Άρθρο Μόνιμα στην Πρώτη Σελίδα
«Στην Ελλάδα, τα περισσότερα πράγματα που αξίζουν είναι άγνωστα και η ιστορία διαστρεβλώνεται. Υπάρχει ζηλοτυπία, φθόνος και μνησικακία…»
– στη Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση Νάνος Βαλαωρίτης (μέρος β΄) : «Κανείς δε μπορεί να καθορίσει τι είναι ποίηση. Η ποίηση δε πιάνεται..»
Άρθρο Μόνιμα στην Πρώτη Σελίδα
«Οι γυναίκες ήταν λίγο καλύτερες από τους άντρες στην ποίηση..έδιναν μεγαλύτερη σημασία στη γλώσσα, οι άντρες λίγο περισσότερο στο περιεχόμενο και κακώς..ξεχνούσαν ότι η λογοτεχνία είναι στυλ..»
– στη Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση Νάνος Βαλαωρίτης (μέρος α᾽) : «Η αυτοεξορία είναι πολύ σημαντική για τον ποιητή…»
«…Όταν ο πολυπολιτισμός λέει ότι δεν χρειαζόμαστε κεντρικές αξίες και πολιτισμό, τι κάνει; Σπάει την κοινωνία σε επι μέρους κοινότητες που ζουν σε παράλληλους κόσμους…»
– στη Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση Γιώργος Ρακκάς : «Φλερτάρουμε να καταστούμε το πρώτο failed state εξαιτίας της μετανάστευσης»
«Σε μια στροφή της χαραυγής μια εικόνα σου θ ’αγγίξω.
Να πάρει λάμψη το φιλί να γίνει επιθυμία…»
– γράφει η Μαρία Βούλγαρη Συνεχίστε την ανάγνωση «Στης άγριας νιότης τις στοές»
«…Τις χαλαρές χειραψίες
Τα πεινασμένα βλέμματα
Τις άχρωμες φωνές…»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση «Τ’ αδειανά πουκάμισα»
«Οι άνθρωποι φοβόμαστε την αρνητική αξιολόγηση των άλλων…»
– γράφει ο Γιάννης Φλιάτης Συνεχίστε την ανάγνωση Κοινωνικό Άγχος : Ποιος, αλήθεια, δεν το βιώνει καθόλου;
«Η αριθμομηχανή χρειάζεται
ενημέρωση…»
– γράφει η Λίνα Βατάντζή Συνεχίστε την ανάγνωση «Απεραντοσύνη»
«Ο κορονοϊός είναι μία δοκιμασία που επιτράπηκε στη ζωή μας για ένα λόγο. Ήρθε για να μας υπενθυμίσει την τρωτή μας υπόσταση, να μας ωθήσει να αναθεωρήσουμε τις μέχρι τώρα αξίες μας για τη ζωή..»
– γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη Συνεχίστε την ανάγνωση Η θετική πλευρά του κορωνοϊού
«Αιμάτινα φιλιά
ξεγυμνώνουν
τη μωλωπισμένη
σάρκα μου…»
-γράφει η Μαρία Κατσικά Συνεχίστε την ανάγνωση «Παροξυσμοί»
«Λέγαν πως όλο αυτό έμοιαζε με πόλεμο, αλλά δεν έμοιαζε. Επρόκειτο για κάτι άλλο. Δεν υπήρχε ξεκάθαρος εχθρός, δεν υπήρχαν μάχες, υπήρχε μονάχα η αδυναμία της ανθρωπότητας και πτώματα που σωρεύονταν…»
– γράφει η Αντωνία Κώστα- Φώτη Συνεχίστε την ανάγνωση «Φιλοσοφία μιας θανατηφόρας επιδημίας»
«Δεν είναι έπαρση. Είμαι ο μεγαλύτερος επιστήμονας του κόσμου. Δεν είναι έπαρση. Είμαι ο μεγαλύτερος επιστήμονας του κόσμου…»
– γράφει ο Ιωάννης Μπάχας Συνεχίστε την ανάγνωση «Σκοτώνονται οι νεκροί;»
«Πολλές φορές
θέλεις να φύγεις
να πας μακριά..»
– γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση «Δυο κόσμοι»
«Mπαίναν μέσα απ’ το λοξά τραβηγμένο καπάκι και ξαπλώναν πάνω σε στρωμένες εφημερίδες, κολλημένοι, βέβαια, σφιχτά σφιχτά. Ίσως να βγάζαν και τα ρούχα τους το καλοκαίρι. Kάτι μου φάνηκε κάποια βραδιά πως υπήρχε αφημένο στο χείλος.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Γιώργος Ιωάννου, «Η Σαρκοφάγος»
«Είναι παράφορη η Άνοιξη ετούτη
Τρελή κι αλαφιασμένη»
– γράφει η Ελίνα Παπαδοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση «Μια Ρωμαϊκή Άνοιξη»
«Η λίμνη ήταν πολύ βαθιά, το φως του φεγγαριού αν και έντονο δεν έφτανε μέχρι τον πάτο της ή τουλάχιστον εκείνος δεν την έβλεπε, οπότε με όσο οξυγόνο του έμενε προσπάθησε για το καλύτερο. Ένιωθε όμως πως όσο αυτό λιγόστευε τόσο λιγόστευαν και οι ελπίδες του. Όμως να, εκεί κάτω από το κορμί του άρχισαν να εμφανίζονται μαύρες σκιές.»
-γράφει ο Κωνσταντίνος Λιάχης Συνεχίστε την ανάγνωση Ο παλαιός θεός (μέρος α’)
«θυμήσου με ξεσκέπαστη δίπλα σου
να κοιτάζω το ταβάνι – ως που να κοιτάξεις αλλού.
μετά εσένα.
μετά το ταβάνι
μετά το παράθυρο
μετά εσένα πάλι –»
– γράφει η Έλενα Κτενοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση {άκλητα ονόματα}
«Δεν γράφω, διότι οι λέξεις δεν με πνίγουν, πηχτές σαν πίσσα.
