1.

Όμως εσύ κάθε τρεις και λίγο
άνοιγες το κινητό σου
και τσέκαρες αν είχες κάποιο μήνυμα
αποδεικνύοντας περίτρανα
τη βαρεμάρα ή την απελπισία σου
όμως εγώ κάθε τρεις και λίγο
έπινα άπειρο ουίσκι
απ’ το ποτήρι
διότι αν δεν έπινα
τα χείλη μου θα έκαναν
μακροβούτι στο λαιμό σου
αποδεικνύοντας περίτρανα
την καύλα μου για σένα.

Κι έδινα μάχη με τα χέρια μου
μην και αφήσουν το ποτήρι
και βρεθούν απρόσμενα πάνω σου.
Όμως κανείς από τους άλλους
δεν πήρε χαμπάρι από όλα αυτά
ήταν μια κρίση και μια ανταρσία κρυφή
και είμαι σχεδόν σίγουρος
πως ούτε εσύ κατάλαβες
τη μάχη που δινόταν
έξω από τα σύνορά σου
φεύγοντας επομένως
βούτηξα ακόμη μια φορά
στο παρελθόν
-σχεδόν τυχαία, σχεδόν επίτηδες-
να πω πως κάτι είχε αυτό το βράδυ
να γράψω στο τέλος
έστω κανένα ποίημα.)