«Στης άγριας νιότης τις στοές»
«Σε μια στροφή της χαραυγής μια εικόνα σου θ ’αγγίξω.
Να πάρει λάμψη το φιλί να γίνει επιθυμία…»
– γράφει η Μαρία Βούλγαρη Συνεχίστε την ανάγνωση «Στης άγριας νιότης τις στοές»
Ετικέτα: The Literature Hypothesis
«Τ’ αδειανά πουκάμισα»
«…Τις χαλαρές χειραψίες
Τα πεινασμένα βλέμματα
Τις άχρωμες φωνές…»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση «Τ’ αδειανά πουκάμισα»
«Απεραντοσύνη»
«Η αριθμομηχανή χρειάζεται
ενημέρωση…»
– γράφει η Λίνα Βατάντζή Συνεχίστε την ανάγνωση «Απεραντοσύνη»
«Παροξυσμοί»
«Αιμάτινα φιλιά
ξεγυμνώνουν
τη μωλωπισμένη
σάρκα μου…»
-γράφει η Μαρία Κατσικά Συνεχίστε την ανάγνωση «Παροξυσμοί»
«Φιλοσοφία μιας θανατηφόρας επιδημίας»
«Λέγαν πως όλο αυτό έμοιαζε με πόλεμο, αλλά δεν έμοιαζε. Επρόκειτο για κάτι άλλο. Δεν υπήρχε ξεκάθαρος εχθρός, δεν υπήρχαν μάχες, υπήρχε μονάχα η αδυναμία της ανθρωπότητας και πτώματα που σωρεύονταν…»
– γράφει η Αντωνία Κώστα- Φώτη Συνεχίστε την ανάγνωση «Φιλοσοφία μιας θανατηφόρας επιδημίας»
«Σκοτώνονται οι νεκροί;»
«Δεν είναι έπαρση. Είμαι ο μεγαλύτερος επιστήμονας του κόσμου. Δεν είναι έπαρση. Είμαι ο μεγαλύτερος επιστήμονας του κόσμου…»
– γράφει ο Ιωάννης Μπάχας Συνεχίστε την ανάγνωση «Σκοτώνονται οι νεκροί;»
«Δυο κόσμοι»
«Πολλές φορές
θέλεις να φύγεις
να πας μακριά..»
– γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση «Δυο κόσμοι»
Το ποστ του μεσονυκτίου | Γιώργος Ιωάννου, «Η Σαρκοφάγος»
«Mπαίναν μέσα απ’ το λοξά τραβηγμένο καπάκι και ξαπλώναν πάνω σε στρωμένες εφημερίδες, κολλημένοι, βέβαια, σφιχτά σφιχτά. Ίσως να βγάζαν και τα ρούχα τους το καλοκαίρι. Kάτι μου φάνηκε κάποια βραδιά πως υπήρχε αφημένο στο χείλος.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Γιώργος Ιωάννου, «Η Σαρκοφάγος»
«Μια Ρωμαϊκή Άνοιξη»
«Είναι παράφορη η Άνοιξη ετούτη
Τρελή κι αλαφιασμένη»
– γράφει η Ελίνα Παπαδοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση «Μια Ρωμαϊκή Άνοιξη»
Ο παλαιός θεός (μέρος α’)
«Η λίμνη ήταν πολύ βαθιά, το φως του φεγγαριού αν και έντονο δεν έφτανε μέχρι τον πάτο της ή τουλάχιστον εκείνος δεν την έβλεπε, οπότε με όσο οξυγόνο του έμενε προσπάθησε για το καλύτερο. Ένιωθε όμως πως όσο αυτό λιγόστευε τόσο λιγόστευαν και οι ελπίδες του. Όμως να, εκεί κάτω από το κορμί του άρχισαν να εμφανίζονται μαύρες σκιές.»
-γράφει ο Κωνσταντίνος Λιάχης Συνεχίστε την ανάγνωση Ο παλαιός θεός (μέρος α’)
{άκλητα ονόματα}
«θυμήσου με ξεσκέπαστη δίπλα σου
να κοιτάζω το ταβάνι – ως που να κοιτάξεις αλλού.
μετά εσένα.
μετά το ταβάνι
μετά το παράθυρο
μετά εσένα πάλι –»
– γράφει η Έλενα Κτενοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση {άκλητα ονόματα}
(Δεν γράφω πλέον)
«Δεν γράφω, διότι οι λέξεις δεν με πνίγουν, πηχτές σαν πίσσα.
Δεν με κρατούν άυπνη τα μεσάνυχτα.
Δεν με καταδιώκουν πια.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Δεν γράφω πλέον)
Το ποστ του μεσονυκτίου | Sylvia Plath, «Η Λαίδη Λάζαρος»
«Είμαι μονάχα τριάντα χρονών.
Κι όπως η γάτα έχω να πεθάνω εννιά φορές.
Αυτή είναι η νούμερο «Τρία».
Τι ανοησία
Να εκμηδενίζεις κάθε δεκαετία.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Sylvia Plath, «Η Λαίδη Λάζαρος»
Νέο ξεκίνημα
«με τα λιγοστά σου βιβλία
για παρηγοριά
με τα γραπτά σου
για συντροφιά
πορεύεσαι τον ανήφορο
της ζωής»
-γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση Νέο ξεκίνημα
Το σόλο του Κομνηνού
«Είμαστε όλοι μας 28 χρονών. Η μουσική, μια πλέιλιστ από συμπαθητικά μπιτάκια. Μετά βάζουν τραπ. Κλείνουν με κλασσικο χιπ- χοπ και Active Member. Η ώρα είναι δυο και μισή. Δε θα μείνουμε άλλο.
Θα σε πάρει ο Τάκης με το μηχανάκι; Ναι, ρε, συμφέρει, τι λες τώρα, στην ίδια γειτονιά μένετε. Ναι, μόνος μου, ‘δω δίπλα είναι. Καληνύχτα. Καληνύχτα.»
-γράφει ο Παντελής Αδαμίδης Συνεχίστε την ανάγνωση Το σόλο του Κομνηνού
Κόκκινο
«το απόβραδο
σε μουσική απόκοσμη
γλιστρούν τα πλήκτρα»
-γράφει η Λίνα Βαταντζή Συνεχίστε την ανάγνωση Κόκκινο
Αποστέωση
«Στα ψίχουλα που τους γλιστρούν την πείνα μας γελάμε.
