Δεν πιστεύω
στα απατηλά τεχνάσματα του αύριο
στα οποία αδυνατώ να με διακρίνω.
Δεν υπάρχουν για μένα
πολλά υποσχόμενα πακέτα
που περιμένουν να τα ξετυλίξω
κάτω από κάποιο φαντασιακό δέντρο.

Το σήμερα, με όλες τις σκιασμένες του γωνίες,
είναι το μόνο που μου δόθηκε.
Η σκόνη του χθες κολλάει στο περβάζι μου,
ο χρόνος κοιμάται στην πόρτα.
Το αύριο, αν υπάρχει,
παίζει με τα παιδιά στον απέναντι δρόμο
πρόθυμο να καταφύγει στο σώμα ενός θαύματος.