– Ένα μακρύ αντικείμενο
– Διαστάσεις; Έχουμε εικόνα;
– 600 βήματα μήκος, ελλειψοειδής διατομή, 51 βήματα μικρή διάμετρος, 76 μεγάλη. (408 γήϊνα μέτρα μήκος, 34,68 μέτρα μικρή διάμετρος, 51,68 μεγάλη). Έχει κοκκινωπή απόχρωση και είναι από σκουροκόκκινο κράμα ή άλλο υλικό με μεταλλική αγωγιμότητα. Δεν υπάρχει καμμία ένδειξη ότι διαρρέει σκόνη ή νερό ή άλλο αέριο. Πολύ περίεργο σώμα, δεν μοιάζει με αστεροειδή, αλλά ούτε και με κομήτη.
– Περιστροφή;
– Περιστρέφεται με μεγάλη συχνότητα γύρω από τον άξονα που διατρέχει το μήκος του.
– Έχουμε εικόνα από πού μας ήρθε;
– Η κατεύθυνση φαίνεται να είναι από τον Βέγα, αλλά, προφανώς, δεν είναι από κεί, μιας και στα 285000 χρόνια που ταξίδευε μέχρι εδώ, στην κατεύθυνση αυτή ήταν άλλος αστέρας.
– Ίσως πρόκειται για διαστημόπλοιο που έχει προ πολλού πάψει να λειτουργεί.
– …
– Καλώ έκτακτη συγκέντρωση υπευθύνων ερευνητικών ομάδων.
Δύο ώρες αργότερα, το εργαστήριο με το διαστημικό τηλεσκόπιο και δύο ιονόπτερα προσαρτημένα πλάϊ του είχε πάρει απόσταση από το μητρικό σκάφος και υπολόγιζε ένα μικροάλμα δίπλα στο παράξενο αντικείμενο που βλέπαμε να προχωρεί προς τον ήλιο, σε επίπεδο σχεδόν κάθετο στην εκλειπτική των πλανητών του. Ήμουν ήδη ανάμεσα στο πλήρωμά του.
Το άλμα ήταν αρκετά εύστοχο. Βρεθήκαμε στην τροχιά του σώματος αλλά προηγούμασταν κατά 1.000.000 χιλιοβήματα (680.000km) και το σώμα ερχόταν κατά πάνω μας με ταχύτητα 38,3km το δευτερόλεπτο (για λόγους ευκολίας κατανόησης, εφ’ εξής, θα χρησιμοποιώ το γήϊνο σύστημα μονάδων).
Στρέψαμε το σκάφος μας παράλληλα προς την τροχιά του σώματος και θέσαμε τους ιοντικούς κινητήρες σε υψηλή λειτουργία. Το νευρωνικό του σκάφους πήρε εντολή, καθώς το σώμα θα μας πλησιάζει, να ρυθμίσει την ταχύτητά μας ώστε να κινούμαστε παράλληλα και σε απόσταση ασφαλείας ενός χιλιομέτρου, για να μπορούμε να το προσεγγίσουμε με τα ιονόπτερα.
Πράγματι, μετά από 8,5 ώρες υπολογισμένη επιτάχυνση βρεθήκαμε να κινούμαστε παράλληλα. Ήδη, από την απόσταση που διατηρούσαμε, μπορούσαμε να δούμε κάποιες λεπτομέρειες με γυμνό μάτι, στα σημεία που το φώτιζε ο ήλιος.
Ήταν ένα κανονικό γεωμετρικό σχήμα πεπλατυσμένου πούρου, με κοκκινωπή απόχρωση. Μεγεθύναμε την εικόνα του και βεβαιωθήκαμε ότι πρόκειται για κουφάρι διαστημοπλοίου. Εντοπίσαμε ανοίγματα στα πλευρά του, κεραίες, δεξαμενές και άλλα παράξενα εξαρτήματα.
Η εξωτερική του θερμοκρασία ήταν μόλις 18° πάνω από το απόλυτο μηδέν και δεν ακτινοβολούσε περισσότερη ενέργεια από όση ακτινοβολία δεχόταν από τον ήλιο, σημάδι ότι το σκάφος ήταν προ πολλού εκτός λειτουργίας.
