«Mπαίναν μέσα απ’ το λοξά τραβηγμένο καπάκι και ξαπλώναν πάνω σε στρωμένες εφημερίδες, κολλημένοι, βέβαια, σφιχτά σφιχτά. Ίσως να βγάζαν και τα ρούχα τους το καλοκαίρι. Kάτι μου φάνηκε κάποια βραδιά πως υπήρχε αφημένο στο χείλος.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Γιώργος Ιωάννου, «Η Σαρκοφάγος»
«Η λίμνη ήταν πολύ βαθιά, το φως του φεγγαριού αν και έντονο δεν έφτανε μέχρι τον πάτο της ή τουλάχιστον εκείνος δεν την έβλεπε, οπότε με όσο οξυγόνο του έμενε προσπάθησε για το καλύτερο. Ένιωθε όμως πως όσο αυτό λιγόστευε τόσο λιγόστευαν και οι ελπίδες του. Όμως να, εκεί κάτω από το κορμί του άρχισαν να εμφανίζονται μαύρες σκιές.»
-γράφει ο Κωνσταντίνος Λιάχης Συνεχίστε την ανάγνωση Ο παλαιός θεός (μέρος α’)
«θυμήσου με ξεσκέπαστη δίπλα σου
να κοιτάζω το ταβάνι – ως που να κοιτάξεις αλλού.
μετά εσένα.
μετά το ταβάνι
μετά το παράθυρο
μετά εσένα πάλι –»
– γράφει η Έλενα Κτενοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση {άκλητα ονόματα}
«Δεν γράφω, διότι οι λέξεις δεν με πνίγουν, πηχτές σαν πίσσα.
Δεν με κρατούν άυπνη τα μεσάνυχτα.
Δεν με καταδιώκουν πια.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Δεν γράφω πλέον)
«Είμαι μονάχα τριάντα χρονών.
Κι όπως η γάτα έχω να πεθάνω εννιά φορές.
Αυτή είναι η νούμερο «Τρία».
Τι ανοησία
Να εκμηδενίζεις κάθε δεκαετία.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Sylvia Plath, «Η Λαίδη Λάζαρος»
«με τα λιγοστά σου βιβλία
για παρηγοριά
με τα γραπτά σου
για συντροφιά
πορεύεσαι τον ανήφορο
της ζωής»
-γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση Νέο ξεκίνημα
σου είπα να προσέχεις
μα δεν πειράζει γιατί θα πάει να κλάψει μόνη της και θα ξυπνήσει χωρίς σημάδι. μέχρι να
ξαναχτυπήσει. «δεν πειράζει μαμά, δε θα αφήσει σημάδι που να σε ενοχλεί, θα δεις, δε θα ενοχλεί
κανέναν.»
-γράφει η Νίκη Νικολακοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση Γιατί ένοχος είναι το εγώ σου που ουρλιάζει
«Είμαστε όλοι μας 28 χρονών. Η μουσική, μια πλέιλιστ από συμπαθητικά μπιτάκια. Μετά βάζουν τραπ. Κλείνουν με κλασσικο χιπ- χοπ και Active Member. Η ώρα είναι δυο και μισή. Δε θα μείνουμε άλλο.
Θα σε πάρει ο Τάκης με το μηχανάκι; Ναι, ρε, συμφέρει, τι λες τώρα, στην ίδια γειτονιά μένετε. Ναι, μόνος μου, ‘δω δίπλα είναι. Καληνύχτα. Καληνύχτα.»
-γράφει ο Παντελής Αδαμίδης Συνεχίστε την ανάγνωση Το σόλο του Κομνηνού
«το απόβραδο
σε μουσική απόκοσμη
γλιστρούν τα πλήκτρα»
-γράφει η Λίνα Βαταντζή Συνεχίστε την ανάγνωση Κόκκινο
«Στα ψίχουλα που τους γλιστρούν την πείνα μας γελάμε.
Όχι πως είχαμε στερέψει από χαρά.
Όχι πως είχαμε ξεμείνει από ψωμί.
Αλλ’ αφελείς, πειστήκαμε πως οξειδώνει ο σιδερίτης τις φρονήσεις.»
-γράφει ο Γεώργιος Κ. Τασούδης Συνεχίστε την ανάγνωση Αποστέωση
«Θα φύγω και θα γράφω, συνέχεια. Να ξέρεις ότι όλα όσα έγραψα, όλα όσα θα γράψω κι όσα δεν θα γράψω και θα στοχαστώ, θα είναι για ‘σένα.»
– γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Το γράμμα
«Σκυθρωποί, χαμογελαστοί και αδιάφοροι. Ανάμεσα τους, στην μέση περίπου της αποβάθρας, στέκεται στρατηγικά εκείνος. Τριανταφεύγα, Μάνο τον λένε. Σοβαρό βλέμμα, ατάραχος. Ντυμένος στην πένα. Γυρνά καμιά φορά και την κοιτάζει. Κάτι τον τραβάει σε εκείνη. Μονάχα ο ιδρώτας στον γκρίζο κρόταφό του μαρτυρά το άγχος του.»
-γράφει ο SideliK_2 Συνεχίστε την ανάγνωση Τύχη
«Αποσιωπητικά κορυφών απόρθητων
να ξετυλίγονται αινιγματικά
από αυτάρεσκες οροσειρές.»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Στίξη
«Είμαι στάχτη
του αποτσίγαρού σου.
Τρεκλίζω
πάνω σε τασάκια.
Ονειρεύομαι
να κάψω
την γλώσσα σου.»