Δεν με κρατούν άυπνη τα μεσάνυχτα.
Δεν με καταδιώκουν πια.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Δεν γράφω πλέον)
«Είμαι μονάχα τριάντα χρονών.
Κι όπως η γάτα έχω να πεθάνω εννιά φορές.
Αυτή είναι η νούμερο «Τρία».
Τι ανοησία
Να εκμηδενίζεις κάθε δεκαετία.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Sylvia Plath, «Η Λαίδη Λάζαρος»
«με τα λιγοστά σου βιβλία
για παρηγοριά
με τα γραπτά σου
για συντροφιά
πορεύεσαι τον ανήφορο
της ζωής»
-γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση Νέο ξεκίνημα
σου είπα να προσέχεις
μα δεν πειράζει γιατί θα πάει να κλάψει μόνη της και θα ξυπνήσει χωρίς σημάδι. μέχρι να
ξαναχτυπήσει. «δεν πειράζει μαμά, δε θα αφήσει σημάδι που να σε ενοχλεί, θα δεις, δε θα ενοχλεί
κανέναν.»
-γράφει η Νίκη Νικολακοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση Γιατί ένοχος είναι το εγώ σου που ουρλιάζει
«Είμαστε όλοι μας 28 χρονών. Η μουσική, μια πλέιλιστ από συμπαθητικά μπιτάκια. Μετά βάζουν τραπ. Κλείνουν με κλασσικο χιπ- χοπ και Active Member. Η ώρα είναι δυο και μισή. Δε θα μείνουμε άλλο.
Θα σε πάρει ο Τάκης με το μηχανάκι; Ναι, ρε, συμφέρει, τι λες τώρα, στην ίδια γειτονιά μένετε. Ναι, μόνος μου, ‘δω δίπλα είναι. Καληνύχτα. Καληνύχτα.»
-γράφει ο Παντελής Αδαμίδης Συνεχίστε την ανάγνωση Το σόλο του Κομνηνού
«το απόβραδο
σε μουσική απόκοσμη
γλιστρούν τα πλήκτρα»
-γράφει η Λίνα Βαταντζή Συνεχίστε την ανάγνωση Κόκκινο
«Στα ψίχουλα που τους γλιστρούν την πείνα μας γελάμε.
Όχι πως είχαμε στερέψει από χαρά.
Όχι πως είχαμε ξεμείνει από ψωμί.
Αλλ’ αφελείς, πειστήκαμε πως οξειδώνει ο σιδερίτης τις φρονήσεις.»
-γράφει ο Γεώργιος Κ. Τασούδης Συνεχίστε την ανάγνωση Αποστέωση
«Θα φύγω και θα γράφω, συνέχεια. Να ξέρεις ότι όλα όσα έγραψα, όλα όσα θα γράψω κι όσα δεν θα γράψω και θα στοχαστώ, θα είναι για ‘σένα.»
– γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Το γράμμα
«Σκυθρωποί, χαμογελαστοί και αδιάφοροι. Ανάμεσα τους, στην μέση περίπου της αποβάθρας, στέκεται στρατηγικά εκείνος. Τριανταφεύγα, Μάνο τον λένε. Σοβαρό βλέμμα, ατάραχος. Ντυμένος στην πένα. Γυρνά καμιά φορά και την κοιτάζει. Κάτι τον τραβάει σε εκείνη. Μονάχα ο ιδρώτας στον γκρίζο κρόταφό του μαρτυρά το άγχος του.»
-γράφει ο SideliK_2 Συνεχίστε την ανάγνωση Τύχη
«Αποσιωπητικά κορυφών απόρθητων
να ξετυλίγονται αινιγματικά
από αυτάρεσκες οροσειρές.»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Στίξη
«Είμαι στάχτη
του αποτσίγαρού σου.
Τρεκλίζω
πάνω σε τασάκια.
Ονειρεύομαι
να κάψω
την γλώσσα σου.»
– γράφει η Μαρία Κατσίκα Συνεχίστε την ανάγνωση Στάχτη
«Πόσο συχνά νιώθουμε να πνιγόμαστε στις σχέσεις μας και να στριμωχνόμαστε από τα θέλω των άλλων;»
– γράφει η Παμέλα Τσάτση Συνεχίστε την ανάγνωση Η σημαία της επικοινωνίας
«Θέλω να μιλήσω…
για τα ερωτευμένα ζευγάρια
που φιλιούνται στα μπαρ,
που ερωτοτροπούν στα πάρκα»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Flashbacks
«Σίγουρα εδώ θα ’ρθει κι αυτός
πόσο ανυπομονώ!
Μήπως δεν κάνει προσευχή;
Μην δεν την κάνω εγώ;
Δύο προσευχές μην δεν αρκούν;
Μήπως ν’ ανησυχώ;»
– μετάφραση Κώστας Χρ. Σπίγγος Συνεχίστε την ανάγνωση «Η λατρεμένη νια», του Ντάντε Γκάμπριελ Ροσέτι
Με οδήγησε στο βάθος της κάμαρας, σε μια κόχη που έμοιαζε με εικονοστάσι. Μέχρι και καντήλι είχε. – γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Φωτογραφία σέπια»
«Τρων’ σανό και κάνουν κύκλους
πάνω- κάτω στα καμιόνια.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Κοινωνικό Σχόλιο)
«Έλα, η μέρα είναι τόσο ωραία – τα ποιήματα που
αγαπώ θέλω να τα ζήσω μαζί σου.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Μάτση Χατζηλαζάρου, Ποιήματα
Ουδεμία σχέση έχουν με τα κεφτεδάκια. Το μοναδικό κοινό μυστικό τους είναι ο κιμάς -γράφει η Ελίνα Παπαδοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση «Τα σουτζουκάκια»
«Σπείρα.
Σβούρα.
Σημείο.
Έζησα για χρόνια
σαν άνθος σκοτεινό.»