Το πρόβλημα της γρήγορης περιστροφής του γύρω από τον μεγάλο του άξονα (μία πλήρη περιστροφή κάθε 11 δευτερόλεπτα) καθιστούσε απαγορευτική την πρόσδεση ενός ιονόπτερου στο πλάϊ του. Αποφασίσαμε να κάνουμε μια ανιχνευτική στο πρόσθιο και στο πίσω μέρος του σκάφους μήπως εντοπίσουμε ανοίγματα εισόδου.
Τελικά, ο πρόσθιος πυργίσκος ήταν κατεστραμμένος και άφηνε άνοιγμα ικανό να σταθεροποιηθεί ένα ιονόπτερο και να μπει ένα πλήρωμα μέσα του. Η τεχνητή βαρύτητα λόγω της περιστροφής στο εσωτερικό του κυμαινόταν από 0 έως λίγο πάνω από το μισό της γήϊνης όσο θα απομακρυνόμαστε από τον άξονα, κάνοντας ευκολότερη την εξερεύνηση του σκάφους.
Προετοιμάσαμε και τα δύο ιονόπτερα που είχαμε μαζί μας. Το ένα θα προσδενόταν στον πρόσθιο πυργίσκο και το άλλο θα ήταν σε επιφυλακή κοντά στο κουφάρι του άγνωστου αστρόπλοιου.
Κάθε ιονόπτερο θα μετέφερε 6 άτομα και δύο αυτόνομα μικρο-οχήματα που θα εισχωρούσαν πρώτα στο σκάφος και θα παρακολουθούσαμε όλοι τις δικές τους προσπάθειες εξερεύνησης, ώστε να μη μπούμε μέσα απροετοίμαστοι. Ξεκινήσαμε σε υπερένταση και με αγωνία για το τί θα βρίσκαμε εκεί.
Το πρώτο ιονόπτερο έφτασε στο ρύγχος του σκάφους κι άρχισε περιστροφή, με άξονα που περνούσε από το κέντρο των βραχιόνων πρόσδεσης, μέχρι να πετύχει να συντονιστεί με την περιστροφή του ξένου σκάφους. Κατόπιν προχώρησε μέσα στο άνοιγμα του πρόσθιου ρύγχους όπου και προσδέθηκε στα τοιχώματα.
Εμείς, στο δεύτερο ιονόπτερο, προχωρήσαμε στην προέκταση του άξονα περιστροφής του σκάφους κι αρχίσαμε όμοια περιστροφή. Συντονιστήκαμε και παρακολουθούσαμε το άνοιγμα με το πρώτο ιονόπτερο γαντζωμένο στα εσωτερικά τοιχώματα του ρήγματος.
Μας ενημέρωσαν ότι τα δύο αυτόνομα οχήματα με αισθητήρες αερίων, μαγνητικών πεδίων, μικρόφωνα και ολοφασματικές κάμερες ξεκίνησαν αιωρούμενα προς το εσωτερικό του κουφαριού και πέρασαν στο νευρωνικό του σκάφους μας την λήψη τους. Συνδεθήκαμε όλοι με το δίκτυο, βάζοντας τις παλάμες στις ειδικές υποδοχές των καθισμάτων μας.
Βρεθήκαμε σε έναν χώρο όπου γύρω -γύρω ήταν γεμάτος με μικρά καθίσματα ή κομμάτια τους, που το καθένα είχε μπροστά του μία κονσόλα -μάλλον νευρωνικού- με υποδοχές για άκρα που είχαν πέντε δάχτυλα και αντίχειρα. Διακρίναμε πλαίσια πάνω σε όσες από τις κονσόλες δεν ήταν κατεστραμμένες, που θα έπρεπε να ήταν οθόνες ή ταμπλό οργάνων. Κάποια ίχνη οστών, ή οργανικών υπολειμμάτων, βρίσκονταν προσδεδεμένα με ζώνες στα καθίσματα.
Τα drones στράφηκαν προς ένα μεγάλο στρογγυλό άνοιγμα που ήταν στο κέντρο της αίθουσας. Ήταν κλειστό με σύστημα λεπίδων όπως τα περιστροφικά διαφράγματα των παλαιών φωτογραφικών μηχανών. Ένα από τα οχήματα τέντωσε τους βραχίονές του προς το μεταλλικό τοίχωμα του σκάφους, δίπλα από την περιφέρεια του διαφράγματος, σταθεροποίησε μαγνητικά τους δύο και τον τρίτο βραχίονα τον βύθισε σε ένα κυκλικό μεταλλικό ρουλεμάν με εξάγωνη τρύπα στο κέντρο κι άρχισε να το περιστρέφει.
