Ξημεροβραδιάζεσαι
σ’ ένα μικρό δωμάτιο
χωρίς δουλειά
χωρίς λεφτά
ζεις με φιλανθρωπίες
και με το φαγητό
των γειτόνων
η ψυχολογία σου
κατεστραμμένη
τα φτερά σου
τσακισμένα
κάποτε είχες όνειρα
μα τώρα πού
όμως δεν παραδίνεσαι
με τα λιγοστά σου βιβλία
για παρηγοριά
με τα γραπτά σου
για συντροφιά
πορεύεσαι τον ανήφορο
της ζωής
αγωνίζεσαι κάθε μέρα
ν’ αρπάξεις κάθε ευκαιρία
για να βγεις μπροστά
να κάνεις ένα νέο ξεκίνημα.