Όχι πως είχαμε στερέψει από χαρά.
Όχι πως είχαμε ξεμείνει από ψωμί.
Αλλ’ αφελείς, πειστήκαμε πως οξειδώνει ο σιδερίτης τις φρονήσεις.»
-γράφει ο Γεώργιος Κ. Τασούδης Συνεχίστε την ανάγνωση Αποστέωση
Το γράμμα
«Θα φύγω και θα γράφω, συνέχεια. Να ξέρεις ότι όλα όσα έγραψα, όλα όσα θα γράψω κι όσα δεν θα γράψω και θα στοχαστώ, θα είναι για ‘σένα.»
– γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Το γράμμα
Τύχη
«Σκυθρωποί, χαμογελαστοί και αδιάφοροι. Ανάμεσα τους, στην μέση περίπου της αποβάθρας, στέκεται στρατηγικά εκείνος. Τριανταφεύγα, Μάνο τον λένε. Σοβαρό βλέμμα, ατάραχος. Ντυμένος στην πένα. Γυρνά καμιά φορά και την κοιτάζει. Κάτι τον τραβάει σε εκείνη. Μονάχα ο ιδρώτας στον γκρίζο κρόταφό του μαρτυρά το άγχος του.»
-γράφει ο SideliK_2 Συνεχίστε την ανάγνωση Τύχη
Στίξη
«Αποσιωπητικά κορυφών απόρθητων
να ξετυλίγονται αινιγματικά
από αυτάρεσκες οροσειρές.»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Στίξη
Στάχτη
«Είμαι στάχτη
του αποτσίγαρού σου.
Τρεκλίζω
πάνω σε τασάκια.
Ονειρεύομαι
να κάψω
την γλώσσα σου.»
– γράφει η Μαρία Κατσίκα Συνεχίστε την ανάγνωση Στάχτη
Η σημαία της επικοινωνίας
«Πόσο συχνά νιώθουμε να πνιγόμαστε στις σχέσεις μας και να στριμωχνόμαστε από τα θέλω των άλλων;»
– γράφει η Παμέλα Τσάτση Συνεχίστε την ανάγνωση Η σημαία της επικοινωνίας
Flashbacks
«Θέλω να μιλήσω…
για τα ερωτευμένα ζευγάρια
που φιλιούνται στα μπαρ,
που ερωτοτροπούν στα πάρκα»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Flashbacks
«Η λατρεμένη νια», του Ντάντε Γκάμπριελ Ροσέτι
«Σίγουρα εδώ θα ’ρθει κι αυτός
πόσο ανυπομονώ!
Μήπως δεν κάνει προσευχή;
Μην δεν την κάνω εγώ;
Δύο προσευχές μην δεν αρκούν;
Μήπως ν’ ανησυχώ;»
– μετάφραση Κώστας Χρ. Σπίγγος Συνεχίστε την ανάγνωση «Η λατρεμένη νια», του Ντάντε Γκάμπριελ Ροσέτι
«Φωτογραφία σέπια»
Με οδήγησε στο βάθος της κάμαρας, σε μια κόχη που έμοιαζε με εικονοστάσι. Μέχρι και καντήλι είχε. – γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Φωτογραφία σέπια»
(Κοινωνικό Σχόλιο)
«Τρων’ σανό και κάνουν κύκλους
πάνω- κάτω στα καμιόνια.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Κοινωνικό Σχόλιο)
Το ποστ του μεσονυκτίου | Μάτση Χατζηλαζάρου, Ποιήματα
«Έλα, η μέρα είναι τόσο ωραία – τα ποιήματα που
αγαπώ θέλω να τα ζήσω μαζί σου.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Μάτση Χατζηλαζάρου, Ποιήματα
«Τα σουτζουκάκια»
Ουδεμία σχέση έχουν με τα κεφτεδάκια. Το μοναδικό κοινό μυστικό τους είναι ο κιμάς -γράφει η Ελίνα Παπαδοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση «Τα σουτζουκάκια»
«Κλυτίες» και «Πηνελόπες»
«Σπείρα.
Σβούρα.
Σημείο.
Έζησα για χρόνια
σαν άνθος σκοτεινό.»
– γράφει η Παμέλα Τσάτση Συνεχίστε την ανάγνωση «Κλυτίες» και «Πηνελόπες»
Απώλεια
«Τεχνητές ψυχώσεις
και κλάματα
στοιχειώνουν
την απουσία σου.»
– γράφει η Μαρία Κατσίκα Συνεχίστε την ανάγνωση Απώλεια
Σκέψεις
«Και πώς ν’ αντέξουν οι έρημες
του στήθους την ανάσα
όταν μεγάλωσαν κι οι δυο
στους χτύπους του μυαλού;»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Σκέψεις
Αναχωρητές
«Οι αναχωρητές κάθε λογής
λένε αντίο
σ’ αυτό που ζουν
την κάθε μέρα.»
– γράφει η Αλεξία Καλογεροπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση Αναχωρητές
Ξυράφι
«κι αυτός
έμεινε να την κοιτά
απλός θεατής
στις μεταμορφώσεις της»
-γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση Ξυράφι
Για τα γενέθλιά σου
«Αμέσως μια υγρασία κάλυψε τα μάτια της και σωριάστηκε στην βελούδινη πολυθρόνα που έμοιαζε με θρόνο παλατιού. Τι αντιφατική εικόνα σκέφτηκε, τότε η χαρά μεθούσε τους ανθρώπους και τώρα η λύπη δηλητηριάζει κάθε μου κύτταρο.»
– γράφει η Ολυμπία Θεοδοσίου Συνεχίστε την ανάγνωση Για τα γενέθλιά σου
Αν δεν έπινα
«διότι αν δεν έπινα
τα χείλη μου θα έκαναν
μακροβούτι στο λαιμό σου
αποδεικνύοντας περίτρανα
την καύλα μου για σένα.»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Αν δεν έπινα
Μυστικά ποιήματα
«Τα βρήκε εντελώς τυχαία. Τα πήρε μαζί της κι έπιασε θέση στο κιόσκι του κήπου, για να τα διαβάσει με την ησυχία της. Πίστευε ότι δεν θα την έβλεπα. Ήταν τόσο απορροφημένη που κατάλαβα ότι κάτι ασυνήθιστο συνέβαινε. Έτρεξα στην ποιητική μου κρυψώνα και είδα ότι τα ποιήματά μου έλειπαν.»
– γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Μυστικά ποιήματα
Παρρησία
«Ήθελα να ήμουν σκύλος στην ξέφραγη αυλή
Να παριστάνω τον πεθαμένο με τα πόδια ανάσκελα
Να γλείφω τ’ αχαμνά μου με σπουδή όταν ξυπνάω»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Παρρησία
{νυχτερινή διαδρομή με προορισμό τη λήθη}
«για αυτό ξέρω, όταν τρως μέλι με τα δάχτυλα, θα με θυμάσαι.
Κι αν έκανα τότε έστω μια σωστή κίνηση σ’ εκείνη την παρτίδα σκάκι, θ’ αναρωτιέσαι αν σε θυμάμαι κι εγώ.
Κι αν έκανα παραπάνω από μία, θα λες πως όχι.»
– γράφει η Έλενα Κτενοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση {νυχτερινή διαδρομή με προορισμό τη λήθη}
«Το δέντρο»
Κάθε χρόνο έρχονταν στο χωριό, ποτέ δεν θυμάται το δέντρο αυτό να είχε κάτι το ξεχωριστό. -γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Το δέντρο»
«Αντί πινακίου κολοκυθόσουπας»
Γράφει -ζεστά και γευστικά- η Ελίνα Παπαδοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση «Αντί πινακίου κολοκυθόσουπας»
Κώστας Πάνος : 6 υπέροχα ποιήματά του που περιμένουν να ενωθούν με τη μουσική
«Ωκεανός ο εγωισμός και πάθος
που έχει συνέχεια τρικυμία
εκεί ναυάγησαν σχέσεις σαν πλοία
που βλέπαν το σωστό σαν λάθος..»
– γράφει ο Κώστας Πάνος Συνεχίστε την ανάγνωση Κώστας Πάνος : 6 υπέροχα ποιήματά του που περιμένουν να ενωθούν με τη μουσική
«Χαπάκι εντ»
Πλήρωσα το εισιτήριό μου στο αυτόματο μηχάνημα με τις οδηγίες για ηλίθιους, που σε κάνουν να αισθάνεσαι ακριβώς αυτό: Ηλίθιος. -γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Χαπάκι εντ»
Το ποστ του μεσονυκτίου | Samuel Beckett, «Συνδεδεμένος»
«εάν εσύ δεν μ’ αγαπήσεις δε θ’ αγαπηθώ ποτέ
εάν εγώ δεν σ’ αγαπήσω δε θ’ αγαπήσω ποτέ»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Samuel Beckett, «Συνδεδεμένος»
{Μερίδιο εαυτού, εκείνο που κρύβω}
«Χθες, αργά τη νύχτα
την ώρα που κοιμόσουν
ήρθα στον ύπνο σου να βρω τον εαυτό μου»
– γράφει η Έλενα Κτενοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση {Μερίδιο εαυτού, εκείνο που κρύβω}
(Εξηγήσεις)
«Δεν ανθίζουν οι κρίνοι στα σκοτάδια
Δεν έχει νόημα να με τραβάς εκεί.
Εγώ πάντα ψάχνω τα σημάδια του ήλιου στην δική μου γη.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Εξηγήσεις)
Μικρά ποιήματα
«Η πιο ζεστή χώρα του κόσμου:
ο λαιμός της»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Μικρά ποιήματα
Σήμερα
«Το σήμερα, με όλες τις σκιασμένες του γωνίες,
είναι το μόνο που μου δόθηκε.»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Σήμερα
Πυξίδα
«Απροετοίμαστους μας βρήκε
Η επέλαση των ερώτων»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Πυξίδα
Με κρότους και με ψίθυρους
«Με γκρίζες ελπίδες
λευκές τις σελίδες
στον τοίχο καρφώνεις»
-γράφει ο Κώστας Χρ. Σπίγγος Συνεχίστε την ανάγνωση Με κρότους και με ψίθυρους
Να τ΄αγαπάς τα παιδιά
«Μην τα ρυπαίνεις
με τις λέξεις
και τα χνώτα σου
τα πολυκαιρισμένα.»
– γράφει η Αλεξία Καλογεροπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση Να τ΄αγαπάς τα παιδιά
Τα μυστήρια πλοία
«Μα κάτι πάει να ταράξει
την ποίηση της ζωής το εφετινό καλοκαίρι
μια παράξενη βοή ηχεί στη φύση
που μια έρχεται μια φεύγει»
-γράφει ο Γιώργος Μυλωνάς Συνεχίστε την ανάγνωση Τα μυστήρια πλοία
Άψυχοι έρωτες
«Κάποια στιγμή, στο διπλανό τραπέζι, ήρθε μια παρέα κοριτσιών. Η ηλικία τους ήταν γύρω στα δεκαοκτώ, μέχρι είκοσι το πολύ. Όλες ήταν πολύ ωραίες, πραγματικές καλλονές. Μάλιστα, η μία έμοιαζε καταπληκτικά με την πρώην αγαπημένη μου. Μικρή αναμνηστική τιμωρία, καθώς παράγγελνα το τρίτο μπουκάλι γαλλικό κρασί.»
– γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Άψυχοι έρωτες
«Ένα μοναδικό δώρο»
Ο γιος της είχε φύγει, πριν από 16 χρόνια, με κατεύθυνση την καινούργια αποικία στον Trappist one. Ούτε στο εν πέμπτο της διαδρομής δεν θα ήταν ακόμα. -γράφει ο Αστροβάμων Συνεχίστε την ανάγνωση «Ένα μοναδικό δώρο»
«Καθρέφτισμα στον καθρέφτη»
Ανθρώπινες σκιές εδώ κι εκεί, ξεχασμένες στο περιθώριο της ζωής, που επιβιώνουν σε άγονες και απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης. – γράφει η «Μιραμπέλλα Αβίλλα» – Γεωργία Σπ. Αναστασίου Προπαραμονή Πρωτοχρονιάς του 2020! Κόσμος έχει ξεχυθεί στους δρόμους της στολισμένης Αθήνας για … Συνεχίστε την ανάγνωση «Καθρέφτισμα στον καθρέφτη»
«Το μαντήλι»
Η γυναίκα περίμενε όρθια, δίπλα στο παράθυρο. Τα μάτια της ήταν τεράστια, σπηλαιώδη, βοούσαν σιωπηλά. Ο γιατρός πλησίασε. -γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Το μαντήλι»
Κύκνειον άσμα
«…Κι αν διαψεύσω ότι ακουγόταν ακόμα κι ο φλοισβος της θάλασσας
Ισως μας διαφύγει ότι τα βράχια στοιχειοθετησαν την εσχάτη μαρτυρία…»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Κύκνειον άσμα
«Η ξύστρα»
«…δεν το ήξερες πως οι βεβαιότητες
έχουν μυτερές προεξοχές για να σπάνε το λευκό σου τσόφλι
γι’ αυτό τις ακονίζεις…»
– γράφει η Μαργαρίτα Παπαμίχου Συνεχίστε την ανάγνωση «Η ξύστρα»
Τρία τρίστιχα και ένα εικαστικό από τον Κωνσταντίνο Μαρκογιάννη
«…Το άσπρο είναι μαύρο
Η αγάπη είναι μίσος
Οι Θεοί γελούν…»
– γράφει ο Κωνσταντίνος Μαρκογιάννης Συνεχίστε την ανάγνωση Τρία τρίστιχα και ένα εικαστικό από τον Κωνσταντίνο Μαρκογιάννη
« Η αλλαγή»
«…Κενό
αμείλικτο
χάσκει
καραδοκεἰ
να σε ρουφήξει με μένος
γιατί τόλμησες κι επέζησες
στις άλλες δοκιμασίες..»
– γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση « Η αλλαγή»
«Τι να ΄ναι»
«…τι είναι αυτό που βαθιά σε καίει
είναι πολλά τα αίτια…»
– γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής
Συνεχίστε την ανάγνωση «Τι να ΄ναι»
«Τα Τετράστιχα»
«Τι ζητάω;
Τις νύχτες να βυθίζομαι στα πέλαγα της αγκαλιάς σου,
το πρωί να κοιτώ την ανατολή
και να ονειρεύομαι….»
– γράφει η Έμιλυ Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση «Τα Τετράστιχα»
«Το φαντασματάκι με τις κοντές πυτζάμες»
«Κουνιόταν μπρος πίσω ανεμίζοντας τη ρόμπα του. Η καρδιά του άρχισε να αλαφρώνει. Μακάριο το κούνημα σκέφτηκε. Σαν τις μάνες που βλέπει όταν λικνίζουν τα παιδιά τους…»
– γράφει η Μαρίζα Τσαμίδα Συνεχίστε την ανάγνωση «Το φαντασματάκι με τις κοντές πυτζάμες»
«Σμίλευμα»
«Παράφορα παρέδωσα
Το σώμα μου το πνεύμα
Σε κύματα πλασματικά…»
– γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση «Σμίλευμα»
(Με το γάντι)
«Δύο πόντους πιο πάνω θαρρεί πως στέκει,
όσο βέβαια η ρηχότητα μπορεί να φτάσει.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Με το γάντι)
«Τα λουλούδια»
Σηκώσαμε το στρώμα , το προσγειώσαμε πάνω στα κεφάλια μας και ξεκινήσαμε. Μπρος ο Μιχάλης, πίσω εγώ. – γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Συνεχίστε την ανάγνωση «Τα λουλούδια»
Το ποστ του μεσονυκτίου | Χρήστος Βακαλόπουλος, «Παραμύθι»
«Παλιά υπήρχαν τρία μέρη στον κόσμο· η Κυψέλη, η Ελλάδα και ο πλανήτης Γη. Tώρα βγαίνουν και λένε ότι ο κόσμος είναι ένας, όμως λένε ψέματα κι αυτό φαίνεται στα μάτια τους. Αυτοί τα έχουν μπερδέψει ενώ υπήρχαν τρία μέρη και το σπουδαιότερο πράγμα στον κόσμο ήταν να είσαι η ωραιότερη στην Κυψέλη όπως συνέβαινε με την Έρση.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Χρήστος Βακαλόπουλος, «Παραμύθι»
«Αποτέφρωση»
«Ένας φρεσκοκαμένος έρωτας μια νύχτα κατατρόμαξε
Έκανε κύκλους πάνω από τη σκάλα
Χτυπούσε δω και κει ματώνοντας την τέφρα…»
– γράφει ο Κωνσταντίνος Σπίγγος Συνεχίστε την ανάγνωση «Αποτέφρωση»
Τρία ερωτικά ποιήματα
«Αγαπημένη μου…
…όσα είδαν τα μάτια μου είναι δικά σου…»
– γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης
Συνεχίστε την ανάγνωση Τρία ερωτικά ποιήματα
«Η Λύπη είναι Υνί»
«Σκληρόκαρδο άροτρο ο καημός
αφήνει χνάρια καθώς σαρώνει
με δάκρυ εύφορο το έδαφος…»
– γράφει η Λίνα Βαταντζή Συνεχίστε την ανάγνωση «Η Λύπη είναι Υνί»
«Έτσι το θέλησε ο ουρανός»
«Έγινε φυλαχτό η καρδιά.
Για να τη θωρακίζω και να μ’ αγαπάει σαν μικρό παιδί…»
– γράφει η Μαρία Βούλγαρη Συνεχίστε την ανάγνωση «Έτσι το θέλησε ο ουρανός»
Όμως τα μάτια
«Τα αφήνουμε αμήχανα
πάνω στο τζάμι του μετρό
πάνω στο πόδι μας
τα γυρνάμε γύρω γύρω»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Όμως τα μάτια
(Άτιτλο)
Έμειναν,
τη θέρμη των χεριών να μεταφέρουν
-γράφει η Ελίνα Παπαδοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση (Άτιτλο)
Το ποστ του μεσονυκτίου | Jorge Luis Borges, «Όρια»
«ποιος θα μας πει, ποιόν,
σʼ αυτό το σπίτι
αποχαιρετίσαμε
χωρίς να το ξέρουμε;»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Jorge Luis Borges, «Όρια»
(Κλάψα, λιγάκι λυρική)
«Αν η νύχτα φέρει γιασεμιά
Θα τους πω ποτέ τους να μην σε βρουν.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Κλάψα, λιγάκι λυρική)
Απέναντι
«Η ποίηση σε δελεάζει
με την εξομολόγηση και τα τσιγάρα.»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Απέναντι
«ΤΟ ΜΕΛΛΟΥΜΕΝΟ»| ανέκδοτο ποίημα από τη συλλογή «ΕΝΤΡΟΠΙΑ»
«…την άλλη μέρα
τη βρήκανε
νεκρή
γροθιές σφιχτές
σα να
φρουρούσε
ένα μελλούμενο…»
– γράφει η Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση «ΤΟ ΜΕΛΛΟΥΜΕΝΟ»| ανέκδοτο ποίημα από τη συλλογή «ΕΝΤΡΟΠΙΑ»
«Ο Γλάρος»
Ξύπνησα κι ήμουν σαν να με είχαν δείρει σε όλο μου το κορμί. Διόρθωση: όχι σαν. Με χτυπούσαν όλη νύχτα. Αυτή τη φορά ήταν η μέση. – γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Ο Γλάρος»
Ζεστασιά
«Δεν είναι λίγες οι φορές που αργεί να ξυπνήσει. Είναι τόσο ελκυστική η ζεστασιά, σε αντίθεση με την υγρασία της γκαρσονιέρας. Δεν λέει να σηκωθεί. Τριάντα χρόνια σηκώνεται και ξαναπέφτει.»
