«Μυρίζω τον θάνατο.
Σαν πεινασμένο αγρίμι τρέχω προς το μέρος του.»
-γράφει η Ελένη Μακρή
Σαν πεινασμένο αγρίμι τρέχω προς το μέρος του.»
-γράφει η Ελένη Μακρή
Μυρίζω τον θάνατο.
Σαν πεινασμένο αγρίμι τρέχω προς το μέρος του.
Πλησιάζω…
Στον δρόμο σχεδόν με κατασπαράζουν.
Ύστερα ανακαλύπτω κάτι πεθαμένες, σάπιες ελπίδες που βρωμούσαν δυστυχία.
Άργησα.