«John Barleycorn Must Die», μια «αναρχική» αναγεννησιακή μπαλάντα

«Ο χαρακτήρας του John Barleycorn στο τραγούδι είναι προσωποποίηση της καλλιέργειας του κριθαριού και των αλκοολούχων ποτών που παρασκευάζονται από αυτό, της μπύρας και του ουίσκι»
– γράφει ο Θωμάς Αργυρέας
4105201108600012
Sir John Barleycorn – Miss Hop – (and their only child) Master Porter.  Manner Of: Thomas Rowlandson, Publisher: Thomas Tegg, Date: 1807–1815

Το «John Barleycorn» είναι βρετανικό παραδοσιακό τραγούδι. Υπάρχουν αμέτρητες εκδόσεις αυτού του τραγουδιού. Ένα σκωτσέζικο ποίημα με παρόμοιο θέμα, «Quhy Sowld Nocht Allane Honorit Be«, περιλαμβάνεται στο χειρόγραφο Bannatyne του 1568.

Ο χαρακτήρας του John Barleycorn στο τραγούδι είναι προσωποποίηση της καλλιέργειας του κριθαριού -ενός πολύ σημαντικού για τους Βρεττανούς δημητριακού- και των αλκοολούχων ποτών που παρασκευάζονται από αυτό, της μπύρας και του ουίσκι.

Στο τραγούδι, ο John Barleycorn παρουσιάζεται να υφίσταται ταλαιπωρίες, θάψιμο, ανάσταση, επιθέσεις, βασανιστήρια, θάνατο και πολτοποίηση που αντιστοιχούν στα διάφορα στάδια της καλλιέργειας του κριθαριού, όπως όργωμα, σπορά, ανάπτυξη, θερισμό, αλώνισμα, άλεσμα και βύνη.

Η Kathleen Herbert βρίσκει σύνδεση μεταξύ της μυθικής φιγούρας του Beowa (προέρχεται από τον αγγλοσαξονικό παγανισμό, εμφανίζεται στις πρώιμες βασιλικές αγγλοσαξονικές γενεαλογίες και το όνομά του σημαίνει «κριθάρι») και της φιγούρας του John Barleycorn.

Ο Χέρμπερτ λέει ότι οι Beowa και Barleycorn είναι ένα και το αυτό, σημειώνοντας ότι οι λαϊκοί βάρδοι περιγράφουν λεπτομερώς το βάσανο, το θάνατο, την ανάσταση μέχρι την παραγωγή του ποτού-αίματος του Barleycorn και, τέλος, υμνούν τα αναζωογονητικά αποτελέσματα του «να πίνεις το αίμα του».

Οι συντάκτες AL Lloyd και Ralph Vaughan Williams, στις σημειώσεις τους στο βιβλίο των αγγλικών λαϊκών τραγουδιών Penguin (London, 1959), αναρωτιούνται εάν η μπαλάντα είναι «μια ασυνήθιστα συνεκτική μεταφορά της λαϊκής παράδοσης» ή «η δημιουργία ενός αναρχικού αναγεννησιακού ύμνου που κατάφερε να γίνει «λαϊκό άσμα». Σε κάθε περίπτωση, σημειώνουν, είναι «ένα παλιό τραγούδι», με αναρίθμητες τυπωμένες παραλλαγές που χρονολογούνται ήδη από τον 16ο αιώνα.

Παραθέτω μερικές ενδεικτικά:

(Burns, 1782)

There was three kings into the east,
Three kings both great and high,
And they hae sworn a solemn oath
John Barleycorn should die.[1]

Μια πρώιμη αγγλική εκδοχή έχει ως εξής:

There was three men come out o’ the west their fortunes for to try,
And these three men made a solemn vow, John Barleycorn must die,
They ploughed, they sowed, they harrowed him in, throwed clods upon his head,
Til these three men were satisfied John Barleycorn was dead.

john_barleycorn
John Barleycorn – Πορσελάνινο παιχνίδι του 1761

Οι παλαιότερες εκδοχές μοιάζουν με του Burns μόνο ως προς την προσωποποίηση του κριθαριού, με τον Barleycorn να βασανίζεται και να δολοφονείται από διάφορους τεχνίτες. Η έκδοση του Burns, ωστόσο, παραλείπει τα κίνητρά τους.

Σε μια εκδοχή των αρχών του δέκατου έβδομου αιώνα, οι μυστηριώδεις βασιλιάδες της έκδοσης του Burns ήταν στην πραγματικότητα συνηθισμένοι άντρες, ταπεινωμένοι από το ποτό, οι οποίοι πήραν την εκδίκησή τους από τον John Barleycorn για την άδικη κατάντια τους:

Sir John Barley-Corn fought in a Bowl,
who won the Victory,
Which made them all to chafe and swear,
that Barley-Corn must dye.

Μια άλλη πρόωρη παραλλαγή παρουσιάζει τον John Barleycorn να παίρνει εκδίκηση  από τον μυλωνά:

Mault gave the Miller such a blow,
That from [h]is horse he fell full low,
He taught him his master Mault for to know
you neuer saw the like sir.