– γράφει η Παμέλα Τσάτση Συνεχίστε την ανάγνωση «Κλυτίες» και «Πηνελόπες»
«Τεχνητές ψυχώσεις
και κλάματα
στοιχειώνουν
την απουσία σου.»
– γράφει η Μαρία Κατσίκα Συνεχίστε την ανάγνωση Απώλεια
«Και πώς ν’ αντέξουν οι έρημες
του στήθους την ανάσα
όταν μεγάλωσαν κι οι δυο
στους χτύπους του μυαλού;»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Σκέψεις
«Οι αναχωρητές κάθε λογής
λένε αντίο
σ’ αυτό που ζουν
την κάθε μέρα.»
– γράφει η Αλεξία Καλογεροπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση Αναχωρητές
«κι αυτός
έμεινε να την κοιτά
απλός θεατής
στις μεταμορφώσεις της»
-γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση Ξυράφι
«Αμέσως μια υγρασία κάλυψε τα μάτια της και σωριάστηκε στην βελούδινη πολυθρόνα που έμοιαζε με θρόνο παλατιού. Τι αντιφατική εικόνα σκέφτηκε, τότε η χαρά μεθούσε τους ανθρώπους και τώρα η λύπη δηλητηριάζει κάθε μου κύτταρο.»
– γράφει η Ολυμπία Θεοδοσίου Συνεχίστε την ανάγνωση Για τα γενέθλιά σου
«Το σταυρόλεξο της υπομονής σου, κάποιες στιγμές παρηγορούσε τη σιωπή σου.»
-γράφει η Μαρία Βούλγαρη Συνεχίστε την ανάγνωση Το σταυρόλεξο της υπομονής σου
«διότι αν δεν έπινα
τα χείλη μου θα έκαναν
μακροβούτι στο λαιμό σου
αποδεικνύοντας περίτρανα
την καύλα μου για σένα.»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Αν δεν έπινα
«Τα βρήκε εντελώς τυχαία. Τα πήρε μαζί της κι έπιασε θέση στο κιόσκι του κήπου, για να τα διαβάσει με την ησυχία της. Πίστευε ότι δεν θα την έβλεπα. Ήταν τόσο απορροφημένη που κατάλαβα ότι κάτι ασυνήθιστο συνέβαινε. Έτρεξα στην ποιητική μου κρυψώνα και είδα ότι τα ποιήματά μου έλειπαν.»
– γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Μυστικά ποιήματα
«Ήθελα να ήμουν σκύλος στην ξέφραγη αυλή
Να παριστάνω τον πεθαμένο με τα πόδια ανάσκελα
Να γλείφω τ’ αχαμνά μου με σπουδή όταν ξυπνάω»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Παρρησία
«για αυτό ξέρω, όταν τρως μέλι με τα δάχτυλα, θα με θυμάσαι.
Κι αν έκανα τότε έστω μια σωστή κίνηση σ’ εκείνη την παρτίδα σκάκι, θ’ αναρωτιέσαι αν σε θυμάμαι κι εγώ.
Κι αν έκανα παραπάνω από μία, θα λες πως όχι.»
– γράφει η Έλενα Κτενοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση {νυχτερινή διαδρομή με προορισμό τη λήθη}
Κάθε χρόνο έρχονταν στο χωριό, ποτέ δεν θυμάται το δέντρο αυτό να είχε κάτι το ξεχωριστό. -γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Το δέντρο»
Γράφει -ζεστά και γευστικά- η Ελίνα Παπαδοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση «Αντί πινακίου κολοκυθόσουπας»
Πολλές φορές στην συμπεριφορά και στα ελαττώματα των συγγενών μας, της μάνας της αδερφής, του αδερφού, του πατέρα, βλέπουμε την ίδια μας τη σκιά κι αυτό μας ταράζει και μας φοβίζει πολύ βαθιά. – γράφει η Αγνή Ιωάννου Συνεχίστε την ανάγνωση «Ντρέπομαι για τη μάνα μου»
«Ωκεανός ο εγωισμός και πάθος
που έχει συνέχεια τρικυμία
εκεί ναυάγησαν σχέσεις σαν πλοία
που βλέπαν το σωστό σαν λάθος..»
– γράφει ο Κώστας Πάνος Συνεχίστε την ανάγνωση Κώστας Πάνος : 6 υπέροχα ποιήματά του που περιμένουν να ενωθούν με τη μουσική
Πλήρωσα το εισιτήριό μου στο αυτόματο μηχάνημα με τις οδηγίες για ηλίθιους, που σε κάνουν να αισθάνεσαι ακριβώς αυτό: Ηλίθιος. -γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Χαπάκι εντ»
«εάν εσύ δεν μ’ αγαπήσεις δε θ’ αγαπηθώ ποτέ
εάν εγώ δεν σ’ αγαπήσω δε θ’ αγαπήσω ποτέ»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Samuel Beckett, «Συνδεδεμένος»
«Χθες, αργά τη νύχτα
την ώρα που κοιμόσουν
ήρθα στον ύπνο σου να βρω τον εαυτό μου»
– γράφει η Έλενα Κτενοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση {Μερίδιο εαυτού, εκείνο που κρύβω}
«Δεν ανθίζουν οι κρίνοι στα σκοτάδια
Δεν έχει νόημα να με τραβάς εκεί.
Εγώ πάντα ψάχνω τα σημάδια του ήλιου στην δική μου γη.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Εξηγήσεις)
«Η πιο ζεστή χώρα του κόσμου:
ο λαιμός της»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Μικρά ποιήματα
Γράφει η Ελίνα Παπαδοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση «Lux Aeterna»
Grandpa died 11 years before Grandma did.
He used to sit next to her every Sunday,
but now she plays his bingo card for him. Συνεχίστε την ανάγνωση Famous Movie Quotes: «It’s Such a Beautiful Day», 2012
«Το σήμερα, με όλες τις σκιασμένες του γωνίες,
είναι το μόνο που μου δόθηκε.»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Σήμερα
«Απροετοίμαστους μας βρήκε
Η επέλαση των ερώτων»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Πυξίδα
«Με γκρίζες ελπίδες
λευκές τις σελίδες
στον τοίχο καρφώνεις»
-γράφει ο Κώστας Χρ. Σπίγγος Συνεχίστε την ανάγνωση Με κρότους και με ψίθυρους
«Μην τα ρυπαίνεις
με τις λέξεις
και τα χνώτα σου
τα πολυκαιρισμένα.»
