Γράφει η Ελίνα Παπαδοπούλου

Ο γάτος
σοφότερος όλων
κοιτάζει 
πότε μακριά 
πότε πολύ βαθιά
όμως δε βλέπει 
γιατί ήδη γνωρίζει
τον ήχο των βημάτων που αναχωρούν
το θόρυβο του στεναγμού λίγο πριν αναβλύσει.
Κάποια μύγα που και που
σκέφτεται να τον αιφνιδιάσει
μα είναι σίγουρα χαμένη από χέρι.

Δε καταδέχεται για να εξηγεί
μόνο απειλητικά ρουθουνίζει 
για καλό και για κακό.