Γιόρμα Ρύσσα, ο Αστροβάμων

sag-dwarf-elliptical.jpg
Saggitarius Dwarf Elliptical Galaxy

Ίσως σας φανεί υπερβολικό, παράξενο ή αστείο αλλά κατάγομαι από ένα αστέρι του σφαιρωτού σμήνους που στον δικό σας κατάλογο Messier αναφέρεται με τον κωδικό Μ54 και που -παραδοσιακά- το ονομάζουμε Κέλιν, μια λέξη που στην γλώσσα σας σημαίνει «Μάτι» αν και συχνότερα το ονομάζουμε «Τοπικό Σμήνος» ή «Σμήνος μας». Ο Κέλιν -το Σμήνος μας- δεν ανήκει στον Γαλαξία που βρίσκεστε αλλά σε έναν νάνο ελλειπτικό γαλαξία που από την θέση σας προβάλλεται στον αστερισμό που ονομάζετε Τοξότη, (SagDEG).

0c8ed-messier-54
Messier – 54

Το άστρο από όπου έρχομαι βρίσκεται κοντά στο επάνω δεξί άκρο της διπλανής εικόνας, στην εξώτερη αραιά κατειλημμένη περιοχή του Σμήνους και δεν είναι ορατό ούτε από το τηλεσκόπιο. Είναι ένας μικρός κίτρινος νάνος σαν τον δικό σας, ίσως λίγο μικρότερος, και ο γενέθλιος πλανήτης μου ονομάζεται Κέρουα που σημαίνει κάτι σαν το δικό σας φυλαχτό που το λέτε «ματόχαντρα».

Η ημέρα στον Κέρουα διαρκεί 20 δικές μας ώρες που αντιστοιχούν σε 25,6 ώρες δικές σας. Ο πλανήτης μας είναι κατά 118 δικά σας χιλιόμετρα μεγαλύτερος σε ακτίνα και έχει ελαφρώς μεγαλύτερη βαρύτητα, πράγμα το οποίο κάνει την παραμονή μου εδώ ανάλαφρη και ιδιαίτερα ανακουφιστική για το γέρικο κορμί μου.

Ο Κέρουα, λοιπόν διαθέτει δύο φεγγάρια, την Άρμα και τον Πούρμα, ονόματα που δανείστηκαν από ένα, διάσημο στον κόσμο μας, ζευγάρι μυθικών ηρώων. Όπως καταλαβαίνετε, οι αφέγγαρες νύχτες στον πλανήτη μου είναι πολύ σπάνιες και, πιστέψτε με, ιδιαίτερα θεαματικές. Κάποτε θα σας τις περιγράψω.

rhea-and-tethysΗ Άρμα είναι η κοντινότερη στον πλανήτη και φαίνεται πιό φωτεινή και λίγο πιό μεγάλη αν και είναι η μικρότερη. Συμπληρώνει μία περιστροφή κάθε 6 μέρες, δείχνοντάς μας πάντα την ίδια πλευρά της, όπως και η δική σας Σελήνη. Ο Πούρμα είναι ο μεγάλος, αν και φαίνεται λίγο μικρότερος, και περιστρέφεται πολύ μακρύτερα, συμπληρώνοντας μία περιφορά κάθε 47 ημέρες.

Οι παλίρροιες στην ισημερινή ζώνη του πλανήτη μου, όταν τα δυό φεγγάρια είναι σε σύνοδο, είναι εντυπωσιακές με την πλημμυρίδα να απέχει, καθ’ ύψος, τουλάχιστον δυόμιση μέτρα από την άμπωτη. Ιδιαίτερα, όταν τα δύο φεγγάρια είναι σε σύνοδο με τον ήλιο, η διαφορά φθάνει στα 3 μέτρα και ολόκληρες εκτάσεις αμμουδιάς βρίσκονται πότε ακάλυπτες και πότε κάτω από την θάλασσα. Αυτό το φαινόμενο κάνει ορισμένους προορισμούς στον ισημερινό του Κέρουα, διάσημα θέρετρα.