– γράφει η Μαρία Κατσίκα Συνεχίστε την ανάγνωση Στάχτη
«Πόσο συχνά νιώθουμε να πνιγόμαστε στις σχέσεις μας και να στριμωχνόμαστε από τα θέλω των άλλων;»
– γράφει η Παμέλα Τσάτση Συνεχίστε την ανάγνωση Η σημαία της επικοινωνίας
«Θέλω να μιλήσω…
για τα ερωτευμένα ζευγάρια
που φιλιούνται στα μπαρ,
που ερωτοτροπούν στα πάρκα»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Flashbacks
«Σίγουρα εδώ θα ’ρθει κι αυτός
πόσο ανυπομονώ!
Μήπως δεν κάνει προσευχή;
Μην δεν την κάνω εγώ;
Δύο προσευχές μην δεν αρκούν;
Μήπως ν’ ανησυχώ;»
– μετάφραση Κώστας Χρ. Σπίγγος Συνεχίστε την ανάγνωση «Η λατρεμένη νια», του Ντάντε Γκάμπριελ Ροσέτι
«Τρων’ σανό και κάνουν κύκλους
πάνω- κάτω στα καμιόνια.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Κοινωνικό Σχόλιο)
«Έλα, η μέρα είναι τόσο ωραία – τα ποιήματα που
αγαπώ θέλω να τα ζήσω μαζί σου.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Μάτση Χατζηλαζάρου, Ποιήματα
«Σπείρα.
Σβούρα.
Σημείο.
Έζησα για χρόνια
σαν άνθος σκοτεινό.»
– γράφει η Παμέλα Τσάτση Συνεχίστε την ανάγνωση «Κλυτίες» και «Πηνελόπες»
«Τεχνητές ψυχώσεις
και κλάματα
στοιχειώνουν
την απουσία σου.»
– γράφει η Μαρία Κατσίκα Συνεχίστε την ανάγνωση Απώλεια
«Και πώς ν’ αντέξουν οι έρημες
του στήθους την ανάσα
όταν μεγάλωσαν κι οι δυο
στους χτύπους του μυαλού;»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Σκέψεις
«Οι αναχωρητές κάθε λογής
λένε αντίο
σ’ αυτό που ζουν
την κάθε μέρα.»
– γράφει η Αλεξία Καλογεροπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση Αναχωρητές
«κι αυτός
έμεινε να την κοιτά
απλός θεατής
στις μεταμορφώσεις της»
-γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση Ξυράφι
«Αμέσως μια υγρασία κάλυψε τα μάτια της και σωριάστηκε στην βελούδινη πολυθρόνα που έμοιαζε με θρόνο παλατιού. Τι αντιφατική εικόνα σκέφτηκε, τότε η χαρά μεθούσε τους ανθρώπους και τώρα η λύπη δηλητηριάζει κάθε μου κύτταρο.»
– γράφει η Ολυμπία Θεοδοσίου Συνεχίστε την ανάγνωση Για τα γενέθλιά σου
«Το σταυρόλεξο της υπομονής σου, κάποιες στιγμές παρηγορούσε τη σιωπή σου.»
-γράφει η Μαρία Βούλγαρη Συνεχίστε την ανάγνωση Το σταυρόλεξο της υπομονής σου
«διότι αν δεν έπινα
τα χείλη μου θα έκαναν
μακροβούτι στο λαιμό σου
αποδεικνύοντας περίτρανα
την καύλα μου για σένα.»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Αν δεν έπινα
«Τα βρήκε εντελώς τυχαία. Τα πήρε μαζί της κι έπιασε θέση στο κιόσκι του κήπου, για να τα διαβάσει με την ησυχία της. Πίστευε ότι δεν θα την έβλεπα. Ήταν τόσο απορροφημένη που κατάλαβα ότι κάτι ασυνήθιστο συνέβαινε. Έτρεξα στην ποιητική μου κρυψώνα και είδα ότι τα ποιήματά μου έλειπαν.»
– γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Μυστικά ποιήματα
«Ήθελα να ήμουν σκύλος στην ξέφραγη αυλή
Να παριστάνω τον πεθαμένο με τα πόδια ανάσκελα
Να γλείφω τ’ αχαμνά μου με σπουδή όταν ξυπνάω»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Παρρησία
«για αυτό ξέρω, όταν τρως μέλι με τα δάχτυλα, θα με θυμάσαι.
Κι αν έκανα τότε έστω μια σωστή κίνηση σ’ εκείνη την παρτίδα σκάκι, θ’ αναρωτιέσαι αν σε θυμάμαι κι εγώ.
Κι αν έκανα παραπάνω από μία, θα λες πως όχι.»
– γράφει η Έλενα Κτενοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση {νυχτερινή διαδρομή με προορισμό τη λήθη}
«εάν εσύ δεν μ’ αγαπήσεις δε θ’ αγαπηθώ ποτέ
εάν εγώ δεν σ’ αγαπήσω δε θ’ αγαπήσω ποτέ»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Samuel Beckett, «Συνδεδεμένος»
«Χθες, αργά τη νύχτα
την ώρα που κοιμόσουν
ήρθα στον ύπνο σου να βρω τον εαυτό μου»
– γράφει η Έλενα Κτενοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση {Μερίδιο εαυτού, εκείνο που κρύβω}
«Δεν ανθίζουν οι κρίνοι στα σκοτάδια
Δεν έχει νόημα να με τραβάς εκεί.
Εγώ πάντα ψάχνω τα σημάδια του ήλιου στην δική μου γη.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Εξηγήσεις)
«Η πιο ζεστή χώρα του κόσμου:
ο λαιμός της»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Μικρά ποιήματα
Grandpa died 11 years before Grandma did.
