Να ξεχάσω το όνομα μου
Να ξεχάσω τα όνειρα μου
Με βαθύ γαλάζιο να ταιριάζω
-γράφει ο Τάσος Κολοβούρης

Της ζωής μας το καράβι θα λύσω
Απ’το ντόκο που δεσμεύει τα όνειρα
Σαν κουρσάρος θ’ αλητεύω δίχως όρια
Στου ορίζοντα το τέλμα θ’αρμενίζω

Να ξεχάσω το όνομα μου
Να ξεχάσω τα όνειρα μου
Με βαθύ γαλάζιο να ταιριάζω

Κι αν με ψάχνουν τ’ αγέρα τα πουλιά
Θα με βρουν στο κατάρτι να ορίζω
Τις πορείες στους χάρτες ξανά
Πλάτη, μήκη και βάθη να αγγίζω

Να ξεχάσω το όνομα μου
Να ξεχάσω τα όνειρα μου
Με βαθύ γαλάζιο να ταιριάζω

Να ποντάρω στο βυθό
Των υφάλων τα κοράλλια να βρω
Της χαζής ρουτίνας τον ρυθμό να χάσω
Με βαθύ γαλάζιο να ταιριάζω

Να ξεχάσω το όνομα μου
Να ξεχάσω τα όνειρα μου
Με βαθύ γαλάζιο να ταιριάζω

Στον κατάλευκο αφρό και με κύμα στη πλώρη
Σαν το βήμα ξανά κάποιας ξεχασμένης νιότης
Και σαν ψέμα τα λάθη ένα ένα να χτίζω
Με βαθύ γαλάζιο να ταιριάζω

Να ξεχάσω το όνομα μου
Να ξεχάσω τα όνειρα μου
Με βαθύ γαλάζιο να ταιριάζω