«Οι πατούσες της Ηρούς είναι μούσκεμα τώρα. Μετά τον κρότο, δροσιά. Ο Γιώργος είχε πεταχτεί άξαφνα ξεφορτώνοντας τα χέρια της. Τα δικά του, τη σφίγγουν με δύναμη επάνω στο στέρνο του όσο γλιστράνε προς το κρεβάτι.»
-γράφει ο SideliK_2 Συνεχίστε την ανάγνωση Persona
«Χρειάζεται θάρρος για να κοιτάξεις στα μάτια την μοναξιά που πάντα φώλιαζε μέσα σου, θέλει τόλμη για να γίνεις ένα με τον άλλον και να του πεις πως, χωρίς αυτόν, ο καφές δεν έχει την ίδια γεύση.»
– γράφει η Βαλεντίνα Κιαγιά Συνεχίστε την ανάγνωση «Φθηνά Τσιγάρα» (2000)
«το χειρότερο απ’ όλα είναι
πως δεν σου μιλάω
δεν σου στέλνω πια ποιήματα
ούτε κι εσύ τραγούδια»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Πολύ πρωί – δεν θυμάμαι ποιο
«ο Marx, o Freud
λένε ενδιαφέροντα πράγματα
μα κάτι τους λείπει»
-γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση Ερμηνείες
«Το σκοτεινό δωμάτιο φωτίστηκε από τα γυμνά κορμιά μας. Ήταν η μέρα που το ασυνείδητο μου βγήκε στην επιφάνεια. Από εκείνη τη στιγμή δεν είμαι πια ο ίδιος. Το κατάλαβα από την ατόφια καμπύλη του προσώπου της που κοιτούσε προς τα πάνω. Το χαμόγελό της.»
– γράφει ο Δημήτρης Αθανασέλος Συνεχίστε την ανάγνωση Δωμάτιο με φως
«Η δασκάλα της έμεινε για λίγο ακίνητη προσπαθώντας να αναλύσει μέσα της αυτό που της είπε η ίδια η μαθήτρια που μέχρι πριν λίγο καιρό την αγαπούσε σαν τρελή. Είχε μουδιάσει, δεν περίμενε τόσο ειρωνικές κουβέντες, η Μαρία δεν είχε συνηθίσει να είναι μαζί της τόσο επιθετική και ειρωνική.»
– γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη Συνεχίστε την ανάγνωση Βάψατε το μαλλί σας, Mademoiselle;
«Μετά από καιρό είσαι εδώ.
Παραμένει αντανάκλαση του παραδείσου η ματιά σου.»
– γράφει η Αιμιλία Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση Μέχρι την αθανασία
«Οι γραμμές είναι καλώδια
Που διακόπτουν το γαλάζιο στο βλέμμα»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Καθέτως στον ορίζοντα
«Είναι το απελπισμένο πρόσωπο που θα ευχόμουν να μπορούσα
να του προσφέρω μια διάσωση, όχι τόσο γιατί το χρειάζεται,
μα γιατί χρειάζομαι εγώ να σώσω κάποιον»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Η κραυγή
«Έδειχναν να τους αρέσει αυτό το σκουρόχρωμο δηλητηριασμένο έλος
Έβλεπες τους γελωτοποιούς να κλαίνε ανέκφραστοι,
Όλα είχαν μια σκιά τίποτε δεν έμοιαζε όπως πια.»
– γράφει η T-Lilly Συνεχίστε την ανάγνωση Λοβοτομή
«H κατάχρηση του κινητού τηλεφώνου έχει συσχετισθεί με διάφορες μεταβλητές που αφορούν την προσωπικότητα όπως ο νευρωτισμός, η αυτοεκτίμηση, η παρορμητικότητα ή η ταυτότητα και η εικόνα του εαυτού.»
– γράφει ο Γιάννης Φλιάτης Συνεχίστε την ανάγνωση Είναι πιθανό να «μαθαίνουμε» την εξάρτηση από το κινητό μας τηλέφωνο;
«Εσύ και το αξεπέραστο βαθύ του ωκεανού στο ίδιο πρόσωπο.
Εσύ και η απόσταση, δυο λέξεις σε αναρίθμητα συναισθήματα.»
-γράφει η Μαρία Βούλγαρη Συνεχίστε την ανάγνωση Δυο λέξεις
«Οι άνθρωποι φορούν βαθιά χρώματα και φέρνουν βόλτες στα φώτα και στα ηχεία που σπάνε τζάμια κάνοντας εμετό τα ξημερώματα, αλλά δεν πονάνε. Ξυπνάνε σε ξένα κρεβάτια κάποιου αγνώστου και φεύγουν σιωπηλά μην τους ακούσουν. Αναίμακτα.»
-γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση Ο πόνος των ανθρώπων
«οι άδειοι άνθρωποι φτηνοί χωρίς ουσία
τους προσπερνώ χωρίς να δίνω σημασία»
– γράφει ο Κώστας Πάνος Συνεχίστε την ανάγνωση Οι άδειοι άνθρωποι
Αύγουστος
…σα θα γυρνώ απ’τα νησιά…
– γράφει η Ελίνα Παπαδοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση «Αύγουστος»
Δύο πένες σε ένα χαρτί
Μαρία Κλάψα και Θωμάς Αργυρέας Συνεχίστε την ανάγνωση «Στην άμμο του χρόνου»
Είχα κάνει ήδη την γνωριμία με την κυρία Ελένη. Το σπίτι της ήταν πιο πάνω από την πανσιόν όπου είχα νοικιάσει δωμάτιο. -γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Η Ωραία Ελένη της Κύθνου»
«Βγάζει τα ακουστικά του για να νιώθει πως έχει τον έλεγχο, έστω σε αυτό το επίπεδο. Το αμήχανο βλέμμα του πέφτει επάνω της. Το ξανακατεβάζει γρήγορα κι ας μη τον έχει δει. Δεν κρατιέται για πολύ.»
-γράφει ο SideliK_2 Συνεχίστε την ανάγνωση Δυο εκατοστά
«Πίσω απ’ τις βελανιδιές
το φως γεννά
μικρά καλοκαίρια»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Μικρά Καλοκαίρια
«Ξεκίνησε τώρα να τρέχει έξω από κάθε άνοιγμα του σπιτιού περνώντας το μαχαίρι γρήγορα πάνω στα κάγκελα και τραντάζοντας με τα χέρια του δυνατά την πόρτα, χωρίς, όμως, να βγάζει μιλιά. Οι φωνές και τα κλάματα μέσα γίνονταν χειρότερα.»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το κρέμασμα
Είχες τ’ αστέρια
Μικρές φωτιές στα σωθικά
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση (summer mellowed)
«Η μέρα ενός εκλογικού αντιπροσώπου» είναι ένα βιβλίο γεμάτο συμβολισμούς, διττές αναγνώσεις, ιδεαλισμό και ποιητικές εξάρσεις, όπου συνυπάρχουν ένας κωμικοτραγικός θίασος και το όραμα για μια καλύτερη κοινωνία.»
-– γράφει η Σέβη Σαλαγιάννη Συνεχίστε την ανάγνωση «Η μέρα ενός εκλογικού αντιπροσώπου», του Italo Calvino | Εκδόσεις Κριτική
«Η σιγουριά μου πως μετά θα καθαρίσω κάθε ίχνος από αυτά που άφησε πάνω μου ίσως να είναι ο λόγος της αυξημένης ανεκτικότητάς μου…» Συνεχίστε την ανάγνωση Αποκλειστικό απόσπασμα από τον υπό έκδοση μονόλογο του Lupus Graecus | Εκδόσεις Ι. Σιδέρη
Έβαλε σε ένα κρυστάλλινο μπορντό ποτήρι που αγαπούσε πολύ, μαυροδάφνη που της άρεσε να πίνει κάτι τέτοιες μοναχικές και δημιουργικές ώρες. -γράφει η «Μιραμπέλλα Αβίλλα» – Γεωργία Σπ. Αναστασίου
Συνεχίστε την ανάγνωση «Η κακοκαιρία του Ιουλίου»
Κανονικός άνθρωπος. Απίστευτο! Δεν είχε κλείσει μήνα. Για την ακρίβεια ήμουν μόνο 22 ημερών μπαμπάς. -γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Συνεχίστε την ανάγνωση «Το μωρό»
Στην ρίζα των όντων και των άστρων
– γράφει η Ελένη Λιντζαροπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση «Στοιχειώδη Σωμάτια»
«Κάτω από τις πέτρες
οι σκιές των νεκρών αναδεύονται.
Έχουν κόκκινο χρώμα
για να ταιριάζουν με το κόκκινο της αυγής.»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Κόκκινο χρώμα
«Αν αυτό το βιβλίο είναι το πρώτο βιβλίο του Φρομ που θα διαβάσετε, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως θα επιχειρήσετε να γνωρίσετε ολόκληρη τη συγγραφική του παρακαταθήκη.»
– γράφει η Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση «Η τέχνη της αγάπης», του Έριχ Φρομ | Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ
«Γονυπετής γράφω για σένα.
Έτη ψυχής ανταμώνουν τον πόνο
μόλις οι δείκτες του ρολογιού δείξουν μεσάνυχτα.»
– γράφει η Αιμιλία Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση Έτη ψυχής
«Φορούσαν σαγιονάρες με δάχτυλο τα κορίτσια, που τις έσερναν στην καυτή άσφαλτο και σορτσάκια ή αεράτα φορεματάκια και ψιθύριζαν μικρά μυστικά όση ώρα χρειαζόταν για να φτάσουν. Στην επιστροφή είχε μόνο τρεχάλα.»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Παγωτά σαν μάτια παιδικά
«Πλησιάζεις δειλά
Μου ζητάς
Να σου δώσω
Το όπλο»
-γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση Απόπειρα
«Κι άρχισες να κρύβεσαι.
Κι έμεινε κοντά μου η απουσία της μοναξιάς
για να μου θυμίζει πως το φως αλλάζει χρώμα στο σκοτάδι.»
-γράφει η Μαρία Βούλγαρη Συνεχίστε την ανάγνωση Κεντάω φωτιές σε μια ανάμνηση
«Ο Boris Cyrulnik «συνομιλεί» μεταξύ άλλων με παραδείγματα από τον χώρο της ιστορίας, των θρησκειών και της τέχνης εξηγώντας γιατί είναι ήσσονος σημασίας για την ανθρωπότητα η δημιουργία γενναίων προτύπων που δοξάζονται για τις αρετές τους.»
– γράφει η Σέβη Σαλαγιάννη Συνεχίστε την ανάγνωση «Η γέννηση του ήρωα», του Boris Cyrulnik | Εκδόσεις Κέλευθος
«Τις νύχτες
(του καλοκαιριού)
οι προσευχές καρφώνονται
στα δέντρα.»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Προσευχές
«Δίνεις ένα σάλτο
κι εκτοξεύεσαι
στην οροφή της σκέψης σου.
Αυτή το έδαφός σου τώρα.»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Περιπλάνηση
«ρίζες βαθιές
κυλάει ο χρόνος
κύμα πελώριο η μνήμη
που τις ποτίζει, σαν μένεις μόνος»
-γράφει η Μαρία Κλάψα Συνεχίστε την ανάγνωση Ρήμα
Η γιαγιά της η Ποτούλα, ήταν δασκάλα.