– γράφει η Αλεξία Καλογεροπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση Να τ΄αγαπάς τα παιδιά
«Μα κάτι πάει να ταράξει
την ποίηση της ζωής το εφετινό καλοκαίρι
μια παράξενη βοή ηχεί στη φύση
που μια έρχεται μια φεύγει»
-γράφει ο Γιώργος Μυλωνάς Συνεχίστε την ανάγνωση Τα μυστήρια πλοία
«Κάποια στιγμή, στο διπλανό τραπέζι, ήρθε μια παρέα κοριτσιών. Η ηλικία τους ήταν γύρω στα δεκαοκτώ, μέχρι είκοσι το πολύ. Όλες ήταν πολύ ωραίες, πραγματικές καλλονές. Μάλιστα, η μία έμοιαζε καταπληκτικά με την πρώην αγαπημένη μου. Μικρή αναμνηστική τιμωρία, καθώς παράγγελνα το τρίτο μπουκάλι γαλλικό κρασί.»
– γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Άψυχοι έρωτες
Μια συλλογή διηγημάτων είναι το νέο συγγραφικό εγχείρημα του Γρηγορίου Γ. Σπυράκη, με τον τίτλο «Τερματικός σταθμός», το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από την LIBRON Εκδοτική. Συνεχίστε την ανάγνωση «Τερματικός σταθμός», του Γρηγορίου Γ. Σπυράκη | LIBRON Εκδοτική
Γνωρίστηκαν φοιτητές. Αρχιτεκτονική η Εύα, χημικός μηχανικός ο Αδάμ. Ήταν νέοι, ήταν ωραίοι, ήταν φερέλπιδες. Αγαπιούνταν. Θα παντρεύονταν. -Γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου. Συνεχίστε την ανάγνωση «Εύα και Αδάμ»
Ο γιος της είχε φύγει, πριν από 16 χρόνια, με κατεύθυνση την καινούργια αποικία στον Trappist one. Ούτε στο εν πέμπτο της διαδρομής δεν θα ήταν ακόμα. -γράφει ο Αστροβάμων Συνεχίστε την ανάγνωση «Ένα μοναδικό δώρο»
Ανθρώπινες σκιές εδώ κι εκεί, ξεχασμένες στο περιθώριο της ζωής, που επιβιώνουν σε άγονες και απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης. – γράφει η «Μιραμπέλλα Αβίλλα» – Γεωργία Σπ. Αναστασίου Προπαραμονή Πρωτοχρονιάς του 2020! Κόσμος έχει ξεχυθεί στους δρόμους της στολισμένης Αθήνας για … Συνεχίστε την ανάγνωση «Καθρέφτισμα στον καθρέφτη»
Ήταν η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στα χρονικά που μετέφερε τους αστροναύτες της στο Φεγγάρι – γράφει ο Επίτιμος Διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, Δρ. Διονύσιος Σιμόπουλος Συνεχίστε την ανάγνωση Η Γη από τη Σελήνη με το APOLLO 8
Η γυναίκα περίμενε όρθια, δίπλα στο παράθυρο. Τα μάτια της ήταν τεράστια, σπηλαιώδη, βοούσαν σιωπηλά. Ο γιατρός πλησίασε. -γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Το μαντήλι»
Τώρα που σας τα γράφω αυτά, 26 χρόνια αργότερα, τολμώ να πω ότι μου φαίνεται πως εκείνη την μέρα άνοιξα ένα μίνι ψυχωτικό επεισόδιο. Γιατί τους έβλεπα όλους σαν αγγέλους, που εκπέμπουν φως. – Γράφει η Αγνή Ιωάννου Συνεχίστε την ανάγνωση Η πρώτη μέρα της Αφροδίτης στο Ν.Α.
«…Κι αν διαψεύσω ότι ακουγόταν ακόμα κι ο φλοισβος της θάλασσας
Ισως μας διαφύγει ότι τα βράχια στοιχειοθετησαν την εσχάτη μαρτυρία…»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Κύκνειον άσμα
«…δεν το ήξερες πως οι βεβαιότητες
έχουν μυτερές προεξοχές για να σπάνε το λευκό σου τσόφλι
γι’ αυτό τις ακονίζεις…»
– γράφει η Μαργαρίτα Παπαμίχου Συνεχίστε την ανάγνωση «Η ξύστρα»
«…Το άσπρο είναι μαύρο
Η αγάπη είναι μίσος
Οι Θεοί γελούν…»
– γράφει ο Κωνσταντίνος Μαρκογιάννης Συνεχίστε την ανάγνωση Τρία τρίστιχα και ένα εικαστικό από τον Κωνσταντίνο Μαρκογιάννη
«…Κενό
αμείλικτο
χάσκει
καραδοκεἰ
να σε ρουφήξει με μένος
γιατί τόλμησες κι επέζησες
στις άλλες δοκιμασίες..»
– γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση « Η αλλαγή»
«…τι είναι αυτό που βαθιά σε καίει
είναι πολλά τα αίτια…»
– γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής
Συνεχίστε την ανάγνωση «Τι να ΄ναι»
«Τι ζητάω;
Τις νύχτες να βυθίζομαι στα πέλαγα της αγκαλιάς σου,
το πρωί να κοιτώ την ανατολή
και να ονειρεύομαι….»
