Ανθρώπινες σκιές εδώ κι εκεί, ξεχασμένες στο περιθώριο της ζωής, που επιβιώνουν σε άγονες και απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης. – γράφει η «Μιραμπέλλα Αβίλλα» – Γεωργία Σπ. Αναστασίου Προπαραμονή Πρωτοχρονιάς του 2020! Κόσμος έχει ξεχυθεί στους δρόμους της στολισμένης Αθήνας για … Συνεχίστε την ανάγνωση «Καθρέφτισμα στον καθρέφτη»
Αν και είχε αρκετή ζέστη, η διαδρομή με το αυτοκίνητο ήταν ευχάριστη. Αστειάκια, ανέκδοτα, μουσική, φτάσαμε χωρίς να το καταλάβουμε στην Βραυρώνα, στο εξοχικό του Θάνου. -γράφει η «Μιραμπέλλα Αβίλλα» – Γεωργία Σπ. Αναστασίου Συνεχίστε την ανάγνωση «Η αξία της ζωής…»
Έβαλε σε ένα κρυστάλλινο μπορντό ποτήρι που αγαπούσε πολύ, μαυροδάφνη που της άρεσε να πίνει κάτι τέτοιες μοναχικές και δημιουργικές ώρες. -γράφει η «Μιραμπέλλα Αβίλλα» – Γεωργία Σπ. Αναστασίου
Συνεχίστε την ανάγνωση «Η κακοκαιρία του Ιουλίου»
Η γιαγιά της η Ποτούλα, ήταν δασκάλα.
Διάβαζαν βιβλία μαζί και μετά συζητούσαν μέχρι να νυχτώσει.
-γράφει η «Μιραμπέλλα Αβίλλα» – Γεωργία Σπ. Αναστασίου Συνεχίστε την ανάγνωση «Τα τρένα που φύγαν…»
Από το σπίτι τους, ένα παλιό περιποιημένο νεοκλασικό αρχοντικό, που είναι κοντά στο δικό μου, ακουγόταν πιάνο, νωρίς το απόγευμα. -γράφει η «Μιραμπέλλα Αβίλλα» – Γεωργία Σπ. Αναστασίου Συνεχίστε την ανάγνωση «Χέρι – χέρι μια ζωή!»