Διάβαζαν βιβλία μαζί και μετά συζητούσαν μέχρι να νυχτώσει.
-γράφει η «Μιραμπέλλα Αβίλλα» – Γεωργία Σπ. Αναστασίου Συνεχίστε την ανάγνωση «Τα τρένα που φύγαν…»
…σ’αρώματα που έπεσαν σαν ίζημα βαρύ
στον πάτο της σωμάτινης κλεψύδρας…
-γράφει η Ελίνα Παπαδοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση «Πόσος ο χρόνος»
Γνωρίζετε ότι εκτός των Nobel, απονέμονται κατ’ έτος και τα Ig Nobel, με το όνομά τους να παραπέμπει -ταυτόχρονα- και στη λέξη για τα ελεεινά υποκείμενα (ignoble); – γράφει η Δρ. Ελένη Πετράκου. Συνεχίστε την ανάγνωση Ig Nobel Prize
«Οι σκέψεις (ξανά)
φτιάχνουν λέξεις αγαπητικιές,
σμιλεύουν το καλοκαίρι.»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Ακροπόλεις
«Μα τι ζητάς επιτέλους από έναν άνδρα;»
Για μια στιγμή έμεινε σιωπηλή κι έπειτα τον κάρφωσε με το βλέμμα της «Θέλεις στ’ αλήθεια να ξέρεις;»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Γιατί μου αξίζει
«αν δεν είσαι
τακτικός επισκέπτης του
τότε τι καρπούς
να σου δώσει καρτεράς»
-γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση Κανόνας
«Κανάγιες! Το ψωμί της εξορίας με τρέφει. Κουρούνες χτυπούν τα τζάμια της κάμαρας μου. Και σε βασανισμένα στήθη χωρικών βλέπω να δυναμώνει η πνοή που θα σας σαρώσει.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Κώστας Καρυωτάκης, «Κάθαρσις»
«Εχθές βράδυ, αργά το βράδυ
Γδύθηκα στην σελήνη.
Χόρεψα σαν μαινάδα, έπαιξα ένα μικρό παιχνίδι.
Ούρλιαξα στους ουρανούς, με λαχτάρα, το όνομα σου.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Χθεσινοβραδινά Ξόρκια)
«Εκεί που ο εαυτός σου είχε φθαρεί
να περιμένει κουρνιασμένος
πότε η προβολή που του ‘φτιαξαν
θα πέθαινε επιτέλους»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Καθρέφτης
«Μυρίζω τον θάνατο.
Σαν πεινασμένο αγρίμι τρέχω προς το μέρος του.»
-γράφει η Ελένη Μακρή Συνεχίστε την ανάγνωση Σήψη
«Φωνές τρυφερές
Τραγούδια ξυράφια
Κραυγές, ανάσες βαθιές»
-γράφει η Μαρία Κλάψα Συνεχίστε την ανάγνωση Ερωτική Αγάπη
«Το εύρημα είναι μια από τις σημαντικότερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις στην περιοχή τις τελευταίες δεκαετίες»
-μετάφραση, επιμέλεια: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Ανάκτορο 3.400 ετών ανακαλύφθηκε στο Ιράκ λόγω ξηρασίας
Η Ομάδα ΝΑΙ (Νεφέλη – Αδριανός – Ιάνθη) αναζητά τους «φάρους» του Γαλαξία, τα πάλσαρς. – γράφει η Δρ. Ειρήνη Σακελλίου Συνεχίστε την ανάγνωση ΟΜΑΔΑ ΝΑΙ: ΠΑΛΣΑΡ
«Ύστερα αντάλλαξες την ποίηση
με ένα ξεφύλλισμα κυπαρισσιού
δεν θυμάμαι – πέρασαν χρόνοι –»
-γράφει η Λίνα Βαταντζή Συνεχίστε την ανάγνωση Ωδή στην Ανάμνηση
«Κι η ποίηση
θα μού ‘ρθει αύριο.
Κι η σκέψη
θα μού ‘ρθει αύριο.»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Αύριο
«Εύχεσαι να γίνει κάποιο θαύμα. Όμως μάντεψε! Είσαι από μόνος σου ένα θαύμα!»
-γράφει η Μαρία Ιατρίδη Συνεχίστε την ανάγνωση Περιμένοντας ένα θαύμα να γίνει…
«Ψήφος στους δόλιους
Νίκες και χάρες
Μίσος στους όχλους
Άσσοι κι εξάρες»
-γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση Καπέλα
«Κάποτε πλησιάζει το τέλος, γιατί κάθε φορά και περισσότερα ούρα κυκλοφορούνε στο αίμα σου. Τόσο ήτανε, λες, ρίχνεις μια τελευταία ματιά στα γραφτά σου και βάζεις τον τίτλο: Το τελευταίο μπουκάλι.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Μάριος Χάκκας, «Το τρίτο νεφρό»
«σπάνεις καθρέφτες,
μην πλησιάζεις,
δε σε αντέχει αυτό το είδωλο»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση (selfie)
«Πες στους ιατροδικαστές
πως δεν ήταν καθαρή αυτοκτονία.
Ήθελα μόνο
να κουρνιάσω στην ψυχή σου»
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση Έρεβος
«Πάνε μήνες που έχασα την λογική και ο νους μου έπαψε να υπακούει σε κανόνες.»
