
«Τα Τετράστιχα»
«Τι ζητάω;
Τις νύχτες να βυθίζομαι στα πέλαγα της αγκαλιάς σου,
το πρωί να κοιτώ την ανατολή
και να ονειρεύομαι….»
– γράφει η Έμιλυ Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση «Τα Τετράστιχα»
«Τι ζητάω;
Τις νύχτες να βυθίζομαι στα πέλαγα της αγκαλιάς σου,
το πρωί να κοιτώ την ανατολή
και να ονειρεύομαι….»
– γράφει η Έμιλυ Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση «Τα Τετράστιχα»
«Το σούρουπο πάντα μου λείπεις.
Φορώ την απουσία σου κατάσαρκα.
Μαύρο πουκάμισο από ύφασμα τραχύ
που γδέρνει τη σάρκα.»
– γράφει η Αιμιλία Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση Ανάσες φθινοπώρου
«Ας ντυθούμε το χρώμα των φθινοπωρινών φύλλων,
αυτό το χρυσοκόκκινο που φορούν καθώς πέφτουν στο νοτισμένο χώμα.»
– γράφει η Αιμιλία Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση Ξημερώνει
«Μετά από καιρό είσαι εδώ.
Παραμένει αντανάκλαση του παραδείσου η ματιά σου.»
– γράφει η Αιμιλία Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση Μέχρι την αθανασία
«Εγώ αστέρι διαβατάρικο στην απεραντοσύνη του κόσμου,
υπάρχω σ’ αυτόν το κύκλο με τον δικό μου τρόπο…»
– γράφει η Αιμιλία Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση «Ζωή»
«Εσύ ερμήνευσες τη σιωπή μου λάθος,
εγώ ξεγέλασα τον εαυτό μου με αυταπάτες…»
– γράφει η Αιμιλία Πανταζή Συνεχίστε την ανάγνωση «Οι δρόμοι μας παράλληλοι»