{άκλητα ονόματα}

«θυμήσου με ξεσκέπαστη δίπλα σου
να κοιτάζω το ταβάνι – ως που να κοιτάξεις αλλού.
μετά εσένα.
μετά το ταβάνι
μετά το παράθυρο
μετά εσένα πάλι –»
– γράφει η Έλενα Κτενοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση {άκλητα ονόματα}

Αποστέωση

«Στα ψίχουλα που τους γλιστρούν την πείνα μας γελάμε.
Όχι πως είχαμε στερέψει από χαρά.
Όχι πως είχαμε ξεμείνει από ψωμί.
Αλλ’ αφελείς, πειστήκαμε πως οξειδώνει ο σιδερίτης τις φρονήσεις.»
-γράφει ο Γεώργιος Κ. Τασούδης Συνεχίστε την ανάγνωση Αποστέωση

«Η λατρεμένη νια», του Ντάντε Γκάμπριελ Ροσέτι

«Σίγουρα εδώ θα ’ρθει κι αυτός
πόσο ανυπομονώ!
Μήπως δεν κάνει προσευχή;
Μην δεν την κάνω εγώ;
Δύο προσευχές μην δεν αρκούν;
Μήπως ν’ ανησυχώ;»
– μετάφραση  Κώστας Χρ. Σπίγγος Συνεχίστε την ανάγνωση «Η λατρεμένη νια», του Ντάντε Γκάμπριελ Ροσέτι

Κώστας Πάνος : 6 υπέροχα ποιήματά του που περιμένουν να ενωθούν με τη μουσική

«Ωκεανός ο εγωισμός και πάθος
που έχει συνέχεια τρικυμία
εκεί ναυάγησαν σχέσεις σαν πλοία
που βλέπαν το σωστό σαν λάθος..»
– γράφει ο Κώστας Πάνος Συνεχίστε την ανάγνωση Κώστας Πάνος : 6 υπέροχα ποιήματά του που περιμένουν να ενωθούν με τη μουσική

Κύκνειον άσμα

«…Κι αν διαψεύσω ότι ακουγόταν ακόμα κι ο φλοισβος της θάλασσας
Ισως μας διαφύγει ότι τα βράχια στοιχειοθετησαν την εσχάτη μαρτυρία…»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Κύκνειον άσμα

Τρία τρίστιχα και ένα εικαστικό από τον Κωνσταντίνο Μαρκογιάννη

«…Το άσπρο είναι μαύρο
Η αγάπη είναι μίσος
Οι Θεοί γελούν…»

– γράφει ο Κωνσταντίνος Μαρκογιάννης Συνεχίστε την ανάγνωση Τρία τρίστιχα και ένα εικαστικό από τον Κωνσταντίνο Μαρκογιάννη

«ΤΟ ΜΕΛΛΟΥΜΕΝΟ»| ανέκδοτο ποίημα από τη συλλογή «ΕΝΤΡΟΠΙΑ»

«…την άλλη μέρα
τη βρήκανε
νεκρή
γροθιές σφιχτές
σα να
φρουρούσε
ένα μελλούμενο…»
– γράφει η Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση «ΤΟ ΜΕΛΛΟΥΜΕΝΟ»| ανέκδοτο ποίημα από τη συλλογή «ΕΝΤΡΟΠΙΑ»

Απόψε με μισώ (Εικόνες της Συρίας κοιτάζω – 2019)

«τα τρομαγμένα πρόσωπα της απόγνωσης,
το χαραγμένο για πάντα κλάμα των παιδιών
στην αγκαλιά της μάνας
που δεν είναι πια αρκετή»
-γράφει η  Αλεξία Καλογεροπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση Απόψε με μισώ (Εικόνες της Συρίας κοιτάζω – 2019)

«ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ»| ανέκδοτο ποίημα από τη συλλογή «ΕΝΤΡΟΠΙΑ»

«…εγώ θα στήνομαι
ανάμεσα στις
κενόσπουδες
των ματιών σου
κόγχες και θα
γεννοβολώ συγχώρεση…»
– γράφει η Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση «ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ»| ανέκδοτο ποίημα από τη συλλογή «ΕΝΤΡΟΠΙΑ»

Τριχρωμία αισθήσεων ο έρωτας

«Με ένα έψιλον που γίνεται ωμέγα μέσα στη λέξη.
Με ένα σίγμα τελικό στη λήγουσα γιατί όλα κάποτε τελειώνουν.
Με κόκκινο, έντονο, παθιασμένο χρώμα στο απροσδόκητο.»
-γράφει η Μαρία Βούλγαρη Συνεχίστε την ανάγνωση Τριχρωμία αισθήσεων ο έρωτας