– γράφει η Έμιλυ Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση «Τα Τετράστιχα»
«Κουνιόταν μπρος πίσω ανεμίζοντας τη ρόμπα του. Η καρδιά του άρχισε να αλαφρώνει. Μακάριο το κούνημα σκέφτηκε. Σαν τις μάνες που βλέπει όταν λικνίζουν τα παιδιά τους…»
– γράφει η Μαρίζα Τσαμίδα Συνεχίστε την ανάγνωση «Το φαντασματάκι με τις κοντές πυτζάμες»
«Παράφορα παρέδωσα
Το σώμα μου το πνεύμα
Σε κύματα πλασματικά…»
– γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση «Σμίλευμα»
«Ο αμαρτωλός πρωταγωνιστής βρίσκεται μπροστά σε ένα ηθικό δίλημμα: να δικάσει ή να συγχωρέσει τον εαυτό του για τον πόνο που προκάλεσε στην ζωή του;»
-γράφει η Βαλεντίνα Κιαγιά Συνεχίστε την ανάγνωση «The Irishman» (2019)
«She may be his wife, but she’s engaged to me!»
– γράφει ο Γιώργος Κόνιαρης Συνεχίστε την ανάγνωση Cine Gems : «Libeled Lady», (1936)
«Δύο πόντους πιο πάνω θαρρεί πως στέκει,
όσο βέβαια η ρηχότητα μπορεί να φτάσει.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Με το γάντι)
Σηκώσαμε το στρώμα , το προσγειώσαμε πάνω στα κεφάλια μας και ξεκινήσαμε. Μπρος ο Μιχάλης, πίσω εγώ. – γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Συνεχίστε την ανάγνωση «Τα λουλούδια»
«Παλιά υπήρχαν τρία μέρη στον κόσμο· η Κυψέλη, η Ελλάδα και ο πλανήτης Γη. Tώρα βγαίνουν και λένε ότι ο κόσμος είναι ένας, όμως λένε ψέματα κι αυτό φαίνεται στα μάτια τους. Αυτοί τα έχουν μπερδέψει ενώ υπήρχαν τρία μέρη και το σπουδαιότερο πράγμα στον κόσμο ήταν να είσαι η ωραιότερη στην Κυψέλη όπως συνέβαινε με την Έρση.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Χρήστος Βακαλόπουλος, «Παραμύθι»
«Dignity is good, but not when you’re a waiter, kiddo»
– γράφει ο Γιώργος Κόνιαρης Συνεχίστε την ανάγνωση Cine Gems : «Hotel Pacific»
«Ένας φρεσκοκαμένος έρωτας μια νύχτα κατατρόμαξε
Έκανε κύκλους πάνω από τη σκάλα
Χτυπούσε δω και κει ματώνοντας την τέφρα…»
– γράφει ο Κωνσταντίνος Σπίγγος Συνεχίστε την ανάγνωση «Αποτέφρωση»
«Αγαπημένη μου…
…όσα είδαν τα μάτια μου είναι δικά σου…»
– γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης
Συνεχίστε την ανάγνωση Τρία ερωτικά ποιήματα
«Σκληρόκαρδο άροτρο ο καημός
αφήνει χνάρια καθώς σαρώνει
με δάκρυ εύφορο το έδαφος…»
– γράφει η Λίνα Βαταντζή Συνεχίστε την ανάγνωση «Η Λύπη είναι Υνί»
«Έγινε φυλαχτό η καρδιά.
Για να τη θωρακίζω και να μ’ αγαπάει σαν μικρό παιδί…»
– γράφει η Μαρία Βούλγαρη Συνεχίστε την ανάγνωση «Έτσι το θέλησε ο ουρανός»
Η μικρή είχε γαντζωθεί από τους ώμους μου και δεν μιλούσε, μόνο ανέπνεε βαριά από την κούραση και το κρύο. Γράφει ο Θωμάς Αργυρέας Συνεχίστε την ανάγνωση «Γαλήνια αποδοχή»
« Ας αφήσουμε να υπάρχει το απροσδιόριστο, να υπάρχει αυτό το μυστήριο. Να ζούμε μέσα σε αυτό το μυστήριο..»
– γράφει η Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση «Εμπιστοσύνη», π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος | Εκδόσεις Αρμός
«Τα αφήνουμε αμήχανα
πάνω στο τζάμι του μετρό
πάνω στο πόδι μας
τα γυρνάμε γύρω γύρω»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Όμως τα μάτια
Έμειναν,
τη θέρμη των χεριών να μεταφέρουν
-γράφει η Ελίνα Παπαδοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση (Άτιτλο)
«ποιος θα μας πει, ποιόν,
σʼ αυτό το σπίτι
αποχαιρετίσαμε
χωρίς να το ξέρουμε;»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Jorge Luis Borges, «Όρια»
«Αν η νύχτα φέρει γιασεμιά
Θα τους πω ποτέ τους να μην σε βρουν.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Κλάψα, λιγάκι λυρική)
Η ομάδα ΝΑΙ (Νεφέλη – Αδριανός – Ιάνθη), επισκέπτεται έναν ραδιογαλαξία. – γράφει η Δρ. Ειρήνη Σακελλίου Συνεχίστε την ανάγνωση Ομάδα ΝΑΙ: Ραδιο-γαλαξίες
«Η ποίηση σε δελεάζει
με την εξομολόγηση και τα τσιγάρα.»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Απέναντι
«…την άλλη μέρα
τη βρήκανε
νεκρή
γροθιές σφιχτές
σα να
φρουρούσε
ένα μελλούμενο…»
– γράφει η Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση «ΤΟ ΜΕΛΛΟΥΜΕΝΟ»| ανέκδοτο ποίημα από τη συλλογή «ΕΝΤΡΟΠΙΑ»
Ξύπνησα κι ήμουν σαν να με είχαν δείρει σε όλο μου το κορμί. Διόρθωση: όχι σαν. Με χτυπούσαν όλη νύχτα. Αυτή τη φορά ήταν η μέση. – γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Ο Γλάρος»
«Δεν είναι λίγες οι φορές που αργεί να ξυπνήσει. Είναι τόσο ελκυστική η ζεστασιά, σε αντίθεση με την υγρασία της γκαρσονιέρας. Δεν λέει να σηκωθεί. Τριάντα χρόνια σηκώνεται και ξαναπέφτει.»