-γράφει η Ελένη Μακρή Συνεχίστε την ανάγνωση Αναγγελία αυτοχειρίας
«Όλοι με είπανε τρελή
όταν γελούσα μπρος από της μάνας μου το μνήμα»
-γράφει η Μαρία Κλάψα Συνεχίστε την ανάγνωση Ψυχή
«Το κλίμα ήταν γιορτινό, όπως ταιριάζει σε μια ευρωπαϊκή πόλη που αποχαιρετά τον χειμώνα και υποδέχεται την άνοιξη. Μετά το δεύτερο ποτό, είχα αρχίσει να βαριέμαι. Ετοιμαζόμουν να πάω για ύπνο, όταν την είδα.»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Το τέλος μιας ιστορίας
Από το σπίτι τους, ένα παλιό περιποιημένο νεοκλασικό αρχοντικό, που είναι κοντά στο δικό μου, ακουγόταν πιάνο, νωρίς το απόγευμα. -γράφει η «Μιραμπέλλα Αβίλλα» – Γεωργία Σπ. Αναστασίου Συνεχίστε την ανάγνωση «Χέρι – χέρι μια ζωή!»
Κι αν τα βράχια τον στηρίζουν
Κύματα τον ετσακίζουν
-γράφει ο Τάσος Κολοβούρης Συνεχίστε την ανάγνωση «Ο φάρος»
Ο 21ος Αιώνας έχει τη δική του Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και η υπερθέρμανση του πλανήτη απειλεί να την κάψει. – μετάφραση, επιμέλεια Θωμάς Αργυρέας Συνεχίστε την ανάγνωση Θα καεί ξανά η «Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας»;
«Απόψε η νύχτα
μοιάζει να πεινάει
Αναζητάει αρτηρίες
όπου η ζωή χορεύει»
-γράφει η Μαρία Κλάψα Συνεχίστε την ανάγνωση Ντύσου καλά
«Και κάθε που άστραφτε
Θα φώτιζε το πρόσωπό σου
Θα σου ‘ριχνα κρυφές ματιές»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Έλα
«Το τέρας το καλούμενον επιφανής τρέφει τη φυγοπονίαν, την θεσιθηρίαν, τον τραμπουκισμόν, τον κουτσαβακισμόν, την εις τους νόμους απείθειαν…» Συνεχίστε την ανάγνωση «Τις ημύνθη περί πάτρης;», του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
«Όταν αισθάνεστε κάτι για κάποιον κι αυτό το κάτι μυρίζει «έρωτα», οφείλετε να το λέτε κι υπάρχουν πολλοί λόγοι για να το κάνετε..»
– γράφει η Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση Ερωτική εξομολόγηση: 7 λόγοι που αυτή πρέπει να γίνεται
«Δεν υπάρχει δυσκολότερο από το να είναι κανείς πατέρας. Αν είναι ήρωας, συντρίβει με τη δόξα του, αν είναι κάθαρμα, με την αχρειότητά του, κι αν είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, με τη μετριότητά του…» Συνεχίστε την ανάγνωση «Ένας καλός γιος», του Πασκάλ Μπρυκνέρ |απόσπασμα
«Έσβησε το τσιγάρο και έβγαλε ένα κουτάκι από την εσωτερική τσέπη του σακακιού του. Γονάτισε μπροστά της.»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Something stupid
«Ένας γιος που στερήθηκε την επιβεβαίωση και την ασφάλεια που μπορεί να είχε παρασχεθεί από την παρουσία του πατέρα δεν είναι σε θέση να προχωρήσει στην ενηλικίωση…»
– γράφει ο Νίκος Ιωάννου, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας – Ψυχοθεραπευτής
Συνεχίστε την ανάγνωση Χαμένοι γιοι : άνδρες που δε προχώρησαν ποτέ
Ξεκίνησα τρέχοντας υπό βροχή, που όσο πήγαινε και γινόταν πιο δυνατή και σε λίγο εξελίχθηκε σε καταιγίδα με αέρα αστραπές και βροντές. -γράφει ο Φίλιππος Καρβελάς Συνεχίστε την ανάγνωση «Ο Κεραυνός»
Τα λευκά σεντόνια που ήταν απλωμένα σε εκείνη την ταράτσα, ήταν αυτά που δημιουργούσαν τον δροσερό ίσκιο. -γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Συνεχίστε την ανάγνωση «Marylin Monroe»
Κάναμε τον θαυμασμό
να θέλει να μας θαυμάσει
και να ντρέπεται.
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση «Υπέρβαση»
«Μεγάλη λέξη η ενσάρκωση, σπουδαία τ’ αποτελέσματά της. Και επειδή κανένας δεν μπορεί να αντισταθεί σε τέτοιο μεγαλείο, ιδιαίτερα άμα κουβαλάει και ψήγματα ηλιθιότητας (κοινά και στιγμιαία), ακόμα καλύτερα για σένα.»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Ενσάρκωση
«Θυμάμαι ήταν Απρίλης όταν ένιωσα πρώτη φορά το ανθρώπινο
βάρος σου
Το ανθρώπινο σώμα σου πηλό κι αμαρτία»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου |Οδυσσέας Ελύτης, «Ηλικία της γλαυκής θύμησης»
«Είναι στιγμές, στο λέω
που δεν κρατιέμαι στον αφρό
και βουλιάζω σαν πέτρα στον ωκεανό.»
-γράφει η Σοφία Κεχαγιά Συνεχίστε την ανάγνωση Χάος
«η νύχτα είναι γλυκειά
μα και τόσο επιφανειακή
σε ξελογιάζει
με τα κάλλη της»
-γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση Απατηλή
Το θέμα είναι πως το σήμα διέθετε πολλά από τα αναμενόμενα χαρακτηριστικά ενός συνειδητού πρώτου χαιρετισμού. γράφει η Δρ. Ελένη Πετράκου Συνεχίστε την ανάγνωση 6EQUJ5 ! (WOW)
Το φλυτζάνι εκεί
μα δέν ήρθες…
-γράφει η Μαρία Κλάψα Συνεχίστε την ανάγνωση «Δεν σ’ αλλάζω»
«Είχαν καπνίσει ένα τσιγάρο μαζί.