Το διάφραγμα μάζεψε τις λεπίδες του και άνοιξε αργά – αργά. Μια ελάχιστη ποσότητα δύσοσμου αέρα (όπως μετέδωσε ο αναλυτής αερίων) διέφυγε με συριγμό. Τα δύο οχήματα άναψαν προβολείς και εισχώρησαν στό άνοιγμα.
Μπροστά μας απλώθηκε ένας μακρύς σκοτεινός κυλινδρικός διάδρομος. Γύρω του υπήρχαν καμπύλα πλαίσια, που, πιθανώς, κρατούσαν τα διαμερίσματα πίσω τους, σφραγισμένα. Τα οχήματα έσβησαν τους προβολείς κι απέμειναν να μεταδίδουν εικόνες στο υπέρυθρο. Ο διάδρομος βυθίστηκε ξανά στο σκοτάδι εκτός από δύο σημεία που εξέπεμπαν αμυδρή υπέρυθρη ακτινοβολία, σημάδι ότι πίσω τους υπήρχε κάποια πηγή θερμότητας.
Με αργή κίνηση τα οχήματα άναψαν ξανά τους προβολείς, διάλεξαν στην τύχη από μία καμπύλη πόρτα και εντόπισαν και πάλι τα χαρακτηριστικά ρουλεμάν με την εξάγωνη υποδοχή στο κέντρο.
Και πάλι, αργά-αργά, το καμπύλο πλαίσιο παραμέρισε αφήνοντας ένα σκοτεινό άνοιγμα. Οι προβολείς φώτισαν ένα εκτεταμένο τοίχωμα που λόγω της βαρύτητας εκ περιστροφής του διαστημοπλοίου ήταν το πάτωμα και το αυτόματο drone εισχωρούσε από την οροφή. Το πάτωμα αυτό, όπως φαινόταν από το άνοιγμα στην οροφή, ήταν γεμάτο με διάφορα παράξενα μηχανήματα και εργαλεία σκορπισμένα.
Ένα τετράγωνο άνοιγμα ακριβώς κάτω από το προηγούμενο καμπύλο άνοιγμα έδειχνε ότι υπήρχε και άλλο πάτωμα, εξώτερο, προς την περιφέρεια του γιγάντιου σκάφους.
Τελικά, όπως φαινόταν, το κύτος του σκάφους ήταν δομημένο από ομοαξονικούς κυλίνδρους-πατώματα χάρις στην τεχνητή βαρύτητα που ανέπτυσσε στο εσωτερικό του λόγω της γρήγορης περιστροφής. Και κάθε πάτωμα ήταν χωρισμένο σε διαμερίσματα με διάφορες χρήσεις.
Θα μας έπαιρνε πάνω από 10ήμερο για να καταφέρουμε να το εξερευνήσουμε. Αποφασίσαμε να μην διακινδυνέψουμε έξοδο από τα ιονόπτερά μας αν πρώτα δεν κάναμε εξονυχιστική αναγνώριση με τα αυτόματα οχήματα. Ειδικά στους θαλάμους που ανιχνεύαμε να εκπέμπουν αυτή την απειροελάχιστη θερμότητα.
Για τον σκοπό αυτό, ελευθερώσαμε και τα δύο αυτόματα οχήματα από το δικό μας ιονόπτερο, τα οποία, γρήγορα, κατευθύνθηκαν και αυτά, προς το εσωτερικό του σκάφους.
Ένα από τα οχήματα στάθηκε και έπαιρνε εικόνες υψηλής ευκρίνειας σε διάφορες περιοχές του φάσματος, από τον θάλαμο πλοήγησης με τις κονσόλες, τα καθίσματα και τα υπολείμματα σκελετών. Το νευρωνικό του ιονοπτέρου μας άρχισε να αναγνωρίζει τις συσκευές που έβλεπε και τους πιθανούς ρόλους τους.