-γράφει ο SideliK_2 Συνεχίστε την ανάγνωση Ζεστασιά
«Ξέρω από πού προέρχομαι. Άλλωστε η οικογένεια δεν είναι κάτι που αγαπάς περισσότερο από το είδωλό σου στον καθρέφτη;»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Το είδωλο στον καθρέφτη
«τα τρομαγμένα πρόσωπα της απόγνωσης,
το χαραγμένο για πάντα κλάμα των παιδιών
στην αγκαλιά της μάνας
που δεν είναι πια αρκετή»
-γράφει η Αλεξία Καλογεροπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση Απόψε με μισώ (Εικόνες της Συρίας κοιτάζω – 2019)
«Καιρός τα πάει και ο ίδιος τα φέρνει, πάρθηκε μια τρομερή απόφαση για τον Caldwell και τη δεντρο-συντροφιά του. Ο Βασιλιάς θεώρησε αναγκαίο πως έπρεπε να επεκτείνει τα ανάκτορά του πέρα από τις όχθες του ποταμού.»
– γράφει ο Άκης Πετρόπουλος Συνεχίστε την ανάγνωση Ένα παραμύθι δίχως ρίζες
«Κάθε μέρα επέστρεφα. Κάθε μέρα η συνήθεια με γυρνούσε σπίτι μου. Κάθε μέρα ίδια η διαδρομή.
Σήμερα όχι. Σήμερα είμαι ζωντανός. Σήμερα η ζωή είναι απρόβλεπτη.»
– γράφει ο Δημήτρης Αθανασέλος Συνεχίστε την ανάγνωση Μεταμόρφωση
«…εγώ θα στήνομαι
ανάμεσα στις
κενόσπουδες
των ματιών σου
κόγχες και θα
γεννοβολώ συγχώρεση…»
– γράφει η Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση «ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ»| ανέκδοτο ποίημα από τη συλλογή «ΕΝΤΡΟΠΙΑ»
«Το σούρουπο πάντα μου λείπεις.
Φορώ την απουσία σου κατάσαρκα.
Μαύρο πουκάμισο από ύφασμα τραχύ
που γδέρνει τη σάρκα.»
– γράφει η Αιμιλία Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση Ανάσες φθινοπώρου
«Είπε φωναχτά στον εαυτό του: η φυγή είναι μια κάποια λύση. Αλλά αναρωτήθηκε σχεδόν αμέσως, προς τα πού. Η απάντηση ήρθε στιγμιαία (κι ολίγον βίαια), εκεί που θα έβρισκε έναν έρωτα, έναν μεγάλο έρωτα. Ένα πρόσωπο.»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση «Ένα πρόσωπο»
Με κοινό άξονα των διηγημάτων τη γραφειοκρατία σε συνάρτηση με τη φορολογία, «Ο χλομός βασιλιάς» είναι ένα βιβλίο – κύκνειο άσμα, που αφήνει αυτή τη γλυκόπικρη γεύση του «πώς θα είχε εξελιχθεί ως συγγραφέας ο Wallace» ή του «πώς θα ήταν άραγε το βιβλίο, αν ζούσε».
– γράφει η Σέβη Σαλαγιάννη Συνεχίστε την ανάγνωση «Ο χλομός βασιλιάς», του David Foster Wallace | Εκδόσεις Κέδρος
«η γης διψάει για νερό
κι οι άνθρωποι το ίδιο
περιμένουν μια βροχή
μια καταιγίδα»
-γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση Προσμονή
«Με ένα έψιλον που γίνεται ωμέγα μέσα στη λέξη.
Με ένα σίγμα τελικό στη λήγουσα γιατί όλα κάποτε τελειώνουν.
Με κόκκινο, έντονο, παθιασμένο χρώμα στο απροσδόκητο.»
-γράφει η Μαρία Βούλγαρη Συνεχίστε την ανάγνωση Τριχρωμία αισθήσεων ο έρωτας
«Είμαι το πλαστικό με τον καφέ
Που κουβαλάς μαζί σου
Το Bic που κρατάς
Ανάμεσα στα δάχτυλά σου»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Αντικατοπτρισμός
«Η μεγαλύτερη μη ρεαλιστική προσδοκία αφορά ίσως την πεποίθησή μας ότι δεν θα πρέπει να έχουμε μη ρεαλιστικές προσδοκίες.»
– γράφει ο Γιάννης Φλιάτης Συνεχίστε την ανάγνωση Ας μιλήσουμε για προσδοκίες
«Σε ένα χρυσαφί απόγευμα στην πόλη του φωτός, μπορούνε δύο ζωές να επαναπροσδιοριστούν και να επιχειρήσουν να συγκεντρώσουν τα επίπονα και αβάσταχτα κομμάτια που έχουν αφήσει πίσω τους.»
– γράφει η Βαλεντίνα Κιαγιά Συνεχίστε την ανάγνωση The Before Trilogy: «Before Sunset» (2004)
«Μη αφήσεις καμίαν σκιεράν αρετήν να σε βαστάξει. Μη πιστεύεις ότι καμία υποχρέωσις σε δένει. Το χρέος σου είναι να ενδίδεις, να ενδίδεις πάντοτε εις τας Επιθυμίας, που είναι τα τελειότατα πλάσματα των τελείων θεών.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Κωνσταντίνος Καβάφης, «Το Σύνταγμα της Ηδονής»
«Ο Joaquin Phoenix δίνει μία από τις καλύτερες ερμηνείες της ζωής του και δε θα μπορούσε κάποιος άλλος να προσφέρει τόσο απλόχερα σκοτάδι και ματαιότητα σε έναν ρόλο.»