Όταν εκείνη άναψε το δεύτερο, η όψη του σκοτείνιασε.»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Μικρές ιστορίες
«Ως πότε σιωπηλά
Θα κλαίμε στα σκοτάδια
Κι η αυγή
Ως πότε θα αργεί»
-γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση Ως πότε
«Σε ανέβαινα, σε κατέβαινα, ουρανό
φορτωμένος για τις ανάγκες μου.
Οι λέξεις μου, κάλυκες, έπρεπε
να γιομίζουν με φως. Οι στίχοι μου
γλάστρες στου Θεού το παράθυρο.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Νικηφόρος Βρεττάκος, «Ποιήματα για το ίδιο βουνό»
«Γιατί ήταν η καρδιά σου, μίαν είχες
άμα δεν την έφτιαχνες, πως θα προχωρούσες;
Δεν ήταν όλα τα κομμάτια, αλλά ήταν αρκετά
υπολόγιζες• ήταν αρκετά για να συνεχίσεις.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Φασίνα)
«Στο υπόγειο τού σπιτιού έφτιαξε μια κρυψώνα, με δυο δωμάτια και ένα υποτυπώδες μπάνιο. Κουβάλησε πολλές προμήθειες κι αρκετά βιβλία. Και ξεκίνησε την υπόγεια και μυστική ζωή του.»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Η κρυψώνα
«Κάποιος άλλος μου υπαγορεύει στο κεφάλι μου
τι να γράψω.
Αρκετά κάθισε λέει
και με προειδοποιεί πως τώρα
πια δεν θα σωπάσει.»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Απόγευμα, διαμέρισμα
Σκέπαζες
με αδαείς πόθους
ένα πάθος ασίγαστο
– γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση «Ουδέν Κρυπτόν»
Η ζωή δεν κουβαλά βαλίτσες.
– γράφει η Ελίνα Παπαδοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση «Η ζωή»
«Βλέπω τα μάτια σου τα ηλεκτρισμένα
σε κάθε τοίχο, σε κάθε βλέμμα
κι όλο κρεμιέμαι σ’ ένα ψέμα»
-γράφει η Σοφία Κεχαγιά Συνεχίστε την ανάγνωση Το γκρίζο
«νυν ή αεί;
αεί
αυτόν ή άλλον;
αυτόν
εσένα ή άλλον;
εσένα»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Νίκος Εγγονόπουλος, «Το γλωσσάριο των ανθέων»
«Άλλαξαν οι χειμώνες ανθίζουν τα λουλούδια
Ήρθαν τα καλοκαίρια με χιόνι να μας ντύσουν»
-γράφει η Μαρία Κλάψα Συνεχίστε την ανάγνωση (2018)
«Οι επιθυμίες
κρατάνε το μυαλό μου
εκτός σχεδίου,
αφηρημένο κι εθισμένο»
-γράφει ο Delirioym Anemos Συνεχίστε την ανάγνωση Ανελέητα
«Μόνο ο έρωτας μπορεί να σβήσει τον χρόνο, τις φαινομενικές ρυτίδες, τις ρυτίδες των φαινομένων.»
– γράφει ο Δημήτρης Αθανασέλος Συνεχίστε την ανάγνωση Ερωτικός (Αιρετικός)
«Τροπικό κλίμα σε λιγότερο από είκοσι χρόνια» Συνεχίστε την ανάγνωση Ταχύτερη η κλιματική αλλαγή για τη Μεσόγειο
Όμως το νεοκλασικό έμεινε κενό. Ξενοίκιαστο. Ο κοντούλης that’s right, άρχισε να ανησυχεί. Πλήρωνε φόρους. Έχασε τον ύπνο του. Έπρεπε πάση θυσία να το νοικιάσει. – γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Στην οδό Πριγκιποννήσων 13 υπάρχει ένα διώροφο νεοκλασικό. Το κάτω … Συνεχίστε την ανάγνωση «That’s right»
Έκτοτε, τον ξαναέβλεπα, πάντα στις πιο άβολες φάσεις, τις πιο ντροπιαστικές.
– Δεν πλένεσαι ποτέ; Όζεις!, του πέταξα μια μέρα.
– Άκου ποιος μιλάει!, λέει σκασμένος στα γέλια. -γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Φύλακας Άγγελος»
«Είναι οι ιδέες όπως η αλλαγή, η συνείδηση, η επανάσταση, η κοινωνία εξίσου ζώσες μορφές μιας ύπαρξης όπως ένας άνθρωπος ή ένας ιός;»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ζωντανό και η ιδέα
«Φοβάται πως τα δυο της τα φτερά
όποιον την αγκαλιάζει θα εμποδίζουν
σκέφτεται με μαχαίρι να τα κόψει»
-γράφει ο Νίκος Μοσχόπουλος Συνεχίστε την ανάγνωση Νεράιδα της λάσπης
Άραγε σε ποια γης
να μας έχεις θάψει
(φύτεψες τουλάχιστον
από πάνω
κάποιο δέντρο
έστω φυλλοβόλο;) Συνεχίστε την ανάγνωση «Γενναία και ηλίθια», ανέκδοτο ποίημα από τη νέα ποιητική συλλογή της Μαρίας Λυδίας Κυριακίδου
«Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Κάθε τρία – τέσσερα καρέ και μια αλλαγή ψυχολογίας, σε βαθμό που θα προτιμούσα να ξαπλώσω χάμω, με κλειστά τα μάτια.»