He used to sit next to her every Sunday,
but now she plays his bingo card for him. Συνεχίστε την ανάγνωση Famous Movie Quotes: «It’s Such a Beautiful Day», 2012
«Το σήμερα, με όλες τις σκιασμένες του γωνίες,
είναι το μόνο που μου δόθηκε.»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Σήμερα
«Απροετοίμαστους μας βρήκε
Η επέλαση των ερώτων»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Πυξίδα
«Με γκρίζες ελπίδες
λευκές τις σελίδες
στον τοίχο καρφώνεις»
-γράφει ο Κώστας Χρ. Σπίγγος Συνεχίστε την ανάγνωση Με κρότους και με ψίθυρους
«Μην τα ρυπαίνεις
με τις λέξεις
και τα χνώτα σου
τα πολυκαιρισμένα.»
– γράφει η Αλεξία Καλογεροπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση Να τ΄αγαπάς τα παιδιά
«Μα κάτι πάει να ταράξει
την ποίηση της ζωής το εφετινό καλοκαίρι
μια παράξενη βοή ηχεί στη φύση
που μια έρχεται μια φεύγει»
-γράφει ο Γιώργος Μυλωνάς Συνεχίστε την ανάγνωση Τα μυστήρια πλοία
«Κάποια στιγμή, στο διπλανό τραπέζι, ήρθε μια παρέα κοριτσιών. Η ηλικία τους ήταν γύρω στα δεκαοκτώ, μέχρι είκοσι το πολύ. Όλες ήταν πολύ ωραίες, πραγματικές καλλονές. Μάλιστα, η μία έμοιαζε καταπληκτικά με την πρώην αγαπημένη μου. Μικρή αναμνηστική τιμωρία, καθώς παράγγελνα το τρίτο μπουκάλι γαλλικό κρασί.»
– γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Άψυχοι έρωτες
Μια συλλογή διηγημάτων είναι το νέο συγγραφικό εγχείρημα του Γρηγορίου Γ. Σπυράκη, με τον τίτλο «Τερματικός σταθμός», το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από την LIBRON Εκδοτική. Συνεχίστε την ανάγνωση «Τερματικός σταθμός», του Γρηγορίου Γ. Σπυράκη | LIBRON Εκδοτική
«Δύο πόντους πιο πάνω θαρρεί πως στέκει,
όσο βέβαια η ρηχότητα μπορεί να φτάσει.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Με το γάντι)
«Παλιά υπήρχαν τρία μέρη στον κόσμο· η Κυψέλη, η Ελλάδα και ο πλανήτης Γη. Tώρα βγαίνουν και λένε ότι ο κόσμος είναι ένας, όμως λένε ψέματα κι αυτό φαίνεται στα μάτια τους. Αυτοί τα έχουν μπερδέψει ενώ υπήρχαν τρία μέρη και το σπουδαιότερο πράγμα στον κόσμο ήταν να είσαι η ωραιότερη στην Κυψέλη όπως συνέβαινε με την Έρση.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Χρήστος Βακαλόπουλος, «Παραμύθι»
«Τα αφήνουμε αμήχανα
πάνω στο τζάμι του μετρό
πάνω στο πόδι μας
τα γυρνάμε γύρω γύρω»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Όμως τα μάτια
«ποιος θα μας πει, ποιόν,
σʼ αυτό το σπίτι
αποχαιρετίσαμε
χωρίς να το ξέρουμε;»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Jorge Luis Borges, «Όρια»
«Αν η νύχτα φέρει γιασεμιά
Θα τους πω ποτέ τους να μην σε βρουν.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Κλάψα, λιγάκι λυρική)
«Η ποίηση σε δελεάζει
με την εξομολόγηση και τα τσιγάρα.»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Απέναντι
«Δεν είναι λίγες οι φορές που αργεί να ξυπνήσει. Είναι τόσο ελκυστική η ζεστασιά, σε αντίθεση με την υγρασία της γκαρσονιέρας. Δεν λέει να σηκωθεί. Τριάντα χρόνια σηκώνεται και ξαναπέφτει.»
-γράφει ο SideliK_2 Συνεχίστε την ανάγνωση Ζεστασιά
«Ξέρω από πού προέρχομαι. Άλλωστε η οικογένεια δεν είναι κάτι που αγαπάς περισσότερο από το είδωλό σου στον καθρέφτη;»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Το είδωλο στον καθρέφτη
«τα τρομαγμένα πρόσωπα της απόγνωσης,
το χαραγμένο για πάντα κλάμα των παιδιών
στην αγκαλιά της μάνας
που δεν είναι πια αρκετή»
-γράφει η Αλεξία Καλογεροπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση Απόψε με μισώ (Εικόνες της Συρίας κοιτάζω – 2019)
«Καιρός τα πάει και ο ίδιος τα φέρνει, πάρθηκε μια τρομερή απόφαση για τον Caldwell και τη δεντρο-συντροφιά του. Ο Βασιλιάς θεώρησε αναγκαίο πως έπρεπε να επεκτείνει τα ανάκτορά του πέρα από τις όχθες του ποταμού.»
– γράφει ο Άκης Πετρόπουλος Συνεχίστε την ανάγνωση Ένα παραμύθι δίχως ρίζες
«Κάθε μέρα επέστρεφα. Κάθε μέρα η συνήθεια με γυρνούσε σπίτι μου. Κάθε μέρα ίδια η διαδρομή.
Σήμερα όχι. Σήμερα είμαι ζωντανός. Σήμερα η ζωή είναι απρόβλεπτη.»
– γράφει ο Δημήτρης Αθανασέλος Συνεχίστε την ανάγνωση Μεταμόρφωση
«Το σούρουπο πάντα μου λείπεις.
Φορώ την απουσία σου κατάσαρκα.
Μαύρο πουκάμισο από ύφασμα τραχύ
που γδέρνει τη σάρκα.»
