The Before Trilogy: «Before Sunrise» (1995)

«Αυτή η ιστορία είναι του Jesse και της Celine και η τυχαία διασταύρωση των δικών τους δρόμων.»
– γράφει η Βαλεντίνα Κιαγιά

Πόσο δύσκολο είναι να περιγράψει κανείς κάποιες ταινίες με την περιορισμένη ικανότητα των λέξεων, όταν ξεχειλίζουν από έναν χείμαρρο συναισθημάτων;
Γιατί ταινίες είναι μέρη, είναι στιγμές, είναι το ποιος ήσουν όταν τις είδες και ποιος είσαι τώρα που τις ξαναβλέπεις. Είναι μία ακλόνητη συντροφιά, γεμάτη αναμνήσεις, συναισθηματισμούς και πληγές.
Αυτή η ιστορία είναι του Jesse και της Celine και η τυχαία διασταύρωση των δικών τους δρόμων.
Είναι μία ιστορία για την τυχαιότητα του σύμπαντος και τις απρόσμενες εκφάνσεις που μπορεί να φέρει.
Ο χρόνος μπορεί, από ένας απλός εφήμερος μηχανισμός που επιδιώκει να ξοδευτεί, να πάρει υπόσταση και σημασία. Γιατί, όταν υπάρχει μία πηγαία και ανεπιτήδευτη επικοινωνία ανάμεσα σε δύο ερωτευμένους ξένους, ο χρόνος αγωνίζεται να φρενάρει την ακατάπαυστη ταχύτητα του για να αφιερώσει την ανάλογη σημασία σε μία τέτοιου είδους αβίαστη χημεία.
Η καρδιά και το μυαλό χαμογελούν και ελπίζουν ταυτόχρονα, βλέποντας δύο ανθρώπους να δένονται κατά τη διάρκεια μίας ημέρας στην Βιέννη. Ξάφνου όλα είναι δυνατά, ο αναπάντεχος έρωτας, η άμεση και ανθρώπινη επικοινωνία και η ελπίδα ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο…
Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας…