«Εύχεσαι να γίνει κάποιο θαύμα. Όμως μάντεψε! Είσαι από μόνος σου ένα θαύμα!»
-γράφει η Μαρία Ιατρίδη

Δε σε χωράει ο τόπος… Όλα σου φταίνε… Κάθεσαι και κοιτάς το υπερπέραν σαν να προσπαθείς να διακρίνεις το μέλλον. Μια αλλαγή στο μέλλον που θα ομορφύνει τον τόπο σου και το μόνο που θα σου φταίει θα είναι το μαλλί που δεν έκατσε καλά μετά το λούσιμο.

Εύχεσαι να γίνει κάποιο θαύμα. Όμως μάντεψε! Είσαι από μόνος σου ένα θαύμα! Σήκω από τον καναπέ και άρχισε να κάνεις χρήση των θεϊκών σου δυνάμεων. Αντί να εύχεσαι να είχες μια καλύτερη δουλειά, αγάπησε την ήδη υπάρχουσα! Σκέψου πόσο καλός και έμπειρος είσαι σε αυτή. Και πόσα θυσίασες για να την έχεις. Αμέσως θα ανέβει στα μάτια σου.

Αντί να εύχεσαι να μπορούσες να βρεις την αληθινή και αγνή αγάπη, αγάπησε πρώτα τον εαυτό σου! Θύμιζέ του κάθε μέρα πόσα έχει καταφέρει και κάθε βράδυ πόσα ακόμα έχει τη δυνατότητα να κατακτήσει. Κι όταν θα αγαπήσεις τον εαυτό σου, θα φύγουν τα μαύρα σύννεφα από τα μάτια σου και θα δεις καθαρά ότι η αμοιβαία αγάπη είναι πιο κοντά από όσο μπορούσες να φανταστείς.

Αντί να εύχεσαι να μη στενοχωριέσαι για τίποτα, αγάπησε και αυτό το κομμάτι του εαυτού σου! Και δες το θετικό της υπόθεσης. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι δίπλα σου και σε στηρίζουν. Αν δεν είχες στενοχωρηθεί, μπορεί να μην τους είχες ανακαλύψει ποτέ…

Και τέλος, αντί να εύχεσαι γυρνώντας το βράδυ στο σπίτι να είναι απ’ έξω και να σε περιμένει «το άλλο σου μισό», μπες στο αυτοκίνητο και πήγαινε να το βρεις εσύ! Περιμένοντας ένα θαύμα να γίνει, δε θα συμβεί ποτέ. Πάρε τη ζωή στα χέρια σου! Σήκωσέ τη ψηλά. Προς τα εκεί πηγαίνεις…