-γράφει ο SideliK_2 Συνεχίστε την ανάγνωση Φεστιβάλ
«Όταν ένα πρωί ο Γκρέγκορ Σάμσα ξύπνησε από ταραγμένο ύπνο, βρέθηκε στο κρεβάτι του μεταμορφωμένος σε τεράστιο ζωύφιο.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Φραντς Κάφκα, «Η μεταμόρφωση»
«Οι κυβερνώντες για να αντιμετωπίσουν την όλη αυτή κατάσταση έβαλαν μπροστά το σχέδιό τους. Σκοπός τους ήταν να μειώσουν την απήχηση που είχαν οι απεργοί πείνας στον λαό. Αποφάσισαν λοιπόν, να τους κλείσουν σε κλουβιά και έπειτα να τους περιφέρουν στα τσίρκα όλης της χώρας σαν υψηλό θέαμα.»
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Τα κλουβιά
«Σε ξέρει πιο καλά απ’ όλους
Ήταν εκεί από την πρώτη φορά που ένιωσες μόνος
Και είναι εκεί κάθε φορά που κανείς δεν σε καταλαβαίνει.»
-γράφει η Σοφία Κεχαγιά Συνεχίστε την ανάγνωση Η σκοτεινή ερωμένη
Στο χωριό μου, όπως και σε όλα τα χωριά και τις κωμοπόλεις, από την Κυριακή των Βαΐων, άρχιζαν οι προετοιμασίες για την γιορτή του Πάσχα. – γράφει ο Φίλιππος Καρβελάς Συνεχίστε την ανάγνωση «Για λίγο γάλα»
– γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση «(κέρδη και ζημίες)»
Μια λιγοστή ανάσα
ακουμπούσα τόσα χρόνια
πάνω στα τριζάτα τζάμια
– γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση «Διάσωση»
… είναι ο λόγος μου πυρετός
και ο λέξεις εκρηκτικές …
– γράφει ο Γρηγόρης Σακαλής Συνεχίστε την ανάγνωση «Άμυνα»
«Oι διαβάται αμέτρητοι. Aνάμεσα σε αγνώστους ποιητάς και αγίους ανωνύμους, ανάμεσα σε φορτηγά διαδρομών μεγάλων, όλοι, αστοί και προλετάριοι διαβαίνουν, όλοι υπακούοντες σε κάτι, σε κάτι συχνά πολύ καλά μασκαρεμένο…»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Ανδρέας Εμπειρίκος, «Ο Δρόμος»
«Γιατί η αγάπη μάτια μου
πάντα σιωπή θα είναι.»
-γράφει η Μαρία Κλάψα Συνεχίστε την ανάγνωση Αποθαλασσιά
«Η μητέρα του τον είδε να στέκεται εμβρόντητος και ήρθε κοντά του για να δει τι βρήκε. Όταν είδε την εικόνα, την σήκωσε στα χέρια της κι έμεινε να την κοιτά για αρκετά λεπτά.»
-γράφει η Βασιλική Δραγούνη Συνεχίστε την ανάγνωση Vintage
«Ήμουν σε δίλημμα. Θα έκοβα τη γλώσσα μου γιατί πραγματικά δε μου χρειαζόταν ή θα έβρισκα λέξεις πιο κατάλληλες· και τότε ίσως η γλώσσα και πάλι να μαλάκωνε.»
– γράφει ο Δημήτρης Αθανασέλος Συνεχίστε την ανάγνωση Ρήξη
«Με το δεύτερο βιβλίο της μας προσφέρει δεκαπέντε ιστορίες πάνω στο ευρύ (και απολύτως προσωπικό στις προεκτάσεις του) θέμα της απώλειας – όπως την εννοεί ο καθένας που τη βιώνει ή που διακατέχεται από τον φόβο της…»
– γράφει η Διώνη Δημητριάδου Συνεχίστε την ανάγνωση «15 ιστορίες για την απώλεια», της Κέλλυ Κουναλάκη|Εκδόσεις Βακχικόν
Γράφει η Ελίνα Παπαδοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση «Ο γάτος»
Απόψε τ’ άστρα
απαγγέλουν ποίηση
στη νύχτα μας.
-γράφει η Αιμιλία Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση «Xαϊκού»
Ήταν όνειρο και ο πατήρ Αντώνιος το κατάλαβε γρήγορα. Το έχει δει κι άλλες φορές. Ποτέ όμως τόσο ζωντανά, τόσο κοντά. Ανοίγει τα μάτια και κοιτάει γύρω του. Από τα πυκνά γκρίζα του γενιά κυλάνε σταγόνες ιδρώτα. -γράφει ο Γιάννης Τζαβέλλας Συνεχίστε την ανάγνωση «Το πέταγμα του πουλιού»
«Είναι άραγε ανασταλτικός παράγοντας στην επίτευξη των στόχων μας; Η απάντηση είναι και ναι και όχι. Επιπλέον, όχι μόνο δεν αποτελεί αποκλειστικά αρνητική παράμετρο αλλά μπορεί να βελτιώσει και την απόδοση μας.»
– γράφει ο Γιάννης Φλιάτης Συνεχίστε την ανάγνωση Άγχος – Πως λειτουργεί και πως το βιώνουμε;
«Άνοιξα το παράθυρο κι ένα κοράκι μαύρο
με σχήμα μεγαλόπρεπο στη κάμαρα μου μπήκε
και χωρίς διόλου να σταθεί ή ν’ αμφιβάλλει λίγο,
επήγε και εκάθισε στη πέτρινη Παλλάδα…»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Έντγκαρ Άλλαν Πόε, «Το Κοράκι»
«Τη νύχτα
αναλογίζεσαι την κενότητα
της μέρας
αντιλαμβάνεσαι τις καθημερινές
σκιές.»