– γράφει η Αιμιλία Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση Ανάσες φθινοπώρου
«Είπε φωναχτά στον εαυτό του: η φυγή είναι μια κάποια λύση. Αλλά αναρωτήθηκε σχεδόν αμέσως, προς τα πού. Η απάντηση ήρθε στιγμιαία (κι ολίγον βίαια), εκεί που θα έβρισκε έναν έρωτα, έναν μεγάλο έρωτα. Ένα πρόσωπο.»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση «Ένα πρόσωπο»
Με κοινό άξονα των διηγημάτων τη γραφειοκρατία σε συνάρτηση με τη φορολογία, «Ο χλομός βασιλιάς» είναι ένα βιβλίο – κύκνειο άσμα, που αφήνει αυτή τη γλυκόπικρη γεύση του «πώς θα είχε εξελιχθεί ως συγγραφέας ο Wallace» ή του «πώς θα ήταν άραγε το βιβλίο, αν ζούσε».
– γράφει η Σέβη Σαλαγιάννη Συνεχίστε την ανάγνωση «Ο χλομός βασιλιάς», του David Foster Wallace | Εκδόσεις Κέδρος
«η γης διψάει για νερό
κι οι άνθρωποι το ίδιο
περιμένουν μια βροχή
μια καταιγίδα»
-γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση Προσμονή
«Με ένα έψιλον που γίνεται ωμέγα μέσα στη λέξη.
Με ένα σίγμα τελικό στη λήγουσα γιατί όλα κάποτε τελειώνουν.
Με κόκκινο, έντονο, παθιασμένο χρώμα στο απροσδόκητο.»
-γράφει η Μαρία Βούλγαρη Συνεχίστε την ανάγνωση Τριχρωμία αισθήσεων ο έρωτας
«Είμαι το πλαστικό με τον καφέ
Που κουβαλάς μαζί σου
Το Bic που κρατάς
Ανάμεσα στα δάχτυλά σου»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Αντικατοπτρισμός
«Η μεγαλύτερη μη ρεαλιστική προσδοκία αφορά ίσως την πεποίθησή μας ότι δεν θα πρέπει να έχουμε μη ρεαλιστικές προσδοκίες.»
– γράφει ο Γιάννης Φλιάτης Συνεχίστε την ανάγνωση Ας μιλήσουμε για προσδοκίες
«Σε ένα χρυσαφί απόγευμα στην πόλη του φωτός, μπορούνε δύο ζωές να επαναπροσδιοριστούν και να επιχειρήσουν να συγκεντρώσουν τα επίπονα και αβάσταχτα κομμάτια που έχουν αφήσει πίσω τους.»
– γράφει η Βαλεντίνα Κιαγιά Συνεχίστε την ανάγνωση The Before Trilogy: «Before Sunset» (2004)
«Μη αφήσεις καμίαν σκιεράν αρετήν να σε βαστάξει. Μη πιστεύεις ότι καμία υποχρέωσις σε δένει. Το χρέος σου είναι να ενδίδεις, να ενδίδεις πάντοτε εις τας Επιθυμίας, που είναι τα τελειότατα πλάσματα των τελείων θεών.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Κωνσταντίνος Καβάφης, «Το Σύνταγμα της Ηδονής»
«Ο Joaquin Phoenix δίνει μία από τις καλύτερες ερμηνείες της ζωής του και δε θα μπορούσε κάποιος άλλος να προσφέρει τόσο απλόχερα σκοτάδι και ματαιότητα σε έναν ρόλο.»
– γράφει η Βαλεντίνα Κιαγιά Συνεχίστε την ανάγνωση «Joker» (2019)
«Στάσου
Η θάλασσα ξεπλένει
την καρδιά σου
και καλοκαίρι εδώ»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (αυτό δεν έχει τίτλο)
«Αγαπούσε τη νύχτα. Οι μοναδικές ελεύθερες ώρες του, ήταν οι σκοτεινές ώρες. Οι νυχτερινές ζωγραφιές του αναζητούσαν τη σακατεμένη αθωότητα, τ’ αρώματα των αστεριών και της σιωπής.»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Ο Ζωγράφος
«Τα ξεβαμμένα μάτια σου όταν ξυπνάς, η καλύτερη φτιάξη. Τίποτα πιο ζωοφόρο από την αίσθηση του ακατέργαστου. »
-γράφει ο SideliK_2 Συνεχίστε την ανάγνωση Μπισκότα
«Η Κωνσταντίνα (αποφεύγει τα προβλήματά της και) είναι μια χαρά.
Έχει μία (δεν θα την έλεγε κανείς) εκπληκτική δουλειά (στην οποία δεν αξιοποιεί το πτυχίο της).»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Μια χαρά
– I’m waiting for someone.
– Who?
– I don’t remember. Συνεχίστε την ανάγνωση Famous Movie Quotes: «A Ghost Story», 2017
«Η γλώσσα του Γ.Φ. Καλόγερου είναι απλή, άλλοτε τρυφερή και άλλοτε περισσότερο ξερή, καθόλου επιτηδευμένη και χτίζει μια ατμόσφαιρα που μπορεί να κυμανθεί από τη νυχτερινή μοναχική Αθήνα έως και τις κουβέντες και τις ιστορίες που ακούγονται σε ένα καφενείο μια Κυριακή μεσημέρι.»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση «Πεπραγμένα», του Γ.Φ Καλόγερου | εκδόσεις Ουαπίτι
«Αυτή η ιστορία είναι του Jessie και της Celine και η τυχαία διασταύρωση των δικών τους δρόμων.»
– γράφει η Βαλεντίνα Κιαγιά Συνεχίστε την ανάγνωση The Before Trilogy: «Before Sunrise» (1995)
«Με τέτοια ταχύτητα δεν είχε χρόνο να φρενάρει με ασφάλεια οπότε πίεσε πιο δυνατά το γκάζι για να προλάβει το κόκκινο. Την στιγμή που η μηχανή πάτησε τις λευκές ρίγες τις διάβασης πεζών ένα λευκό τζιπ από το δεξί στενό έβαλε πρώτη για να περάσει στον απέναντι δρόμο.»
