα απ τις γκριζόμαυρες τρίχες, που έπεφταν μπροστά της. -γράφει ο Θανάσης Κριτσινιώτης Συνεχίστε την ανάγνωση Μαλλιά από Νύχτα
«Την είχε κιόλας χαϊδέψει με τα ιδιόμορφα μάτια του…»
– γράφει ο Θανάσης Κριτσινιώτης Συνεχίστε την ανάγνωση «Ο ΛΑΪΜΠΝΙΤΣ ΣΤΟ ΛΟΥΤΡΟ ΜΕ ΤΙΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΤΟΥ»
«Λείπουν ακόμη και πολλά θλιμμένα πρόσωπα που έβλεπα καθημερινά και η αλήθεια είναι ότι μου ήταν αδιάφορα όσο ήταν εδώ…»
– γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση «Το πνεύμα των Χριστουγέννων»
«Τι παίρνεις αυτό το βλέμμα; Έπρεπε να μάθω να μου λέω τρυφερά ψέματα, αφού κανένας δεν εμφανιζόταν να παίξει αυτόν τον ρόλο…»
-γράφει η Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση «Λείπεις»
«Τα λόγια της κοπέλας διέκοψε η λάμψη μιας αστραπής. Ακολούθησε μια τρομερή βροντή και κουκούλωσε το επιφώνημα που του ξέφυγε από το στόμα»
– γράφει η Αφροδίτη Φραγκιαδουλάκη Συνεχίστε την ανάγνωση «Η καταδίωξη»
«Έπιασα το τηλεκοντρόλ να ανοίξω την τηλεόραση, αλλά σκέφτηκα ότι δεν υπάρχει λόγος να το κάνω. Πήρα ένα βιβλίο. Είναι καλύτερη συντροφιά από ένα σκεύος»
-γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση «Σκέψεις μετά τη δουλειά»
«Τι στο διάολο έπαθα ξαφνικά; Την έχω δει στις χειρότερες μέρες της, την έχω δει να είναι μαύρο χαλί, όπως τότε που έβγαλε τους δύο φρονιμίτες και ήταν παραμορφωμένη…»
-γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση «Η εξομολόγηση»
Τίποτε πίσω, τίποτε μπροστά, πάντα ετοιμοπόλεμος. Παρελθόν μηδέν, μέλλον άδηλο. Ένα αυτοκίνητο, που κουβαλάει εσένα και όλο το βιός σου. -γράφει ο Γιώργος Σκαρβέλης. Συνεχίστε την ανάγνωση «Kenopsia»
Μπροστά μου μια γυναίκα γύρω στα 40, ίσως είναι μικρότερη αλλά η ταλαιπωρία είναι έκδηλη σ’ όλο το πρόσωπο της και κρύβει την πραγματική ηλικία. -γράφει ο Παναγιώτης Σταυρόπουλος Συνεχίστε την ανάγνωση «Μια μυτιά από ήλιο»
«Κάποια Δευτέρα ένας συνάδελφος μου ‘’φόρεσε’’ κατά λάθος διάθεση Παρασκευής, μου είπε καλημέρα με φωνή Παρασκευής, γελούσε αδιάκοπα σαν να ήταν αυτή η ευλογημένη μέρα…» – από τον Παναγιώτη Σταυρόπουλο Συνεχίστε την ανάγνωση «Αναθεματισμένη κλεψύδρα»
«Θα κάνω ό,τι μπορώ κι ό,τι ξέρω. Δεν πρόκειται να αφεθώ. Δεν θ᾽ ακούσω τους ειδικούς. Για τη δική μου ζωή, για το δικό μου σώμα κανείς δεν ξέρει καλύτερα από μένα.» – από την Αγγελική Πλουμά Συνεχίστε την ανάγνωση «Είναι να μη πιστεύεις στα θαύματα;»
«Η εικόνα της κυριαρχούσε στη μνήμη και το βλέμα της, άδειο και κενό δεν έλεγε να βγει από τη σκέψη μου.» – της Ρένιας Παπαματθαίου Συνεχίστε την ανάγνωση «Σκιές – παραισθήσεις»
«Μια μέρα ολοστρόγγυλη η σημερινή. Όπως η χθεσινή, όπως και η αυριανή. Μόνο που τούτη έχει το αποτύπωμά σου..» – από τη Ρένια Παπαματθαίου Συνεχίστε την ανάγνωση «Το αποτύπωμα»
«Μπροστά μας ένα σταχτοδοχείο και το μπουκάλι με το τσίπουρο Σηκώναμε τα ποτήρια και πίναμε μαζί. Άλλοτε σαλπάραμε στη σιωπή..» – από τη Ρένια Παπαματθαίου Συνεχίστε την ανάγνωση «Κουβέντες στην τύχη»
«Έχει μεγάλη υγρασία. Και κάπου εκεί ανάμεσα στιγμιαία ένας άνεμος ράθυμος , άφησε τα ίχνη του στους ώμους..» – από τη Ρένια Παπαματθαίου Συνεχίστε την ανάγνωση Μια νύχτα στη σταδίου»
«Επέστρεψε στο τώρα, στη δουλειά, προσπαθώντας να χαμογελά. Του χαμογέλασε κι εκείνη: το βλέμμα του κόλλησε στα μάτια της.»- γράφει ο Ευθύμης Καλομοίρης Συνεχίστε την ανάγνωση «Δεύτερη ευκαιρία»
«Σηκώθηκε αέρας δυνατός, θαλασσινός· φούσκωσε τη θάλασσα κι ανακάτεψε την αντάρα μου μαζί με τη δική της.» – από τη Ρένια Παπαματθαίου Συνεχίστε την ανάγνωση «Απόδραση»
«Οι γδούποι ξάφνου σταμάτησαν.