– γράφει η Λίνα Βαταντζή Συνεχίστε την ανάγνωση Ήλιος Αλαζόνας
Ήταν ακίνητος σαν πεθαμένος. Ξαφνικά σαν να κατάλαβε την παρουσία μου, άνοιξε τα κατακόκκινα, από το κρύο και την πείνα, μάτια του και με κοίταξε.
-γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση Το βλέμμα
«Είμαστε τα ποιήματα στο δρόμο.
Είμαστε το ουρλιαχτό.
Είμαστε το γυμνό σώμα.
Είμαστε η πτώση.»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Καρφί
«ΕΚΕΙΝΟΣ: Γιατί είσαι λυπημένη; Δεν έχεις λόγο να φοβάσαι.
Η ΜΑΓΙΣΣΑ: Αυτόν τον θνητό τον ήθελα
Και για τις εφτά ζωές μου
Και εκείνος το κατάλαβε.»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Διάλογοι)
«Η θέση του ισχυρού, δεν είναι η κορυφή, είναι το βουνό. Ένα βουνό μεταβαλλόμενο που κινείται διαρκώς και απαιτεί προσαρμοστικότητα και θέληση.»
-γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση Η θέση του ισχυρού
«Ο συγγραφέας οφείλει να γίνει μια φωνή που διαμαρτύρεται σε έναν κόσμο στον οποίο ο πολιτισμός κινείται με τεράστιες δρασκελιές συχνά αγνοώντας τον άνθρωπο και τις αξίες που τον ορίζουν».
– στη Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση Τέσυ Μπάιλα : «Η ευαισθησία δεν έχει χαθεί και αυτό μας επιτρέπει να ελπίζουμε…»
«Tο «Πάντα κάνω λάθος στο πεπόνι», του νέου συγγραφέα Νικόλα Σάπο είναι ένα βιβλίο με αλληγορικό (;) τίτλο βιβλίου με νατουραλιστικές, καθημερινές και ενδεχομένως αυτοβιογραφικές καταστάσεις…»
– γράφει η Σέβη Σαλαγιάννη Συνεχίστε την ανάγνωση «Πάντα κάνω λάθος στο πεπόνι», του Νικόλα Σάπο | Εκδόσεις Πανοπτικόν
«Εγώ τότε τραγουδούσα:
Έρωτα με κατοίκησες πολύ
φύγε απ αυτό το σπίτι.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Νίκος Καρούζος, «Σχέδιο για το μέλλον του ουρανού»
«Ο νεαρός, ακούγοντας το υπέροχο αυτό σάουντρακ στη σκηνή του, ήπιε μια γουλιά από το ποτό του. Μακριά στο βάθος του έρημου δρόμου, που διαπερνούσε ολόκληρη την αγορά και την χώριζε στη μέση, φάνηκε μια φιγούρα να πλησιάζει.»
– γράφει ο Α. Π. Συνεχίστε την ανάγνωση Όνειρο στην Καραϊβική
«Χριστός ανέστη». Ύμνος κι’ οι κρότοι
των όπλων κι’ όλες οι καμπάνες μαζί,
σ’ όλην την πόλη κι’ οι άνθρωποι
όλοι μαζί είχαν την ίδια χαρά,
τέλειωνε η προσφορά της προσπάθειας,
τους πένθους, της συλλοής.
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Ζωή Καρέλλη, «Πριν την Ανάσταση»
Ο φόβος ότι θα ξαναγυρνούσε η εποχή των σπηλαίων, προκάλεσε συγκρούσεις και εξεγέρσεις. Το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα έπνεε τα λοίσθια. -γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Συνεχίστε την ανάγνωση «Νέα ανθρωπότητα»
…μ’ ένα μαντήλι αρχοντικό
στην τσέπη απ’ το σακάκι σου
μ’ ένα ψωμοτύρι
που ποτέ δεν μπαγιατεύει.
– γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση «Διαβατάρης»
Αγαπώντας τον εαυτό μας μπορούμε πολύ πιο εύκολα να αγαπήσουμε άνευ όρων. – γράφει η Βιολέττα Ψωφάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Η άσκηση του καθρέφτη για αποδοχή και αγάπη του εαυτού
«Στην ακτή, το κοιμώμενο χωριό της Καπερναούμ έχει αρχίσει δειλά δειλά να ζωντανεύει. Από το σημείο ποιυ βρίσκονται οι ψαράδες, μπορούν και βλέπουν τη λάμψη μιας μικρής φωτιάς…»
– γράφει η Μαρία Λυδία Κυριακίδου
Συνεχίστε την ανάγνωση «Ψαράδες ανθρώπων»
Δώσε μου νερό να ξεδιψάω τα στεγνά μου χείλη, την ξεραμένη γλώσσα μου, το άνυδρο κορμί μου… – γράφει η Έλενα Γιασεμάκη Συνεχίστε την ανάγνωση «Προσευχή»
Εισχωρώ σε μια ρωγμή και χάνομαι.
Έπειτα με φοράω δαχτυλίδι
για να στενεύει ο χώρος μου.