-γράφει ο SideliK_2 Συνεχίστε την ανάγνωση Ζεστασιά
Το είδωλο στον καθρέφτη
«Ξέρω από πού προέρχομαι. Άλλωστε η οικογένεια δεν είναι κάτι που αγαπάς περισσότερο από το είδωλό σου στον καθρέφτη;»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Το είδωλο στον καθρέφτη
Απόψε με μισώ (Εικόνες της Συρίας κοιτάζω – 2019)
«τα τρομαγμένα πρόσωπα της απόγνωσης,
το χαραγμένο για πάντα κλάμα των παιδιών
στην αγκαλιά της μάνας
που δεν είναι πια αρκετή»
-γράφει η Αλεξία Καλογεροπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση Απόψε με μισώ (Εικόνες της Συρίας κοιτάζω – 2019)
Ένα παραμύθι δίχως ρίζες
«Καιρός τα πάει και ο ίδιος τα φέρνει, πάρθηκε μια τρομερή απόφαση για τον Caldwell και τη δεντρο-συντροφιά του. Ο Βασιλιάς θεώρησε αναγκαίο πως έπρεπε να επεκτείνει τα ανάκτορά του πέρα από τις όχθες του ποταμού.»
– γράφει ο Άκης Πετρόπουλος Συνεχίστε την ανάγνωση Ένα παραμύθι δίχως ρίζες
«ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ»| ανέκδοτο ποίημα από τη συλλογή «ΕΝΤΡΟΠΙΑ»
«…εγώ θα στήνομαι
ανάμεσα στις
κενόσπουδες
των ματιών σου
κόγχες και θα
γεννοβολώ συγχώρεση…»
– γράφει η Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση «ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ»| ανέκδοτο ποίημα από τη συλλογή «ΕΝΤΡΟΠΙΑ»
Ανάσες φθινοπώρου
«Το σούρουπο πάντα μου λείπεις.
Φορώ την απουσία σου κατάσαρκα.
Μαύρο πουκάμισο από ύφασμα τραχύ
που γδέρνει τη σάρκα.»
– γράφει η Αιμιλία Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση Ανάσες φθινοπώρου
«Ένα πρόσωπο»
«Είπε φωναχτά στον εαυτό του: η φυγή είναι μια κάποια λύση. Αλλά αναρωτήθηκε σχεδόν αμέσως, προς τα πού. Η απάντηση ήρθε στιγμιαία (κι ολίγον βίαια), εκεί που θα έβρισκε έναν έρωτα, έναν μεγάλο έρωτα. Ένα πρόσωπο.»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση «Ένα πρόσωπο»
Προσμονή
«η γης διψάει για νερό
κι οι άνθρωποι το ίδιο
περιμένουν μια βροχή
μια καταιγίδα»
-γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση Προσμονή
Τριχρωμία αισθήσεων ο έρωτας
«Με ένα έψιλον που γίνεται ωμέγα μέσα στη λέξη.
Με ένα σίγμα τελικό στη λήγουσα γιατί όλα κάποτε τελειώνουν.
Με κόκκινο, έντονο, παθιασμένο χρώμα στο απροσδόκητο.»
-γράφει η Μαρία Βούλγαρη Συνεχίστε την ανάγνωση Τριχρωμία αισθήσεων ο έρωτας
Αντικατοπτρισμός
«Είμαι το πλαστικό με τον καφέ
Που κουβαλάς μαζί σου
Το Bic που κρατάς
Ανάμεσα στα δάχτυλά σου»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Αντικατοπτρισμός
Το ποστ του μεσονυκτίου | Κωνσταντίνος Καβάφης, «Το Σύνταγμα της Ηδονής»
«Μη αφήσεις καμίαν σκιεράν αρετήν να σε βαστάξει. Μη πιστεύεις ότι καμία υποχρέωσις σε δένει. Το χρέος σου είναι να ενδίδεις, να ενδίδεις πάντοτε εις τας Επιθυμίας, που είναι τα τελειότατα πλάσματα των τελείων θεών.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Κωνσταντίνος Καβάφης, «Το Σύνταγμα της Ηδονής»
(αυτό δεν έχει τίτλο)
«Στάσου
Η θάλασσα ξεπλένει
την καρδιά σου
και καλοκαίρι εδώ»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (αυτό δεν έχει τίτλο)
Ο Ζωγράφος
«Αγαπούσε τη νύχτα. Οι μοναδικές ελεύθερες ώρες του, ήταν οι σκοτεινές ώρες. Οι νυχτερινές ζωγραφιές του αναζητούσαν τη σακατεμένη αθωότητα, τ’ αρώματα των αστεριών και της σιωπής.»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Ο Ζωγράφος
Μπισκότα
«Τα ξεβαμμένα μάτια σου όταν ξυπνάς, η καλύτερη φτιάξη. Τίποτα πιο ζωοφόρο από την αίσθηση του ακατέργαστου. »
-γράφει ο SideliK_2 Συνεχίστε την ανάγνωση Μπισκότα
Μια χαρά
«Η Κωνσταντίνα (αποφεύγει τα προβλήματά της και) είναι μια χαρά.