(I love the 3 am version of people. Vulnerable. Honest. Real)

«Κι ας σκέφτομαι ότι εκείνο το μερτικό μας απ’ τη ζωή εξαργυρώθηκε σ’ ένα κομμάτι ουρανό, 1.5Gb και 1000 λεπτά κλήσεις προς όλους»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση (I love the 3 am version of people. Vulnerable. Honest. Real)

Πολύ πρωί – δεν θυμάμαι ποιο

«το χειρότερο απ’ όλα είναι
πως δεν σου μιλάω
δεν σου στέλνω πια ποιήματα
ούτε κι εσύ τραγούδια»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Πολύ πρωί – δεν θυμάμαι ποιο

Η κραυγή

«Είναι το απελπισμένο πρόσωπο που θα ευχόμουν να μπορούσα
να του προσφέρω μια διάσωση, όχι τόσο γιατί το χρειάζεται,
μα γιατί χρειάζομαι εγώ να σώσω κάποιον»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Η κραυγή

Λοβοτομή

«Έδειχναν να τους αρέσει αυτό το σκουρόχρωμο δηλητηριασμένο έλος 
Έβλεπες τους γελωτοποιούς να κλαίνε ανέκφραστοι,
Όλα είχαν μια σκιά τίποτε δεν έμοιαζε όπως πια.»
– γράφει η T-Lilly Συνεχίστε την ανάγνωση Λοβοτομή

Κεντάω φωτιές σε μια ανάμνηση

«Κι άρχισες να κρύβεσαι.
Κι έμεινε κοντά μου η απουσία της μοναξιάς
για να μου θυμίζει πως το φως αλλάζει χρώμα στο σκοτάδι.»
-γράφει η Μαρία Βούλγαρη Συνεχίστε την ανάγνωση Κεντάω φωτιές σε μια ανάμνηση

(Χθεσινοβραδινά Ξόρκια)

«Εχθές βράδυ, αργά το βράδυ
Γδύθηκα στην σελήνη.
Χόρεψα σαν μαινάδα, έπαιξα ένα μικρό παιχνίδι.
Ούρλιαξα στους ουρανούς, με λαχτάρα, το όνομα σου.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Χθεσινοβραδινά Ξόρκια)

(Φασίνα)

«Γιατί ήταν η καρδιά σου, μίαν είχες
άμα δεν την έφτιαχνες, πως θα προχωρούσες;
Δεν ήταν όλα τα κομμάτια, αλλά ήταν αρκετά
υπολόγιζες• ήταν αρκετά για να συνεχίσεις.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Φασίνα)

«Γενναία και ηλίθια», ανέκδοτο ποίημα από τη νέα ποιητική συλλογή της Μαρίας Λυδίας Κυριακίδου

Άραγε σε ποια γης
να μας έχεις θάψει
(φύτεψες τουλάχιστον 
από πάνω
κάποιο δέντρο
έστω φυλλοβόλο;) Συνεχίστε την ανάγνωση «Γενναία και ηλίθια», ανέκδοτο ποίημα από τη νέα ποιητική συλλογή της Μαρίας Λυδίας Κυριακίδου

(Διάλογοι)

«ΕΚΕΙΝΟΣ: Γιατί είσαι λυπημένη; Δεν έχεις λόγο να φοβάσαι.
Η ΜΑΓΙΣΣΑ: Αυτόν τον θνητό τον ήθελα
Και για τις εφτά ζωές μου
Και εκείνος το κατάλαβε.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Διάλογοι)

«Σ’ ένα ναυάγιο συναισθημάτων ανασταίνομαι»

Εισχωρώ σε μια ρωγμή και χάνομαι.
Έπειτα με φοράω δαχτυλίδι
για να στενεύει ο χώρος μου.
-γράφει η Μαρία Βούλγαρη Συνεχίστε την ανάγνωση «Σ’ ένα ναυάγιο συναισθημάτων ανασταίνομαι»

Μπλε

«κάθε που άναβα τσιγάρο και έσβηνα τα φώτα
και κοίταζα το κενό απέναντί μου
και άκουγα βρόντους και γκρεμίσματα,
το κοιτούσα μέσα στο μεγάλο του ενυδρείο
κι εκείνο βρισκόταν κάτω κοντά στον βυθό»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Μπλε

Το ποστ του μεσονυκτίου | Τ.Σ. Έλιοτ, «Οι κούφιοι άνθρωποι»

«Έτσι τελειώνει ο κόσμος
Έτσι τελειώνει ο κόσμος
Όχι με έναν β ρ ό ν τ ο 
μα μ’ ένα λ υ γ μ ό»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Τ.Σ. Έλιοτ, «Οι κούφιοι άνθρωποι»