Είμαι η χειρολαβή που σφίγγεις
Στα αστικά λεωφορεία των διαδρομών σου
Το χαμόγελο του περιπτερά
Που σου δίνει τα ρέστα απ’ τα τσιγάρα σου
Είμαι κάθε γυαλισμένο πόμολο που ανοίγεις
Το ξυραφάκι στο μπάνιο σου
Είμαι το πλαστικό με τον καφέ
Που κουβαλάς μαζί σου
Το Bic που κρατάς
Ανάμεσα στα δάχτυλά σου
Τα κορδόνια απ’ τα παπούτσια σου
Το κουμπί απ’ το πουκάμισό σου
Είμαι
Κάθε μικρό που αγγίζεις
Και δεν είμαι εγώ…