Έχει μία (δεν θα την έλεγε κανείς) εκπληκτική δουλειά (στην οποία δεν αξιοποιεί το πτυχίο της).»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Μια χαρά
Και μετά τι;
«Με τέτοια ταχύτητα δεν είχε χρόνο να φρενάρει με ασφάλεια οπότε πίεσε πιο δυνατά το γκάζι για να προλάβει το κόκκινο. Την στιγμή που η μηχανή πάτησε τις λευκές ρίγες τις διάβασης πεζών ένα λευκό τζιπ από το δεξί στενό έβαλε πρώτη για να περάσει στον απέναντι δρόμο.»
-γράφει ο Κωνσταντίνος Λιάχης Συνεχίστε την ανάγνωση Και μετά τι;
Εκκενωμένοι
«Ο ορίζοντάς μας ανεμπόδιστα θολός
Άγνωστο τερατώδες σύννεφο έχει κρεμάσει
τα μέλη του σε πόζα ειρωνική»
-γράφει ο Κώστας Χρ. Σπίγγος Συνεχίστε την ανάγνωση Εκκενωμένοι
Ξημερώνει
«Ας ντυθούμε το χρώμα των φθινοπωρινών φύλλων,
αυτό το χρυσοκόκκινο που φορούν καθώς πέφτουν στο νοτισμένο χώμα.»
– γράφει η Αιμιλία Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση Ξημερώνει
Προτροπή
«Την ψυχή σου θες μόνο να παχύνεις.
Να μπορεί να αντέχει
την υπέρβαρη σιγή
μιας αδέσποτης μοναξιάς»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Προτροπή
Το ποστ του μεσονυκτίου | Νίκος Χουλιαράς, «Τα ποιήματα στο δρόμο»
«Μ’ αρέσουν τα ποιήματα που ζουν στο δρόμο, έξω απ’ τα βιβλία: αυτά που τουρτουρίζουν στις γωνιές κι όλο καπνίζουν σαν φουγάρα·»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Νίκος Χουλιαράς, «Τα ποιήματα στο δρόμο»
Crime scene
«Το περίγραμμα σου στο κρεβάτι
Σαν από άσπρη κιμωλία στην άσφαλτο»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Crime scene
Σεπτέμβρης
«Κορμιά που χάραξαν με πάθος την άμμο.
Για πάντα, για τώρα.
Μα ήταν άμμος.
Και ήρθε το κύμα.»
-γράφει η Μαρίζα Τσαμίδα Συνεχίστε την ανάγνωση Σεπτέμβρης
Παράλογο
«όσοι ασχοληθούν σοβαρά
με το παράλογο της ύπαρξης
έχουν να κερδίσουν πολλά
μα μπορεί να οδηγηθούν
στην τρέλα»
-γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση Παράλογο
Ανάπνεε
«Ανάπνεε σαν να μην ένιωσες ποτέ ξανά τον αέρα
τα ρουθούνια να τρυπά.
Σαν να μην πρόλαβες να δεις αυτό που όλοι βλέπουν.»
-γράφει η Αλεξία Καλογεροπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση Ανάπνεε
Ζήσε
«Έσταξα λίγα γράμματα
ανάκατα
πάνω στην ξέρα μιας σελίδας
μήπως μου φανερώσουνε
τι αναβλύζει ο πίδακας του νου μου.»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Ζήσε
«Οι τρεις αδελφές»
Εκείνος χαμογέλασε αχνά. «Είναι απίστευτο», σκέφθηκε, «τι σκαρφίζονται οι άνθρωποι για να καμουφλάρουν και ταυτόχρονα να προβάλουν το εγώ τους σε καρικατούρες!» -γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Οι τρεις αδελφές»
«Φέτος, ταξίδια επί χάρτου»
Μεθυστικά ταξίδια επί χάρτου
-γράφει η Ελίνα Παπαδοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση «Φέτος, ταξίδια επί χάρτου»
Το ποστ του μεσονυκτίου | Μιχάλης Γκανάς, «Υστερόγραφο (Ποίημα του μεσονυκτίου)»
«Μεσάνυχτα.
Κάτι χλωρό κι αιφνίδιο σε ζυγώνει,
σάλιο μικρού παιδιού ανθίζει στον αέρα
κι όλο το σπίτι σκοτεινό.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Μιχάλης Γκανάς, «Υστερόγραφο (Ποίημα του μεσονυκτίου)»
(I love the 3 am version of people. Vulnerable. Honest. Real)
«Κι ας σκέφτομαι ότι εκείνο το μερτικό μας απ’ τη ζωή εξαργυρώθηκε σ’ ένα κομμάτι ουρανό, 1.5Gb και 1000 λεπτά κλήσεις προς όλους»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση (I love the 3 am version of people. Vulnerable. Honest. Real)
Πάθους Χάρισμα
«ευαίσθητα τα πέταλα
μα
ακηλίδωτα παραμένουν»
-γράφει η Λίνα Βαταντζή Συνεχίστε την ανάγνωση Πάθους Χάρισμα
Ολογραφήματα
«Σχηματισμοί, μεγαλαυχίες και εξυπνακισμοί, γελοιότητες σε πρώτο πλάνο, μαζί με τη δυστυχία της πλέμπας και την ηδονή της μπουρζουαζίας, συμπληρώνουν το πνευματο- αναπαυτικό και εκδοτικό γίγνεσθαι. Εύρυθμο ανακάτεμα προς βρώσιν και πόσιν (και κονόμα).»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Ολογραφήματα
Μια ευχή
«Η άκρη του έπεσε πάνω στο έδαφος. Ήταν μια συνηθισμένη σχοινένια σκάλα. Στην κορυφή της μία γυναίκα που ακτινοβολούσε φως, ντυμένη με βροχή και ανοιξιάτικο αέρα. Καθώς περπατούσε, τα πόδια της δεν άγγιζαν το έδαφος.»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Μια ευχή
Αύγουστος
«μα τον Θεό
δεν ήξερα
πώς να φανώ αντάξια