-γράφει ο Κωνσταντίνος Λιάχης Συνεχίστε την ανάγνωση Και μετά τι;
«Ο ορίζοντάς μας ανεμπόδιστα θολός
Άγνωστο τερατώδες σύννεφο έχει κρεμάσει
τα μέλη του σε πόζα ειρωνική»
-γράφει ο Κώστας Χρ. Σπίγγος Συνεχίστε την ανάγνωση Εκκενωμένοι
«Ας ντυθούμε το χρώμα των φθινοπωρινών φύλλων,
αυτό το χρυσοκόκκινο που φορούν καθώς πέφτουν στο νοτισμένο χώμα.»
– γράφει η Αιμιλία Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση Ξημερώνει
«Η γραφή είναι κάτι παραπάνω από έμπνευση, ιδέα, αφορμή ή κεραυνός εν αιθρία. Είναι αφοσίωση, συστηματική δουλειά και πονερή απόφαση.»
– στη Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση Γιώργος Σπυράκης: «Γράφω όπως ζω καθημερινά, με ορμή και τρέλα»
«Την ψυχή σου θες μόνο να παχύνεις.
Να μπορεί να αντέχει
την υπέρβαρη σιγή
μιας αδέσποτης μοναξιάς»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Προτροπή
«Μ’ αρέσουν τα ποιήματα που ζουν στο δρόμο, έξω απ’ τα βιβλία: αυτά που τουρτουρίζουν στις γωνιές κι όλο καπνίζουν σαν φουγάρα·»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Νίκος Χουλιαράς, «Τα ποιήματα στο δρόμο»
«Το περίγραμμα σου στο κρεβάτι
Σαν από άσπρη κιμωλία στην άσφαλτο»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Crime scene
«Κορμιά που χάραξαν με πάθος την άμμο.
Για πάντα, για τώρα.
Μα ήταν άμμος.
Και ήρθε το κύμα.»
-γράφει η Μαρίζα Τσαμίδα Συνεχίστε την ανάγνωση Σεπτέμβρης
«όσοι ασχοληθούν σοβαρά
με το παράλογο της ύπαρξης
έχουν να κερδίσουν πολλά
μα μπορεί να οδηγηθούν
στην τρέλα»
-γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση Παράλογο
«Ανάπνεε σαν να μην ένιωσες ποτέ ξανά τον αέρα
τα ρουθούνια να τρυπά.
Σαν να μην πρόλαβες να δεις αυτό που όλοι βλέπουν.»
-γράφει η Αλεξία Καλογεροπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση Ανάπνεε
«Έσταξα λίγα γράμματα
ανάκατα
πάνω στην ξέρα μιας σελίδας
μήπως μου φανερώσουνε
τι αναβλύζει ο πίδακας του νου μου.»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Ζήσε
«Μεσάνυχτα.
Κάτι χλωρό κι αιφνίδιο σε ζυγώνει,
σάλιο μικρού παιδιού ανθίζει στον αέρα
κι όλο το σπίτι σκοτεινό.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Μιχάλης Γκανάς, «Υστερόγραφο (Ποίημα του μεσονυκτίου)»
«Κι ας σκέφτομαι ότι εκείνο το μερτικό μας απ’ τη ζωή εξαργυρώθηκε σ’ ένα κομμάτι ουρανό, 1.5Gb και 1000 λεπτά κλήσεις προς όλους»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση (I love the 3 am version of people. Vulnerable. Honest. Real)
«ευαίσθητα τα πέταλα
μα
ακηλίδωτα παραμένουν»
-γράφει η Λίνα Βαταντζή Συνεχίστε την ανάγνωση Πάθους Χάρισμα
«Σχηματισμοί, μεγαλαυχίες και εξυπνακισμοί, γελοιότητες σε πρώτο πλάνο, μαζί με τη δυστυχία της πλέμπας και την ηδονή της μπουρζουαζίας, συμπληρώνουν το πνευματο- αναπαυτικό και εκδοτικό γίγνεσθαι. Εύρυθμο ανακάτεμα προς βρώσιν και πόσιν (και κονόμα).»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Ολογραφήματα
«Οι υπολήψεις» είναι ένα βιβλίο που οι ήρωες του βιβλίου αργά η γρήγορα καλούνται να δώσουν απαντήσεις στα ερωτήματα που προκύπτουν περί ηθικής και μνήμης, καθώς επηρεάζουν και επηρεάζονται.»
– γράφει η Σέβη Σαλαγιάννη Συνεχίστε την ανάγνωση «Οι υπολήψεις», του Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες | Εκδόσεις Ίκαρος
«Η άκρη του έπεσε πάνω στο έδαφος. Ήταν μια συνηθισμένη σχοινένια σκάλα. Στην κορυφή της μία γυναίκα που ακτινοβολούσε φως, ντυμένη με βροχή και ανοιξιάτικο αέρα. Καθώς περπατούσε, τα πόδια της δεν άγγιζαν το έδαφος.»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Μια ευχή
«μα τον Θεό
δεν ήξερα
πώς να φανώ αντάξια
στο φως ενός αυγουστιάτικου φεγγαριού»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Αύγουστος
«Πώς σχετίζονται με την καθημερινότητα -τόσο τη δική μας, όσο και των άλλων- και γιατί είναι σημαντικές στον τομέα της Γνωστικής Συμπεριφορικής Θεραπείας;»
– γράφει ο Γιάννης Φλιάτης Συνεχίστε την ανάγνωση Αυτοεκπληρούμενες Προφητείες
«Κι εγώ προσπαθώ να την πείσω
Να κάνουμε μπάνιο τη νύχτα οι δυο μας γυμνοί
Αφήνοντας στην παραλία τα ρούχα μας
Και με ρωτάει αν το νερό θα’ ναι κρύο.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Νάνος Βαλαωρίτης, «Δειπνοσοφιστές»
«Μία ιστορία για τις απατηλές προσδοκίες του έρωτα και την μοναξιά, που φαντάζει ακόμα πιο δύσκολη τις άγρυπνες νύχτες του Hong-Kong.»
