«Μικρό Ουμανιστικό Μανιφέστο»

«Υπάρχουμε κι Εμείς.
Εμείς που δεν χωράμε στα καλούπια της κοινωνίας που μας εγκολπώνει.»
– από τον Αλέξανδρο Μούκα

hunger_by_smygol.jpg
Υπάρχουμε κι Εμείς.
Εμείς που δεν χωράμε στα καλούπια της κοινωνίας που μας εγκολπώνει. Εμείς που σκεφτόμαστε διαφορετικά απ’αυτήν την άοσμη, άγευστη, αποβλακωμένη κοινή γνώμη. Εμείς που ξεπερνάμε τα μανιχαϊστικά δίπολα του καλού και του κακού, του σωστού και του λάθους, του πρέπει και του απαγορεύεται.
Εμείς που αρνούμαστε να γίνουμε τα καλολαδωμένα γρανάζια μιας πουριτανικής κι ανελευθέρης “μηχανής” που -ούτως ή άλλως- μας εμπερικλείει όλους. Εμείς που έχουμε τις ριζικές αντιθέσεις μας απέναντι στην συμβατικότητα, στο βόλεμα, στον κομφορμισμό. Εμείς που δεν ανεχόμαστε τον μισανθρωπισμό “απ’όπου κι αν προέρχεται”, είτε τον βαφτίζουν ρατσισμό, είτε φασισμό, είτε οποιουδήποτε είδους μισαλλοδοξία.
Εμείς που δεν πάψαμε να ονειρευόμαστε -ακόμα και στον ξύπνιο μας- την Ουτοπία που τόσο ποθήσαμε. Εμείς που αγαπάμε, πονάμε, δινόμαστε ολοκληρωτικά, οργιζόμαστε παθιασμένα, κλαίμε, χαιρόμαστε με τις μικρές καθημερινές μας νίκες.
Εμείς, εν τέλει, που επιμένουμε να αισθανόμαστε.
Υπάρχουμε κι Εμείς.
-Πού βρισκόμαστε;
Ανάμεσα σας.

 

2 σκέψεις σχετικά με το “«Μικρό Ουμανιστικό Μανιφέστο»

  1. Αν σταματήσουμε να ονειρευόμαστε, τότε ναι θα πάψουμε να είμαστε άνθρωποι. Κι ίσως βέβαια, απ’ τα πολλά τα όνειρα να γίνουμε ένα όνειρο κι εμείς. Όμως τότε, δεν θα έχουμε χάσει την ανθρωπιά μας.

    Μου αρέσει!

Αφήστε απάντηση στον/στην samantha Ακύρωση απάντησης

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.