Ξέρω, είναι βαρετά αυτά που σας γράφω, αλλά συγχωρήστε με που είμαι εκ φύσεως αναλυτικός και λάτρης της λεπτομέρειας. Ίσως, ενδόμυχα, να θέλω να σας κάνω να αγαπήσετε τον πλανήτη μου και να τον επισκεφθείτε για τουρισμό.

Τώρα, όσον αφορά στην προσωπική μου ιστορία, θα σας πώ ότι είχα έναν εξαίρετο πατέρα, πυροτεχνουργό, που γνώρισα ελάχιστα, αλλά σε αυτόν και τις ιδέες του οφείλουμε, η μητέρα μου κι εγώ, το γεγονός ότι επιβιώσαμε από τον τέταρτο -και τελευταίο- μεγάλο πόλεμο πριν 107 χρόνια, επειδή είχε φροντίσει να φτιάξει ένα, εξοπλισμένο στην εντέλεια, αυτόνομο πυρηνικό καταφύγιο κάτω από το σπίτι μας και αυτό μας γλύτωσε από την έκρηξη που εξαφάνισε την Σιναβάλντα, την πρωτεύουσα της τότε πατρίδας μου. Ο ίδιος, όμως χάθηκε από τακτικό πυρηνικό βλήμα που έσκασε στα ορύγματα της μονάδας που υπηρετούσε.

Σπούδασα Επιστήμη της Φύσης. Στον πλανήτη μου δεν κάνουμε διάκριση ανάμεσα σε Μαθηματικά, Φυσική, Βιολογία, Χημεία και Μηχανικές. Όλα είναι ένα ενιαίο μεγάλο σύνολο γνώσεων κι εμείς μετά την Γενική Γνώση, επιλέγουμε δύο ή τρείς θεματολογίες τις οποίες θα υπηρετήσουμε διδακτικά και ερευνητικά. Αντίστοιχα υπάρχουν οι Κοινωνικές Επιστήμες και οι Τέχνες.

Είναι μάλλον δύσκολο να σας εξηγήσω πώς βρέθηκα εδώ με τους συνεργάτες μου, πάντως χρειάστηκαν 1,8 χρόνια για να διασχίσουμε το αχανές διάστημα των 85 χιλιάδων ετών φωτός ανάμεσα στο Τοπικό Σμήνος και στον Γαλαξία και 2,5 επιπλέον μήνες για να εντοπίσουμε τον πλανήτη σας σε αυτή την αραιή γειτονιά της δεύτερης σπείρας του.

Το πώς βρεθήκαμε εδώ, λοιπόν, είναι μια ιστορία που θα σας την διηγηθώ κάποτε, αλλά το γιατί, είναι κάτι που δεν έχω ανακαλύψει ακόμα. Όμως, πότε-πότε, εδώ θα είμαστε να τα λέμε.


Πρόσφατα κείμενα στους Αποδυόπτες:
(με χρονολογική σειρά από το παλαιότερο προς το νεώτερο)
  1. Κάπνισμα. Επιλογή ή συνήθεια; (1/6/2017)
  2. «Ανθάκια πουά» (1/6/2017)
  3. «Στη δίνη του απόλυτου εφιάλτη» (2/5/2017)
  4. «Ο Κόκκινος Γίγαντας» (2/19/2017)
  5. «Ένας πλανήτης, αλλιώτικος!» (3/5/2017)
  6. «Μόνος με τη μητέρα.» (5/14/2017)
  7. «Το «δώρο»» (5/21/2017)
  8. Το τελευταίο ταξίδι (Μέρος Α’ – Μνήμη Ε’) (12/10/2017)
  9. «Μια αναπάντεχη περίσταση» (12/10/2017)
  10. «Μια ευχή, για τώρα και για πάντα…» (12/31/2017)
  11. «Ένας παράξενος «επισκέπτης»» (1/7/2018)
  12. «Αντίο, χαρά μου» (4/22/2018)
  13. Το τελευταίο ταξίδι (Μέρος Β’ – Μνήμη ς’) (10/13/2018)
  14. «Ένα μοναδικό δώρο» (12/31/2019)