– γράφει η Βαλεντίνα Κιαγιά Συνεχίστε την ανάγνωση «Chungking Express» (1994)
«Βλέπω γύρω μισοτελειωμένους καφέδες,
γεμάτα αποτσίγαρα τασάκια,
πεταμένα βιβλία,
πεταμένα ρούχα»
-γράφει η Σοφία Κεχαγιά Συνεχίστε την ανάγνωση Κενή θέση
«Όταν έρχομαι σε σένα, γίνομαι κύμα αφρισμένο και άγριος βράχος μαζί…
Πάνω μου να ξεσπάσεις, μέσα μου να χαθείς…»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση (ερωτικόν, Νο #άπειρο)
«Αγώνες και ποδόσφαιρο και βόλτα στην πλατεία
Πιο δίπλα παίζουνε παιδιά μες την τεχνολογία»
– γράφει ο Κώστας Πάνος Συνεχίστε την ανάγνωση Κυριακή
«Κλαίνε μόνοι
Νικητές οι ποιητές
Πάνω από τις χαμένες
Ελπίδες»
-γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση Σπορά
«σφίγγω τα χείλη μου, φιλώ ευλαβικά τα χέρια σου
αντίλαλος μες στα μαλλιά από σάπιο μήλο
το καλοκαίρι κύλησε κι εμείς χωρίζουμε»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, «Ο χωρισμός»
«Οι πατούσες της Ηρούς είναι μούσκεμα τώρα. Μετά τον κρότο, δροσιά. Ο Γιώργος είχε πεταχτεί άξαφνα ξεφορτώνοντας τα χέρια της. Τα δικά του, τη σφίγγουν με δύναμη επάνω στο στέρνο του όσο γλιστράνε προς το κρεβάτι.»
-γράφει ο SideliK_2 Συνεχίστε την ανάγνωση Persona
«Χρειάζεται θάρρος για να κοιτάξεις στα μάτια την μοναξιά που πάντα φώλιαζε μέσα σου, θέλει τόλμη για να γίνεις ένα με τον άλλον και να του πεις πως, χωρίς αυτόν, ο καφές δεν έχει την ίδια γεύση.»
– γράφει η Βαλεντίνα Κιαγιά Συνεχίστε την ανάγνωση «Φθηνά Τσιγάρα» (2000)
«το χειρότερο απ’ όλα είναι
πως δεν σου μιλάω
δεν σου στέλνω πια ποιήματα
ούτε κι εσύ τραγούδια»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Πολύ πρωί – δεν θυμάμαι ποιο
«ο Marx, o Freud
λένε ενδιαφέροντα πράγματα
μα κάτι τους λείπει»
-γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση Ερμηνείες
«Το σκοτεινό δωμάτιο φωτίστηκε από τα γυμνά κορμιά μας. Ήταν η μέρα που το ασυνείδητο μου βγήκε στην επιφάνεια. Από εκείνη τη στιγμή δεν είμαι πια ο ίδιος. Το κατάλαβα από την ατόφια καμπύλη του προσώπου της που κοιτούσε προς τα πάνω. Το χαμόγελό της.»
– γράφει ο Δημήτρης Αθανασέλος Συνεχίστε την ανάγνωση Δωμάτιο με φως
«Η δασκάλα της έμεινε για λίγο ακίνητη προσπαθώντας να αναλύσει μέσα της αυτό που της είπε η ίδια η μαθήτρια που μέχρι πριν λίγο καιρό την αγαπούσε σαν τρελή. Είχε μουδιάσει, δεν περίμενε τόσο ειρωνικές κουβέντες, η Μαρία δεν είχε συνηθίσει να είναι μαζί της τόσο επιθετική και ειρωνική.»
– γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη Συνεχίστε την ανάγνωση Βάψατε το μαλλί σας, Mademoiselle;
«Μετά από καιρό είσαι εδώ.
Παραμένει αντανάκλαση του παραδείσου η ματιά σου.»
– γράφει η Αιμιλία Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση Μέχρι την αθανασία
«Οι γραμμές είναι καλώδια
Που διακόπτουν το γαλάζιο στο βλέμμα»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Καθέτως στον ορίζοντα
«Είναι το απελπισμένο πρόσωπο που θα ευχόμουν να μπορούσα
να του προσφέρω μια διάσωση, όχι τόσο γιατί το χρειάζεται,
μα γιατί χρειάζομαι εγώ να σώσω κάποιον»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Η κραυγή
«Έδειχναν να τους αρέσει αυτό το σκουρόχρωμο δηλητηριασμένο έλος
Έβλεπες τους γελωτοποιούς να κλαίνε ανέκφραστοι,
Όλα είχαν μια σκιά τίποτε δεν έμοιαζε όπως πια.»
– γράφει η T-Lilly Συνεχίστε την ανάγνωση Λοβοτομή
«H κατάχρηση του κινητού τηλεφώνου έχει συσχετισθεί με διάφορες μεταβλητές που αφορούν την προσωπικότητα όπως ο νευρωτισμός, η αυτοεκτίμηση, η παρορμητικότητα ή η ταυτότητα και η εικόνα του εαυτού.»
– γράφει ο Γιάννης Φλιάτης Συνεχίστε την ανάγνωση Είναι πιθανό να «μαθαίνουμε» την εξάρτηση από το κινητό μας τηλέφωνο;
«Εσύ και το αξεπέραστο βαθύ του ωκεανού στο ίδιο πρόσωπο.