στο φως ενός αυγουστιάτικου φεγγαριού»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Αύγουστος
Το ποστ του μεσονυκτίου | Νάνος Βαλαωρίτης, «Δειπνοσοφιστές»
«Κι εγώ προσπαθώ να την πείσω
Να κάνουμε μπάνιο τη νύχτα οι δυο μας γυμνοί
Αφήνοντας στην παραλία τα ρούχα μας
Και με ρωτάει αν το νερό θα’ ναι κρύο.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Νάνος Βαλαωρίτης, «Δειπνοσοφιστές»
Κενή θέση
«Βλέπω γύρω μισοτελειωμένους καφέδες,
γεμάτα αποτσίγαρα τασάκια,
πεταμένα βιβλία,
πεταμένα ρούχα»
-γράφει η Σοφία Κεχαγιά Συνεχίστε την ανάγνωση Κενή θέση
(ερωτικόν, Νο #άπειρο)
«Όταν έρχομαι σε σένα, γίνομαι κύμα αφρισμένο και άγριος βράχος μαζί…
Πάνω μου να ξεσπάσεις, μέσα μου να χαθείς…»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση (ερωτικόν, Νο #άπειρο)
Κυριακή
«Αγώνες και ποδόσφαιρο και βόλτα στην πλατεία
Πιο δίπλα παίζουνε παιδιά μες την τεχνολογία»
– γράφει ο Κώστας Πάνος Συνεχίστε την ανάγνωση Κυριακή
Σπορά
«Κλαίνε μόνοι
Νικητές οι ποιητές
Πάνω από τις χαμένες
Ελπίδες»
-γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση Σπορά
«Η αξία της ζωής…»
Αν και είχε αρκετή ζέστη, η διαδρομή με το αυτοκίνητο ήταν ευχάριστη. Αστειάκια, ανέκδοτα, μουσική, φτάσαμε χωρίς να το καταλάβουμε στην Βραυρώνα, στο εξοχικό του Θάνου. -γράφει η «Μιραμπέλλα Αβίλλα» – Γεωργία Σπ. Αναστασίου Συνεχίστε την ανάγνωση «Η αξία της ζωής…»
«Βαθύ γαλάζιο»
Να ξεχάσω το όνομα μου
Να ξεχάσω τα όνειρα μου
Με βαθύ γαλάζιο να ταιριάζω
-γράφει ο Τάσος Κολοβούρης Συνεχίστε την ανάγνωση «Βαθύ γαλάζιο»
Το ποστ του μεσονυκτίου | Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, «Ο χωρισμός»
«σφίγγω τα χείλη μου, φιλώ ευλαβικά τα χέρια σου
αντίλαλος μες στα μαλλιά από σάπιο μήλο
το καλοκαίρι κύλησε κι εμείς χωρίζουμε»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, «Ο χωρισμός»
Persona
«Οι πατούσες της Ηρούς είναι μούσκεμα τώρα. Μετά τον κρότο, δροσιά. Ο Γιώργος είχε πεταχτεί άξαφνα ξεφορτώνοντας τα χέρια της. Τα δικά του, τη σφίγγουν με δύναμη επάνω στο στέρνο του όσο γλιστράνε προς το κρεβάτι.»
-γράφει ο SideliK_2 Συνεχίστε την ανάγνωση Persona
Πολύ πρωί – δεν θυμάμαι ποιο
«το χειρότερο απ’ όλα είναι
πως δεν σου μιλάω
δεν σου στέλνω πια ποιήματα
ούτε κι εσύ τραγούδια»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Πολύ πρωί – δεν θυμάμαι ποιο
Ερμηνείες
«ο Marx, o Freud
λένε ενδιαφέροντα πράγματα
μα κάτι τους λείπει»
-γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση Ερμηνείες
Δωμάτιο με φως
«Το σκοτεινό δωμάτιο φωτίστηκε από τα γυμνά κορμιά μας. Ήταν η μέρα που το ασυνείδητο μου βγήκε στην επιφάνεια. Από εκείνη τη στιγμή δεν είμαι πια ο ίδιος. Το κατάλαβα από την ατόφια καμπύλη του προσώπου της που κοιτούσε προς τα πάνω. Το χαμόγελό της.»
– γράφει ο Δημήτρης Αθανασέλος Συνεχίστε την ανάγνωση Δωμάτιο με φως
Βάψατε το μαλλί σας, Mademoiselle;
«Η δασκάλα της έμεινε για λίγο ακίνητη προσπαθώντας να αναλύσει μέσα της αυτό που της είπε η ίδια η μαθήτρια που μέχρι πριν λίγο καιρό την αγαπούσε σαν τρελή. Είχε μουδιάσει, δεν περίμενε τόσο ειρωνικές κουβέντες, η Μαρία δεν είχε συνηθίσει να είναι μαζί της τόσο επιθετική και ειρωνική.»
– γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη Συνεχίστε την ανάγνωση Βάψατε το μαλλί σας, Mademoiselle;
Μέχρι την αθανασία
«Μετά από καιρό είσαι εδώ.
Παραμένει αντανάκλαση του παραδείσου η ματιά σου.»
– γράφει η Αιμιλία Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση Μέχρι την αθανασία
Καθέτως στον ορίζοντα
«Οι γραμμές είναι καλώδια
Που διακόπτουν το γαλάζιο στο βλέμμα»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Καθέτως στον ορίζοντα
Η κραυγή
«Είναι το απελπισμένο πρόσωπο που θα ευχόμουν να μπορούσα
να του προσφέρω μια διάσωση, όχι τόσο γιατί το χρειάζεται,
μα γιατί χρειάζομαι εγώ να σώσω κάποιον»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Η κραυγή
Λοβοτομή
«Έδειχναν να τους αρέσει αυτό το σκουρόχρωμο δηλητηριασμένο έλος
Έβλεπες τους γελωτοποιούς να κλαίνε ανέκφραστοι,
Όλα είχαν μια σκιά τίποτε δεν έμοιαζε όπως πια.»
– γράφει η T-Lilly Συνεχίστε την ανάγνωση Λοβοτομή
Δυο λέξεις
«Εσύ και το αξεπέραστο βαθύ του ωκεανού στο ίδιο πρόσωπο.
Εσύ και η απόσταση, δυο λέξεις σε αναρίθμητα συναισθήματα.»
