Αγρίμια ξεσκίζουν καρδιές.
Ελπίδες θάβονται
στο φρεσκοσκαμμένο χώμα
δίπλα στο κόκκαλο που έκρυψε πριν λίγο ο σκύλος του γείτονα.
Γρήγορα που ξεχνούν οι άνθρωποι!
Σε σκοτεινά νεκροταφεία
κρύβουν τα φαντάσματα του παρελθόντος,
τις προσμονές του μέλλοντος
και τους αλύτρωτους δαίμονες της ψυχής τους.

Γονυπετής γράφω για σένα.
Έτη ψυχής ανταμώνουν τον πόνο
μόλις οι δείκτες του ρολογιού δείξουν μεσάνυχτα.
Έτη ψυχής κάθε πρωί ξεπλένουν τα ξεραμένα δάκρυα,
καθρεφτίζονται στον σπασμένο καθρέφτη
και σαν τον Σίσυφο τραβούν την ανηφόρα
σπρώχνοντας τον βράχο της άρνησης που δεν θα φτάσει ποτέ στην κορυφή.