Εσύ και η απόσταση, δυο λέξεις σε αναρίθμητα συναισθήματα.»
-γράφει η Μαρία Βούλγαρη Συνεχίστε την ανάγνωση Δυο λέξεις
«Οι άνθρωποι φορούν βαθιά χρώματα και φέρνουν βόλτες στα φώτα και στα ηχεία που σπάνε τζάμια κάνοντας εμετό τα ξημερώματα, αλλά δεν πονάνε. Ξυπνάνε σε ξένα κρεβάτια κάποιου αγνώστου και φεύγουν σιωπηλά μην τους ακούσουν. Αναίμακτα.»
-γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση Ο πόνος των ανθρώπων
«οι άδειοι άνθρωποι φτηνοί χωρίς ουσία
τους προσπερνώ χωρίς να δίνω σημασία»
– γράφει ο Κώστας Πάνος Συνεχίστε την ανάγνωση Οι άδειοι άνθρωποι
«Βγάζει τα ακουστικά του για να νιώθει πως έχει τον έλεγχο, έστω σε αυτό το επίπεδο. Το αμήχανο βλέμμα του πέφτει επάνω της. Το ξανακατεβάζει γρήγορα κι ας μη τον έχει δει. Δεν κρατιέται για πολύ.»
-γράφει ο SideliK_2 Συνεχίστε την ανάγνωση Δυο εκατοστά
«Πίσω απ’ τις βελανιδιές
το φως γεννά
μικρά καλοκαίρια»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Μικρά Καλοκαίρια
«Ξεκίνησε τώρα να τρέχει έξω από κάθε άνοιγμα του σπιτιού περνώντας το μαχαίρι γρήγορα πάνω στα κάγκελα και τραντάζοντας με τα χέρια του δυνατά την πόρτα, χωρίς, όμως, να βγάζει μιλιά. Οι φωνές και τα κλάματα μέσα γίνονταν χειρότερα.»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το κρέμασμα
Είχες τ’ αστέρια
Μικρές φωτιές στα σωθικά
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση (summer mellowed)
«Η μέρα ενός εκλογικού αντιπροσώπου» είναι ένα βιβλίο γεμάτο συμβολισμούς, διττές αναγνώσεις, ιδεαλισμό και ποιητικές εξάρσεις, όπου συνυπάρχουν ένας κωμικοτραγικός θίασος και το όραμα για μια καλύτερη κοινωνία.»
-– γράφει η Σέβη Σαλαγιάννη Συνεχίστε την ανάγνωση «Η μέρα ενός εκλογικού αντιπροσώπου», του Italo Calvino | Εκδόσεις Κριτική
«Κάτω από τις πέτρες
οι σκιές των νεκρών αναδεύονται.
Έχουν κόκκινο χρώμα
για να ταιριάζουν με το κόκκινο της αυγής.»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Κόκκινο χρώμα
«Γονυπετής γράφω για σένα.
Έτη ψυχής ανταμώνουν τον πόνο
μόλις οι δείκτες του ρολογιού δείξουν μεσάνυχτα.»
– γράφει η Αιμιλία Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση Έτη ψυχής
«Φορούσαν σαγιονάρες με δάχτυλο τα κορίτσια, που τις έσερναν στην καυτή άσφαλτο και σορτσάκια ή αεράτα φορεματάκια και ψιθύριζαν μικρά μυστικά όση ώρα χρειαζόταν για να φτάσουν. Στην επιστροφή είχε μόνο τρεχάλα.»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Παγωτά σαν μάτια παιδικά
«Πλησιάζεις δειλά
Μου ζητάς
Να σου δώσω
Το όπλο»
-γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση Απόπειρα
«Κι άρχισες να κρύβεσαι.
Κι έμεινε κοντά μου η απουσία της μοναξιάς
για να μου θυμίζει πως το φως αλλάζει χρώμα στο σκοτάδι.»
-γράφει η Μαρία Βούλγαρη Συνεχίστε την ανάγνωση Κεντάω φωτιές σε μια ανάμνηση
«Ο Boris Cyrulnik «συνομιλεί» μεταξύ άλλων με παραδείγματα από τον χώρο της ιστορίας, των θρησκειών και της τέχνης εξηγώντας γιατί είναι ήσσονος σημασίας για την ανθρωπότητα η δημιουργία γενναίων προτύπων που δοξάζονται για τις αρετές τους.»
– γράφει η Σέβη Σαλαγιάννη Συνεχίστε την ανάγνωση «Η γέννηση του ήρωα», του Boris Cyrulnik | Εκδόσεις Κέλευθος
«Τις νύχτες
(του καλοκαιριού)
οι προσευχές καρφώνονται
στα δέντρα.»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Προσευχές
«Δίνεις ένα σάλτο
κι εκτοξεύεσαι
στην οροφή της σκέψης σου.
Αυτή το έδαφός σου τώρα.»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Περιπλάνηση
«ρίζες βαθιές
κυλάει ο χρόνος
κύμα πελώριο η μνήμη
που τις ποτίζει, σαν μένεις μόνος»
-γράφει η Μαρία Κλάψα Συνεχίστε την ανάγνωση Ρήμα
«Οι σκέψεις (ξανά)
φτιάχνουν λέξεις αγαπητικιές,
σμιλεύουν το καλοκαίρι.»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Ακροπόλεις
«Μα τι ζητάς επιτέλους από έναν άνδρα;»
Για μια στιγμή έμεινε σιωπηλή κι έπειτα τον κάρφωσε με το βλέμμα της «Θέλεις στ’ αλήθεια να ξέρεις;»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Γιατί μου αξίζει
«αν δεν είσαι
τακτικός επισκέπτης του
τότε τι καρπούς
να σου δώσει καρτεράς»
-γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση Κανόνας
«Κανάγιες! Το ψωμί της εξορίας με τρέφει. Κουρούνες χτυπούν τα τζάμια της κάμαρας μου. Και σε βασανισμένα στήθη χωρικών βλέπω να δυναμώνει η πνοή που θα σας σαρώσει.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Κώστας Καρυωτάκης, «Κάθαρσις»
«Εχθές βράδυ, αργά το βράδυ
Γδύθηκα στην σελήνη.