-γράφει η Μαρία Βούλγαρη Συνεχίστε την ανάγνωση Δυο λέξεις
Οι άδειοι άνθρωποι
«οι άδειοι άνθρωποι φτηνοί χωρίς ουσία
τους προσπερνώ χωρίς να δίνω σημασία»
– γράφει ο Κώστας Πάνος Συνεχίστε την ανάγνωση Οι άδειοι άνθρωποι
«Αύγουστος»
Αύγουστος
…σα θα γυρνώ απ’τα νησιά…
– γράφει η Ελίνα Παπαδοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση «Αύγουστος»
«Στην άμμο του χρόνου»
Δύο πένες σε ένα χαρτί
Μαρία Κλάψα και Θωμάς Αργυρέας Συνεχίστε την ανάγνωση «Στην άμμο του χρόνου»
«Η Ωραία Ελένη της Κύθνου»
Είχα κάνει ήδη την γνωριμία με την κυρία Ελένη. Το σπίτι της ήταν πιο πάνω από την πανσιόν όπου είχα νοικιάσει δωμάτιο. -γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Η Ωραία Ελένη της Κύθνου»
Δυο εκατοστά
«Βγάζει τα ακουστικά του για να νιώθει πως έχει τον έλεγχο, έστω σε αυτό το επίπεδο. Το αμήχανο βλέμμα του πέφτει επάνω της. Το ξανακατεβάζει γρήγορα κι ας μη τον έχει δει. Δεν κρατιέται για πολύ.»
-γράφει ο SideliK_2 Συνεχίστε την ανάγνωση Δυο εκατοστά
Μικρά Καλοκαίρια
«Πίσω απ’ τις βελανιδιές
το φως γεννά
μικρά καλοκαίρια»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Μικρά Καλοκαίρια
Το κρέμασμα
«Ξεκίνησε τώρα να τρέχει έξω από κάθε άνοιγμα του σπιτιού περνώντας το μαχαίρι γρήγορα πάνω στα κάγκελα και τραντάζοντας με τα χέρια του δυνατά την πόρτα, χωρίς, όμως, να βγάζει μιλιά. Οι φωνές και τα κλάματα μέσα γίνονταν χειρότερα.»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το κρέμασμα
(summer mellowed)
Είχες τ’ αστέρια
Μικρές φωτιές στα σωθικά
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση (summer mellowed)
Αποκλειστικό απόσπασμα από τον υπό έκδοση μονόλογο του Lupus Graecus | Εκδόσεις Ι. Σιδέρη
«Η σιγουριά μου πως μετά θα καθαρίσω κάθε ίχνος από αυτά που άφησε πάνω μου ίσως να είναι ο λόγος της αυξημένης ανεκτικότητάς μου…» Συνεχίστε την ανάγνωση Αποκλειστικό απόσπασμα από τον υπό έκδοση μονόλογο του Lupus Graecus | Εκδόσεις Ι. Σιδέρη
«Η κακοκαιρία του Ιουλίου»
Έβαλε σε ένα κρυστάλλινο μπορντό ποτήρι που αγαπούσε πολύ, μαυροδάφνη που της άρεσε να πίνει κάτι τέτοιες μοναχικές και δημιουργικές ώρες. -γράφει η «Μιραμπέλλα Αβίλλα» – Γεωργία Σπ. Αναστασίου
Συνεχίστε την ανάγνωση «Η κακοκαιρία του Ιουλίου»
«Το μωρό»
Κανονικός άνθρωπος. Απίστευτο! Δεν είχε κλείσει μήνα. Για την ακρίβεια ήμουν μόνο 22 ημερών μπαμπάς. -γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Συνεχίστε την ανάγνωση «Το μωρό»
«Στοιχειώδη Σωμάτια»
Στην ρίζα των όντων και των άστρων
– γράφει η Ελένη Λιντζαροπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση «Στοιχειώδη Σωμάτια»
Κόκκινο χρώμα
«Κάτω από τις πέτρες
οι σκιές των νεκρών αναδεύονται.
Έχουν κόκκινο χρώμα
για να ταιριάζουν με το κόκκινο της αυγής.»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Κόκκινο χρώμα
«Η τέχνη της αγάπης», του Έριχ Φρομ | Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ
«Αν αυτό το βιβλίο είναι το πρώτο βιβλίο του Φρομ που θα διαβάσετε, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως θα επιχειρήσετε να γνωρίσετε ολόκληρη τη συγγραφική του παρακαταθήκη.»
– γράφει η Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση «Η τέχνη της αγάπης», του Έριχ Φρομ | Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ
Έτη ψυχής
«Γονυπετής γράφω για σένα.
Έτη ψυχής ανταμώνουν τον πόνο
μόλις οι δείκτες του ρολογιού δείξουν μεσάνυχτα.»
– γράφει η Αιμιλία Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση Έτη ψυχής
Παγωτά σαν μάτια παιδικά
«Φορούσαν σαγιονάρες με δάχτυλο τα κορίτσια, που τις έσερναν στην καυτή άσφαλτο και σορτσάκια ή αεράτα φορεματάκια και ψιθύριζαν μικρά μυστικά όση ώρα χρειαζόταν για να φτάσουν. Στην επιστροφή είχε μόνο τρεχάλα.»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Παγωτά σαν μάτια παιδικά
Απόπειρα
«Πλησιάζεις δειλά
Μου ζητάς
Να σου δώσω
Το όπλο»
-γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση Απόπειρα
Κεντάω φωτιές σε μια ανάμνηση
«Κι άρχισες να κρύβεσαι.
Κι έμεινε κοντά μου η απουσία της μοναξιάς
για να μου θυμίζει πως το φως αλλάζει χρώμα στο σκοτάδι.»
-γράφει η Μαρία Βούλγαρη Συνεχίστε την ανάγνωση Κεντάω φωτιές σε μια ανάμνηση
Προσευχές
«Τις νύχτες
(του καλοκαιριού)
οι προσευχές καρφώνονται
στα δέντρα.»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Προσευχές
Περιπλάνηση
«Δίνεις ένα σάλτο
κι εκτοξεύεσαι
στην οροφή της σκέψης σου.
Αυτή το έδαφός σου τώρα.»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Περιπλάνηση
Ρήμα
«ρίζες βαθιές
κυλάει ο χρόνος
κύμα πελώριο η μνήμη
που τις ποτίζει, σαν μένεις μόνος»
-γράφει η Μαρία Κλάψα Συνεχίστε την ανάγνωση Ρήμα
«Τα τρένα που φύγαν…»
Η γιαγιά της η Ποτούλα, ήταν δασκάλα.
Διάβαζαν βιβλία μαζί και μετά συζητούσαν μέχρι να νυχτώσει.
-γράφει η «Μιραμπέλλα Αβίλλα» – Γεωργία Σπ. Αναστασίου Συνεχίστε την ανάγνωση «Τα τρένα που φύγαν…»
APODYOPTES 