Εισέβαλαν οι φρουροί της Εγκράτειας μες στο κάστρο.» – από την Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση «Ο αποχαιρετισμός»
«Όπως και με τα περισσότερα, που αγαπούσε, ήταν δειλός» – από τη Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση «Η βαλίτσα»
«Δυο βραδιές πριν φύγει αρρώστησε και χρειαστεί να μπει επειγόντως στο νοσοκομείο για μια επέμβαση.» – γράφει ο Ευθύμης Καλομοίρης Συνεχίστε την ανάγνωση «Ονειρεμένο ταξίδι»
«Έβαλε να παίξει ένα γλυκόπικρο μπλουζ. Τη σήκωσε με δυσκολία και την τράβηξε σαν πορσελάνη στην αγκαλιά του.» – από την Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση «Ο χορός»
«Το έβγαλα με προσοχή από το κουτί. Μέτρησα τις χάντρες. Δέκα οκτώ. Όσα τα χρόνια του πικρόγλυκου γάμου.» – από την Ρένια Παπαματθαίου Συνεχίστε την ανάγνωση «Ασημένιοι κόμποι»
«Η νεαρή μάζεψε βιαστικά το γάλα , έσφιξε τη γιαγιά από τον αγκώνα και σχεδόν την έσυρε πίσω στο πεζοδρόμιο..» – από την Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση «Τα ψώνια»
«Οι μαθητές του κοιτάζονταν ντροπιασμένοι. Δεν ήξεραν τι να πουν. Ο δάσκαλός τους σίγουρα θα είχε μια απάντηση για όλα αυτά, αλλά δεν ήταν πια ανάμεσά τους να την δώσει.» – γράφει ο Χαρίτων Χαριτωνίδης Συνεχίστε την ανάγνωση «Το θαύμα»
«Σήμερα,αρνήθηκα να πάω στη δουλειά. Σκέφτηκα πως υπήρχε ένας αρκετά προκλητικός ανοιξιάτικος ήλιος,ώστε να μη του απαντήσω αναλόγως.»
– από τη Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση «Στο παγκάκι μου»
» Είχαν περάσει τόσα μαζί, αλλά δεν της έλεγε ο βλάκας, ο εγωιστής, πόσο την είχε ερωτευτεί.»- από την Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση «Η συνάντηση»
Η μικρή του εγκεφαλική βλάβη, που ήταν για τον ίδιο θείο χάρισμα, δεν του επέτρεψε ποτέ να βολτάρει ,σφυρίζοντας, σε αέρα καθαρό. -της Μαρίας Λυδίας Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση Απόσπασμα από την ανέκδοτη νουβέλα:»Ο Ανθρωποκτόνος»
«Ψηλή, η μαντίλα της καλύπτει το μισό πρόσωπο και σκεπάζει τους ώμους της. Το κάλεσμά της ανεκπλήρωτος πόθος.» – από την Ρένια Παπαματθαίου Συνεχίστε την ανάγνωση Ο φάρος
«Τη βλέπω από μακριά να στέκεται, μαλλιά ξέπλεκα, φόρεμα μαύρο»- από την Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση «Εμμονή»
«Κανένα πλάσμα του βυθού δε μπορούσε να την παρηγορήσει, δε μπορούσε να την πείσει πως μακριά από το φεγγάρι θα ήταν καλά..»
– γράφει η Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση Ο έρωτας της θάλασσας για το φεγγάρι
«Τη σεβόταν. Την κρατούσε μαλακά και την άφηνε να παίρνει τα σχήματα που η ίδια ήθελε. Την πρόσεχε.»- από την Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Η πλαστελίνη
«Σφίγγει το βιβλιάριο στα χέρια. Κοιτάζει πάλι τη μικρή δαχτυλιά στο παράθυρο.Τώρα του φαίνεται ακόμη μικρότερη.» – από τη Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση Η δαχτυλιά
Παράξενο , αλλά εκείνη τη στιγμή, αυτό που αναρωτήθηκα ήταν , αν θα μπορούσα να ‘μαι όντως τόσο γρήγορος – γράφει ο Ορφέας Μαντουδάκης Συνεχίστε την ανάγνωση Η σκάλα στον ακάλυπτο