– γράφει η Βαλεντίνα Κιαγιά Συνεχίστε την ανάγνωση «Joker» (2019)
«Στάσου
Η θάλασσα ξεπλένει
την καρδιά σου
και καλοκαίρι εδώ»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (αυτό δεν έχει τίτλο)
«Αγαπούσε τη νύχτα. Οι μοναδικές ελεύθερες ώρες του, ήταν οι σκοτεινές ώρες. Οι νυχτερινές ζωγραφιές του αναζητούσαν τη σακατεμένη αθωότητα, τ’ αρώματα των αστεριών και της σιωπής.»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Ο Ζωγράφος
«Τα ξεβαμμένα μάτια σου όταν ξυπνάς, η καλύτερη φτιάξη. Τίποτα πιο ζωοφόρο από την αίσθηση του ακατέργαστου. »
-γράφει ο SideliK_2 Συνεχίστε την ανάγνωση Μπισκότα
«Η Κωνσταντίνα (αποφεύγει τα προβλήματά της και) είναι μια χαρά.
Έχει μία (δεν θα την έλεγε κανείς) εκπληκτική δουλειά (στην οποία δεν αξιοποιεί το πτυχίο της).»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Μια χαρά
– I’m waiting for someone.
– Who?
– I don’t remember. Συνεχίστε την ανάγνωση Famous Movie Quotes: «A Ghost Story», 2017
«Η γλώσσα του Γ.Φ. Καλόγερου είναι απλή, άλλοτε τρυφερή και άλλοτε περισσότερο ξερή, καθόλου επιτηδευμένη και χτίζει μια ατμόσφαιρα που μπορεί να κυμανθεί από τη νυχτερινή μοναχική Αθήνα έως και τις κουβέντες και τις ιστορίες που ακούγονται σε ένα καφενείο μια Κυριακή μεσημέρι.»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση «Πεπραγμένα», του Γ.Φ Καλόγερου | εκδόσεις Ουαπίτι
«Αυτή η ιστορία είναι του Jessie και της Celine και η τυχαία διασταύρωση των δικών τους δρόμων.»
– γράφει η Βαλεντίνα Κιαγιά Συνεχίστε την ανάγνωση The Before Trilogy: «Before Sunrise» (1995)
«Με τέτοια ταχύτητα δεν είχε χρόνο να φρενάρει με ασφάλεια οπότε πίεσε πιο δυνατά το γκάζι για να προλάβει το κόκκινο. Την στιγμή που η μηχανή πάτησε τις λευκές ρίγες τις διάβασης πεζών ένα λευκό τζιπ από το δεξί στενό έβαλε πρώτη για να περάσει στον απέναντι δρόμο.»
-γράφει ο Κωνσταντίνος Λιάχης Συνεχίστε την ανάγνωση Και μετά τι;
«Ο ορίζοντάς μας ανεμπόδιστα θολός
Άγνωστο τερατώδες σύννεφο έχει κρεμάσει
τα μέλη του σε πόζα ειρωνική»
-γράφει ο Κώστας Χρ. Σπίγγος Συνεχίστε την ανάγνωση Εκκενωμένοι
«Ας ντυθούμε το χρώμα των φθινοπωρινών φύλλων,
αυτό το χρυσοκόκκινο που φορούν καθώς πέφτουν στο νοτισμένο χώμα.»
– γράφει η Αιμιλία Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση Ξημερώνει
«Η γραφή είναι κάτι παραπάνω από έμπνευση, ιδέα, αφορμή ή κεραυνός εν αιθρία. Είναι αφοσίωση, συστηματική δουλειά και πονερή απόφαση.»
– στη Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση Γιώργος Σπυράκης: «Γράφω όπως ζω καθημερινά, με ορμή και τρέλα»
«Την ψυχή σου θες μόνο να παχύνεις.
Να μπορεί να αντέχει
την υπέρβαρη σιγή
μιας αδέσποτης μοναξιάς»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Προτροπή
«Μ’ αρέσουν τα ποιήματα που ζουν στο δρόμο, έξω απ’ τα βιβλία: αυτά που τουρτουρίζουν στις γωνιές κι όλο καπνίζουν σαν φουγάρα·»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Νίκος Χουλιαράς, «Τα ποιήματα στο δρόμο»
«Το περίγραμμα σου στο κρεβάτι
Σαν από άσπρη κιμωλία στην άσφαλτο»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Crime scene
«Κορμιά που χάραξαν με πάθος την άμμο.
Για πάντα, για τώρα.
Μα ήταν άμμος.
Και ήρθε το κύμα.»
-γράφει η Μαρίζα Τσαμίδα Συνεχίστε την ανάγνωση Σεπτέμβρης
«όσοι ασχοληθούν σοβαρά
με το παράλογο της ύπαρξης
έχουν να κερδίσουν πολλά
μα μπορεί να οδηγηθούν
στην τρέλα»
-γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση Παράλογο
«Ανάπνεε σαν να μην ένιωσες ποτέ ξανά τον αέρα
τα ρουθούνια να τρυπά.
Σαν να μην πρόλαβες να δεις αυτό που όλοι βλέπουν.»
-γράφει η Αλεξία Καλογεροπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση Ανάπνεε
«Έσταξα λίγα γράμματα
ανάκατα
πάνω στην ξέρα μιας σελίδας
μήπως μου φανερώσουνε
τι αναβλύζει ο πίδακας του νου μου.»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Ζήσε
Εκείνος χαμογέλασε αχνά. «Είναι απίστευτο», σκέφθηκε, «τι σκαρφίζονται οι άνθρωποι για να καμουφλάρουν και ταυτόχρονα να προβάλουν το εγώ τους σε καρικατούρες!» -γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Οι τρεις αδελφές»
Μεθυστικά ταξίδια επί χάρτου
-γράφει η Ελίνα Παπαδοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση «Φέτος, ταξίδια επί χάρτου»
Συχνά ακούγεται, από τους θιασώτες των Ζωδίων, ότι πλέον μπαίνουμε ή ακόμη και μπήκαμε στην «Εποχή του Υδροχόου». Είναι, όμως, έτσι; -γράφει ο Θωμάς Αργυρέας Συνεχίστε την ανάγνωση Μπαίνουμε στον Υδροχόο;
«Μεσάνυχτα.