Από ό,τι συμπεράναμε, το άγνωστο σκάφος είχε προσκρούσει σε αστεροειδή, οποίος είχε αφήσει υπολείμματα, σκόνη και πετραδάκια, στο εσωτερικό του θαλάμου. Πιθανότατα ήταν αρκετά μικρός για να μην τον ανιχνεύσουν εγκαίρως και αρκετά μεγάλος για να μην διαλυθεί από την μαγνητική ασπίδα του σκάφους. Ατυχία απειροελάχιστης πιθανότητας.
Ένα από τα αυτόματα που είχαν εισχωρήσει στον εσωτερικό κυλινδρικό διάδρομο πλησίασε την μία από τις δύο πόρτες όπου ανιχνεύαμε ίχνη θερμότητας. Παραμέρισε την θύρα-πλαίσιο, περιστρέφοντας το ρουλεμάν με το εξάγωνο στο κέντρο, και φώτισε το εσωτερικό.
Σε μια πρώτη ματιά φάνηκαν πυκνά δίκτυα καλωδιώσεων και σωλήνων, ένας υπεραγώγιμος δακτυλιοειδής μαγνήτης και αρκετές δεξαμενές που ακόμα είχαν μεγάλη ποσότητα από σκόνη 6LiD. Προφανώς χρησιμοποιούσαν, όμοια με εμάς, σύντηξη, για την παραγωγή της απαραίτητης ενέργειας.
Σε μια συσκευή, που μάλλον ήταν αντιδραστήρας σχάσης σε ρόλο εφεδρικής γεννήτριας ενέργειας, υπήρχαν υπολείμματα 235U και μια μικρή πηγή νετρονίων. Από το σημείο εκείνο, όπου ακόμα συνέβαιναν κάποιες σποραδικές σχάσεις ουρανίου, ερχόταν η αμυδρή ροή θερμότητας που ανιχνεύσαμε.
Ενημερώσαμε την αποστολή για το εύρημα και αποφασίστηκε να στείλουν με μικροάλμα και το σκάφος ανακύκλωσης και χημικής κατεργασίας για να αντλήσει την πολύτιμη σκόνη. Εσπευσμένα ξεκίνησαν ετοιμασίες για να μας προσεγγίσει και το σκάφος ανακυκλωτής με μια από τις μεγάλες άδειες δεξαμενές μας, για να κάνει την μεταφόρτωση.
Στο μεταξύ τα αυτόματα σκάφη είχαν ανοίξει και άλλες καμπύλες θύρες και είχαν βρεί διάφορα, όπως κοιτώνες και χώρους διαμονής, χώρους σίτισης και ψυχαγωγίας και καταλύματα για τους τεχνικούς αλλά, όσο προχωρούσε η έρευνα, τόσο βέβαιη φαινόταν η εκτίμηση ότι εκτός από τα ίχνη οργανικών υλικών και οστών στον θάλαμο πλοήγησης, πουθενά αλλού δεν βρέθηκαν πτώματα.
Ήταν προφανές ότι τα ανοίγματα που έχασκαν στην εξωτερική επιφάνεια του σκάφους ήταν οι θέσεις πρόσδεσης των ακάτων διαφυγής σε περίπτωση βλάβης του σκάφους και είχαν χρησιμοποιηθεί σχεδόν όλες για την διάσωση των μελών του πληρώματος.
Σε κάποια χρονική στιγμή, ένα από τα αυτόματα, άρχισε να ανοίγει τον δεύτερο θάλαμο που εξέπεμπε ίχνη ενέργειας. Προχώρησε στο άνοιγμα και φώτισε το εσωτερικό. Περιμέναμε να βρούμε και δεύτερη γεννήτρια ενέργειας ή έστω τον ιοντικό κινητήρα του σκάφους.
Οι αισθητήρες, όμως, ανίχνευαν δύσοσμα οργανικά μόρια σε μια εξόχως αραιή ατμόσφαιρα που διέφευγε από το άνοιγμα. Είδαμε ότι επρόκειτο για χώρο διαμονής. Μια γρήγορη περιστροφή του προβολέα, μας έδειξε τέσσερις κουκέτες, ένα καθιστικό με γιγαντοοθόνες στους τοίχους και πάνω στον καναπέ ένα σύμπλεγμα, δέρματος, οστών και δύο μεγάλων, αναλογικά, κρανίων. Παρατηρώντας προσεκτικά, διαπιστώσαμε ότι ήταν ένα ζευγάρι σε τελευταίο εναγκαλισμό. Αυτή ήταν και η αμυδρή πηγή ενέργειας.
Αισθανθήκαμε έντονη θλίψη και αυτή διαδόθηκε μέσω του νευρωνικού. Αποστρέψαμε το βλέμμα από τις οθόνες, από σεβασμό στους άτυχους εραστές. Ίσως κάποια βλάβη της δικής τους ακάτου να τους ανάγκασε σε αργό, βασανιστικό, θάνατο. Αφήσαμε το βιολογικό προσωπικό να πάει και να πάρει εικόνες και δείγματα από τα σώματα, ώστε να μελετήσουμε την φυλή αυτή και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της.
Στο μεταξύ, το σκάφος ανακύκλωσης με την δεξαμενή, είχε προσεγγίσει αρκετά κοντά κι έπρεπε να αποσύρουμε τα ιονόπτερα από το άνοιγμα ώστε να κάνουν την μεταφόρτωση του πολύτιμου καυσίμου.
Απρόθυμα απομακρυνθήκαμε από το σκάφος, αφήνοντας το ρήγμα ελεύθερο και, αφού μαζέψαμε τα αυτόματα οχήματα, σταματήσαμε την συγχρονισμένη περιστροφή μας και βάλαμε πλώρη για το ερευνητικό, ένα χιλιόμετρο μακριά.
Όταν τελείωσε η μεταφόρτωση και αφού συνελέγησαν δύο άκατοι διαφυγής που έμειναν αχρησιμοποίητες, πολλά πράγματα από διάφορους χώρους του σκάφους και τα σώματα των δύο άτυχων εραστών που τοποθετήθηκαν σε ειδικό κρυογονικό θάλαμο για να διατηρηθούν, αποσύρθηκε και το σκάφος ανακύκλωσης.
Πέρασαν πολλές μέρες, όπου παρακολουθούσαμε τον παράξενο αυτό επισκέπτη να γράφει υπερβολική τροχιά στο περιήλιο και μετά να κατευθύνεται σε πορεία εκτός του ηλιακού συστήματος, όταν μας ήρθε η είδηση από τον πλανήτη Γη:
Η NASA εντόπισε το νεκρό διαστημόπλοιο, το θεώρησε αστεροειδή και το ονόμασε Oumuamua (ταξιδιώτης από μακριά). Τώρα αναρωτιέται αν είναι όντως αστεροειδής ή είναι τεχνητό κατασκεύασμα, δημιούργημα άγνωστου, μακρινού σε χώρο και χρόνο, πολιτισμού. Και στρέφει τα ραδιοτηλεσκόπιά της για να ανιχνεύσει ενδεχόμενο ραδιοσήμα.
Δεν θα ανιχνεύσει τίποτε, γιατί το σκάφος είναι ενεργειακά νεκρό και η ανθρωπότητά σας θα συνεχίσει να κοιμάται ήσυχη, με την παιδιάστικη πεποίθηση ότι είναι η μοναδική κορωνίδα του Σύμπαντος.
Πόση εγωϊστική αφέλεια!
Πηγή: Science Alert (Τετάρτη 13/12/2017)
(Απόσπασμα μνήμης Η7:
Ένα σκάφος 285000 χρόνων)
Δύο μέρες αργότερα, από την NASA:
Οι πρώτες παρατηρήσεις – με ραδιοτηλεσκόπιο του προγράμματος Breakthrough Listen – στον ασυνήθιστο αστεροειδή Ουμουαμούα, που μοιάζει με πούρο, δεν δείχνουν κάποια σημάδια εξωγήινης τεχνολογίας, αλλά, οι έρευνες συνεχίζονται για αυτόν τον «μονόλιθο» του διαστήματος.
Πάντως ο ίδιος ο Στέφεν Χόκινγκ θεωρεί τον αστεροειδή αυτόν «διαστημόπλοιο με χαλασμένες μηχανές» αιτιολογώντας έτσι ότι δεν πρόκειται να εκπέμψει κανένα σήμα που να μπορούμε να το εντοπίσουμε.
Δεν φαντάζεται πόσο δίκιο έχει…
Παρασκευή 15/12/2017
phys.org news
μερικές ακόμα πληροφορίες για τον Oumuamua
APODYOPTES 