-γράφει η Μαρία Βούλγαρη Συνεχίστε την ανάγνωση «Σ’ ένα ναυάγιο συναισθημάτων ανασταίνομαι»
Ήταν η Μούσα σου, τουλάχιστον έτσι ένιωθες. Και σ’ αγαπούσε, σου το έλεγε. Κι αφηνόσουν στον ήχο της αγάπης της, να σου χαϊδεύει τα αυτιά. -γράφει ο Θωμάς Αργυρέας Συνεχίστε την ανάγνωση «Το μαύρο φεγγάρι»
ποιός αλήθεια μου το’ πε πως είμαι εγώ,όλο αυτό που ενόμιζα προτού γεννηθώ;-γράφει η Ελίνα Παπαδοπούλου Συνεχίστε την ανάγνωση «Μεθυσμένο»
«Αλλά καθώς βραδιάζει
ένα φλάουτο κάπου
ή ένα άστρο συνηγορεί
για όλη την ανθρωπότητα.»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Τάσος Λειβαδίτης, «Αλλά τα βράδια»
«Σε όλη του τη ζωή έτρεχε ξοπίσω από κάτι που δεν ήθελε να ονομάσει…»
– γράφει η Μαρία Λυδία Κυριακίδου Συνεχίστε την ανάγνωση «Το βάζο με τα ηλιοτρόπια»
«κάθε που άναβα τσιγάρο και έσβηνα τα φώτα
και κοίταζα το κενό απέναντί μου
και άκουγα βρόντους και γκρεμίσματα,
το κοιτούσα μέσα στο μεγάλο του ενυδρείο
κι εκείνο βρισκόταν κάτω κοντά στον βυθό»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Μπλε
«Είναι, λοιπόν, οι παραισθήσεις, τα όνειρα μια ψεύτικη εκδοχή της πραγματικότητας; Είναι ο κόσμος αυτός ένα ψέμα;»
– γράφει ο Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Παραίσθηση και πραγματικότητα
«Εγκαταλείπω.
Φεύγω για τις μυρωμένες ρεματιές με τις τρελές ροδιές.»
– γράφει η Αιμιλία Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση Ο γρίφος
«Α, πολιτεία, πολιτεία. Έχετε δει μια πολιτεία πιο γυμνασμένη
στο θυμό και στην πείνα και στον έρωτα;»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Γιάννης Ρίτσος, «Ανυπόταχτη πολιτεία»
«Και όταν θα βραδιάζει
πιες φθηνή μπύρα
κάνε μια τράκα, να χαρείς
και άρχισε να γράφεις σε χαρτί»
– γράφει η Νεφέλη Γκογκώτση Συνεχίστε την ανάγνωση (Πατησίων γωνία, 6:26 μ.μ.)
Είναι το μέρος του εαυτού μας που δεν έχει μεγαλώσει ποτέ, είναι το παιδί που ήμασταν κάποτε, με τις απογοητεύσεις, τη μοναξιά, τη θλίψη και τον πόνο του. -γράφει η Βιολέττα Ψωφάκη Συνεχίστε την ανάγνωση Κοιτάζω μέσα μου και βλέπω το τέλειο παιδί
Σπασμένη ζυγαριά
Γενιά των ηττημένων
Κι εμείς στερνή ζαριά
Στα χέρια αδικημένων
– γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου Συνεχίστε την ανάγνωση «Γενιά των ηττημένων»
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον δρούσε πολιτικά και οικονομικά ο Ερμογένης. Είχε ένα εργαστήριο αργυροχρυσοχοΐας, κοντά στον ναό του Ηφαίστου (στο Θησείο). -γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης Ο Ερμογένης ήταν Αθηναίος, καταγόταν από παλιά αριστοκρατική γενιά. Γνήσιο τέκνο της ξακουστής πόλης. … Συνεχίστε την ανάγνωση «Ερμογένης»
Η ομάδα ΝΑΙ (Νεφέλη-Αδριανός-Ιάνθη), συζητά για την Σελήνη, τον σχηματισμό της και τις ιδιαιτερότητες της περιφοράς της γύρω από την Γη. -γράφει η Δρ. Ειρήνη Σακελλίου. Συνεχίστε την ανάγνωση Η Σκοτεινή Πλευρά της Σελήνης
Το τελευταίο από 5 αφιερωματικά κείμενα, στα οποία, ο Αλέξανδρος Αντωνίου (BA, MA στην Κλασσική Φιλολογία), γράφει σύντομες κριτικές για βιβλία, σχετικά με λογοτεχνικές ιστορίες που εξελίσσονται στην Αγκόλα ή τουλάχιστον ένα κομμάτι τους πηγάζει από αυτήν Συνεχίστε την ανάγνωση «Φυσιογνωμία: Αλλοιωμένη αλήθεια» – Νίκος Τουμαράς
Εσύ που ευωδιάζεις την άπνοια της ψυχής μου
με τους ολάνοιχτους κρίνους της ποιήτριας
-γράφει η Ευαγγελία Αγγελούση Συνεχίστε την ανάγνωση «Εσύ»
«Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
Κάτω απ’ τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
Νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή
Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά»
– επιλογή κειμένου: Νίκος Σταϊκούλης Συνεχίστε την ανάγνωση Το ποστ του μεσονυκτίου | Μανόλης Αναγνωστάκης, «Πέντε μικρά θέματα»
«Είσαι εδώ.
Νοιώθω το βλέμμα σου να μ’ αγκαλιάζει.
Έλα κοντά.»
– γράφει η Αιμιλία Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση Στη σκηνή της καρδιάς
«Το Σάββατο, 6 Απριλίου, στις 17.30 στο Δημαρχιακό Μέγαρο της Θεσσαλονίκης» Συνεχίστε την ανάγνωση Etostone : επίσημος καλεσμένος στο Fantasmagoria 2019
«Στην πραγματικότητα το βίωμα ενός (συν)αισθήματος είναι συνήθως αρκετά πιο έντονο από τις καταστάσεις ή τα γεγονότα που ενδεχομένως το προκάλεσαν.»
– γράφει ο Γιάννης Φλιάτης Συνεχίστε την ανάγνωση Η σημασία του πώς σκεφτόμαστε
APODYOPTES 