Κάτι χλωρό κι αιφνίδιο σε ζυγώνει,
σάλιο μικρού παιδιού ανθίζει στον αέρα
κι όλο το σπίτι σκοτεινό.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Μιχάλης Γκανάς, «Υστερόγραφο (Ποίημα του μεσονυκτίου)»
«Κι ας σκέφτομαι ότι εκείνο το μερτικό μας απ’ τη ζωή εξαργυρώθηκε σ’ ένα κομμάτι ουρανό, 1.5Gb και 1000 λεπτά κλήσεις προς όλους»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση (I love the 3 am version of people. Vulnerable. Honest. Real)
Αρχίζοντας η νέα ακαδημαϊκή χρονιά, η Δρ. Ελένη Πετράκου, κάνει έναν σύντομο απολογισμό της χρονιάς που πέρασε, δηλώνοντας ανυπόμονη για τα θαυμαστά αναμενόμενα, της χρονιάς που ξεκίνησε. Συνεχίστε την ανάγνωση Μια χρονιά… γύρω από τον ήλιο
«ευαίσθητα τα πέταλα
μα
ακηλίδωτα παραμένουν»
-γράφει η Λίνα Βαταντζή Συνεχίστε την ανάγνωση Πάθους Χάρισμα
«Σχηματισμοί, μεγαλαυχίες και εξυπνακισμοί, γελοιότητες σε πρώτο πλάνο, μαζί με τη δυστυχία της πλέμπας και την ηδονή της μπουρζουαζίας, συμπληρώνουν το πνευματο- αναπαυτικό και εκδοτικό γίγνεσθαι. Εύρυθμο ανακάτεμα προς βρώσιν και πόσιν (και κονόμα).»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Ολογραφήματα
«Οι υπολήψεις» είναι ένα βιβλίο που οι ήρωες του βιβλίου αργά η γρήγορα καλούνται να δώσουν απαντήσεις στα ερωτήματα που προκύπτουν περί ηθικής και μνήμης, καθώς επηρεάζουν και επηρεάζονται.»
– γράφει η Σέβη Σαλαγιάννη Συνεχίστε την ανάγνωση «Οι υπολήψεις», του Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες | Εκδόσεις Ίκαρος
«Η άκρη του έπεσε πάνω στο έδαφος. Ήταν μια συνηθισμένη σχοινένια σκάλα. Στην κορυφή της μία γυναίκα που ακτινοβολούσε φως, ντυμένη με βροχή και ανοιξιάτικο αέρα. Καθώς περπατούσε, τα πόδια της δεν άγγιζαν το έδαφος.»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Μια ευχή
«μα τον Θεό
δεν ήξερα
πώς να φανώ αντάξια
στο φως ενός αυγουστιάτικου φεγγαριού»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Αύγουστος
«Πώς σχετίζονται με την καθημερινότητα -τόσο τη δική μας, όσο και των άλλων- και γιατί είναι σημαντικές στον τομέα της Γνωστικής Συμπεριφορικής Θεραπείας;»
– γράφει ο Γιάννης Φλιάτης Συνεχίστε την ανάγνωση Αυτοεκπληρούμενες Προφητείες
Μία ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Έλληνα Επιστήμονα Άγγελο Τσιάρα, στις 12/9/2019, αναφέρει τον εντοπισμό υδρατμών στην ατμόσφαιρα του εξωπλανήτη K2-18b – γράφει ο Επίτιμος Διευθυντής του Ευγενιδίου Πλανηταρίου Δρ. Διονύσιος Σιμόπουλος Συνεχίστε την ανάγνωση Ανιχνεύθηκαν υδρατμοί στην ατμόσφαιρα εξωπλανήτη
«Κι εγώ προσπαθώ να την πείσω
Να κάνουμε μπάνιο τη νύχτα οι δυο μας γυμνοί
Αφήνοντας στην παραλία τα ρούχα μας
Και με ρωτάει αν το νερό θα’ ναι κρύο.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Νάνος Βαλαωρίτης, «Δειπνοσοφιστές»
«Μία ιστορία για τις απατηλές προσδοκίες του έρωτα και την μοναξιά, που φαντάζει ακόμα πιο δύσκολη τις άγρυπνες νύχτες του Hong-Kong.»
– γράφει η Βαλεντίνα Κιαγιά Συνεχίστε την ανάγνωση «Chungking Express» (1994)
«Βλέπω γύρω μισοτελειωμένους καφέδες,
γεμάτα αποτσίγαρα τασάκια,
πεταμένα βιβλία,
πεταμένα ρούχα»
-γράφει η Σοφία Κεχαγιά Συνεχίστε την ανάγνωση Κενή θέση
«Όταν έρχομαι σε σένα, γίνομαι κύμα αφρισμένο και άγριος βράχος μαζί…
Πάνω μου να ξεσπάσεις, μέσα μου να χαθείς…»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση (ερωτικόν, Νο #άπειρο)
«Αγώνες και ποδόσφαιρο και βόλτα στην πλατεία
Πιο δίπλα παίζουνε παιδιά μες την τεχνολογία»
– γράφει ο Κώστας Πάνος Συνεχίστε την ανάγνωση Κυριακή
«Κλαίνε μόνοι
Νικητές οι ποιητές
Πάνω από τις χαμένες
Ελπίδες»
-γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση Σπορά
Αν και είχε αρκετή ζέστη, η διαδρομή με το αυτοκίνητο ήταν ευχάριστη. Αστειάκια, ανέκδοτα, μουσική, φτάσαμε χωρίς να το καταλάβουμε στην Βραυρώνα, στο εξοχικό του Θάνου. -γράφει η «Μιραμπέλλα Αβίλλα» – Γεωργία Σπ. Αναστασίου Συνεχίστε την ανάγνωση «Η αξία της ζωής…»
Να ξεχάσω το όνομα μου
Να ξεχάσω τα όνειρα μου
Με βαθύ γαλάζιο να ταιριάζω
-γράφει ο Τάσος Κολοβούρης Συνεχίστε την ανάγνωση «Βαθύ γαλάζιο»
APODYOPTES 