Poetry Sparks,The Literature Hypothesis

«Άνεμοι»

Εις μνήμην, σπονδές.
Γράφει ο Θωμάς Αργυρέας

Λιακάδα, γέλια, «καλημέρες», αθώες λέξεις, κρύφιες ενοχές,
μα στων αρχαίων βράχων την ηφαίστεια σχισμάδα,
θλίψης σπονδή τα δάκρυα, στάλες αλμυρές,
ερώτων χαμένων, μνήμης τιμητές.

Στοχάσου, δεν χαθήκαν.
Μείναν ζωντανοί
έρωτες που δεν ζήσαν
της λιακάδας σου ηδονή.

Το «σήμερα» σαρώνουν
άνεμοι του «χτες»
σαν της ζωής το «τώρα»,
φθίνει ανεπαρκές.

Σχολιάστε Ακύρωση απάντησης

Γράψτε το σχόλιο σας εδώ....

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Ηλ. διεύθυνση (απαιτείται) Δεν θα εμφανιστεί δημόσια.

Όνομα (απαιτείται)

Ιστότοπος

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. ( Αποσύνδεση / Αλλαγή )

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. ( Αποσύνδεση / Αλλαγή )

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. ( Αποσύνδεση / Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.