Χόρεψα σαν μαινάδα, έπαιξα ένα μικρό παιχνίδι.
Ούρλιαξα στους ουρανούς, με λαχτάρα, το όνομα σου.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Χθεσινοβραδινά Ξόρκια)
«Εκεί που ο εαυτός σου είχε φθαρεί
να περιμένει κουρνιασμένος
πότε η προβολή που του ‘φτιαξαν
θα πέθαινε επιτέλους»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Καθρέφτης
«Μυρίζω τον θάνατο.
Σαν πεινασμένο αγρίμι τρέχω προς το μέρος του.»
-γράφει η Ελένη Μακρή Συνεχίστε την ανάγνωση Σήψη
«Φωνές τρυφερές
Τραγούδια ξυράφια
Κραυγές, ανάσες βαθιές»
-γράφει η Μαρία Κλάψα Συνεχίστε την ανάγνωση Ερωτική Αγάπη
«Το εύρημα είναι μια από τις σημαντικότερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις στην περιοχή τις τελευταίες δεκαετίες»
-μετάφραση, επιμέλεια: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Ανάκτορο 3.400 ετών ανακαλύφθηκε στο Ιράκ λόγω ξηρασίας
«Ύστερα αντάλλαξες την ποίηση
με ένα ξεφύλλισμα κυπαρισσιού
δεν θυμάμαι – πέρασαν χρόνοι –»
-γράφει η Λίνα Βαταντζή Συνεχίστε την ανάγνωση Ωδή στην Ανάμνηση
«Κι η ποίηση
θα μού ‘ρθει αύριο.
Κι η σκέψη
θα μού ‘ρθει αύριο.»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Αύριο
«Εύχεσαι να γίνει κάποιο θαύμα. Όμως μάντεψε! Είσαι από μόνος σου ένα θαύμα!»
-γράφει η Μαρία Ιατρίδη Συνεχίστε την ανάγνωση Περιμένοντας ένα θαύμα να γίνει…
«Ψήφος στους δόλιους
Νίκες και χάρες
Μίσος στους όχλους
Άσσοι κι εξάρες»
-γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση Καπέλα
«Κάποτε πλησιάζει το τέλος, γιατί κάθε φορά και περισσότερα ούρα κυκλοφορούνε στο αίμα σου. Τόσο ήτανε, λες, ρίχνεις μια τελευταία ματιά στα γραφτά σου και βάζεις τον τίτλο: Το τελευταίο μπουκάλι.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Μάριος Χάκκας, «Το τρίτο νεφρό»
«σπάνεις καθρέφτες,
μην πλησιάζεις,
δε σε αντέχει αυτό το είδωλο»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση (selfie)
«Πες στους ιατροδικαστές
πως δεν ήταν καθαρή αυτοκτονία.
Ήθελα μόνο
να κουρνιάσω στην ψυχή σου»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Έρεβος
«Πάνε μήνες που έχασα την λογική και ο νους μου έπαψε να υπακούει σε κανόνες.»
-γράφει η Ελένη Μακρή Συνεχίστε την ανάγνωση Αναγγελία αυτοχειρίας
«Όλοι με είπανε τρελή
όταν γελούσα μπρος από της μάνας μου το μνήμα»
-γράφει η Μαρία Κλάψα Συνεχίστε την ανάγνωση Ψυχή
«Το κλίμα ήταν γιορτινό, όπως ταιριάζει σε μια ευρωπαϊκή πόλη που αποχαιρετά τον χειμώνα και υποδέχεται την άνοιξη. Μετά το δεύτερο ποτό, είχα αρχίσει να βαριέμαι. Ετοιμαζόμουν να πάω για ύπνο, όταν την είδα.»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Το τέλος μιας ιστορίας
«Απόψε η νύχτα
μοιάζει να πεινάει
Αναζητάει αρτηρίες
όπου η ζωή χορεύει»
-γράφει η Μαρία Κλάψα Συνεχίστε την ανάγνωση Ντύσου καλά
«Και κάθε που άστραφτε
Θα φώτιζε το πρόσωπό σου
Θα σου ‘ριχνα κρυφές ματιές»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Έλα
«Έσβησε το τσιγάρο και έβγαλε ένα κουτάκι από την εσωτερική τσέπη του σακακιού του. Γονάτισε μπροστά της.»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Something stupid
«Μεγάλη λέξη η ενσάρκωση, σπουδαία τ’ αποτελέσματά της. Και επειδή κανένας δεν μπορεί να αντισταθεί σε τέτοιο μεγαλείο, ιδιαίτερα άμα κουβαλάει και ψήγματα ηλιθιότητας (κοινά και στιγμιαία), ακόμα καλύτερα για σένα.»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Ενσάρκωση
«Θυμάμαι ήταν Απρίλης όταν ένιωσα πρώτη φορά το ανθρώπινο
βάρος σου
Το ανθρώπινο σώμα σου πηλό κι αμαρτία»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου |Οδυσσέας Ελύτης, «Ηλικία της γλαυκής θύμησης»
«Είναι στιγμές, στο λέω
που δεν κρατιέμαι στον αφρό
και βουλιάζω σαν πέτρα στον ωκεανό.»
-γράφει η Σοφία Κεχαγιά Συνεχίστε την ανάγνωση Χάος
«η νύχτα είναι γλυκειά
μα και τόσο επιφανειακή
σε ξελογιάζει
με τα κάλλη της»
-γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση Απατηλή
APODYOPTES 