«Είμαι στάχτη
του αποτσίγαρού σου.
Τρεκλίζω
πάνω σε τασάκια.
Ονειρεύομαι
να κάψω
την γλώσσα σου.»
– γράφει η Μαρία Κατσίκα
του αποτσίγαρού σου.
Τρεκλίζω
πάνω σε τασάκια.
Ονειρεύομαι
να κάψω
την γλώσσα σου.»
– γράφει η Μαρία Κατσίκα
Σαν πεταλούδα
παγιδευμένη σε καλειδοσκόπιο
καταστρέφω χρώματα.
Σαν κομήτης
καμωμένος για επανάσταση
αυταναφλέγομαι.
Ανοίγω το στόμα μου ·
αναβλύζουν διαμάντια
και πίσσα.
Στο αίμα μου ρέουν
σειρήνες ασθενοφόρων,
προδομένοι έρωτες,
νικοτίνη.
Είμαι στάχτη
του αποτσίγαρού σου.
Τρεκλίζω
πάνω σε τασάκια.
Ονειρεύομαι
να κάψω
την γλώσσα σου.
Βρίζεις και
φεύγεις.