Το John Barleycorn Must Die είναι το τέταρτο άλμπουμ σε στούντιο της αγγλικής ροκ μπάντας Traffic, κυκλοφόρησε το 1970 από την Island Records στο Ηνωμένο Βασίλειο και από την United Artists στις Ηνωμένες Πολιτείες, (κατάλογος UAS 5504). Έφτασε στο σημείο 5 στον Billboard 200, κάνοντάς το το δημοφιλέστερο άλμπουμ τους στις ΗΠΑ[2] και έχει πιστοποιηθεί από το RIAA ως gold record. Επιπλέον, το single «Empty Pages» έμεινε για οκτώ εβδομάδες στο Billboard Hot 100, φτάνοντας στο σημείο 74. [3]  Το άλμπουμ ήταν οριακά λιγότερο επιτυχημένο στο Ηνωμένο Βασίλειο, φτάνοντας στον αριθμό 11 στο  UK Albums Chart.[4].

Οι στίχοι, από την εκδοχή που τραγουδήθηκε στο συγκεκριμένο άλμπουμ, παρατίθενται στην συνέχεια και σε προσωπική απόπειρα ερμηνείας.

There were three men came out of the West
Their fortunes for to try
And these three men made a solemn vow:
John Barleycorn must die.
Ήρθαν τρεις άντρες απ’ την Δύση
Τις τύχες τους να δοκιμάσουν
Και οι τρεις αυτοί άνδρες έκαναν επίσημο όρκο:
Ο John Barleycorn πρέπει να πεθάνει
They’ve ploughed, they’ve sown, they’ve harrowed him in
Threw clods upon his head
And these three men made a solemn vow:
John Barleycorn was dead
Τον χαράκωσαν (όργωμα), τον σκόρπισαν (σπορά), τον βασάνισαν (σβάρνισμα)
Έριξαν βώλους χώμα (σκέπασαν έως και) στο κεφάλι του
Και αυτοί οι τρεις άνδρες έκαναν επίσημο όρκο:
Ο John Barleycorn ήταν νεκρός
They’ve let him lie for a very long time
Till the rains from heaven did fall
And little Sir John sprung up his head
And so amazed them all
Τον άφησαν να κείτεται (παραχωμένος) για πολύ καιρό
Μέχρι να πέσουν βροχές από τον ουρανό
Και ο μικρός Sir John τίναξε το κεφάλι του (μέσ’ απ’ το χώμα)
Και θαύμασαν έκπληκτοι όλοι
They’ve let him stand till midsummer’s day
Till he looked both pale and wan
And little Sir John’s grown a long, long beard
And so become a man
Τον άφησαν να σταθεί μέχρι το μεσοκαλόκαιρο
Μέχρις ότου φάνηκε χλωμός κι αδύνατος συνάμα
Και ο μικρός Sir John έβγαλε μακριά-μακριά γενειάδα
Κι έγινε πιά άνδρας.
They’ve hired men with the scythes so sharp
To cut him off at the knee
They’ve rolled him and tied him by the way
Serving him most barbarously
Προσέλαβαν άντρες με δρεπάνια κοφτερά
Για να τον κόψουν στα γόνατα
Τον έδεσαν και τον κύλισαν στο δρόμο
Του φέρθηκαν με τον πιο βάρβαρο τρόπο
They’ve hired men with the sharp pitchforks
Who pricked him to the heart
And the loader he has served him worse than that
For he’s bound him to the cart
Μίσθωσαν άνδρες με αιχμηρά δικράνια
Που τον τρύπησαν στην καρδιά
Και ο φορτωτής του φέρθηκε χειρότερα
Γιατί τον έδεσε στην καρότσα
They’ve wheeled him around and around the field
Till they came unto a barn
And there they made a solemn oath
On poor John Barleycorn
Τον περιέφεραν τριγύρω στο χωράφι
Μέχρι που ήρθαν σε έναν αχυρώνα
Και εκεί έκαναν επίσημο όρκο
Στον φτωχό John Barleycorn
They’ve hired men with the crab-tree sticks
To cut him skin from bone
And the miller he has served him worse than that
For he’s ground him between two stones
Προσέλαβαν άντρες με σκληρά ραβδιά (πιθανόν αναφέρεται σε χοντρές βίτσες με κόμπους). 
Για να του γδάρουν το δέρμα από τα οστά (Αντί για αλώνισμα ράβδιζαν δυνατά τα στάχυα και χώριζαν τον καρπό από το σανό)
Και ο μυλωνάς του φέρθηκε ακόμα χειρότερα.
Γιατί τον έθλιψε ανάμεσα σε δύο μυλόπετρες
And little Sir John and the nut-brown bowl
And his brandy in the glass;
And little Sir John and the nut-brown bowl
Proved the strongest man at last
Και ο μικρός Sir John και το καρυδόχρωμο μπολ
Και το μπράντυ (απόσταγμα-αίμα) του στο ποτήρι.
Και ο μικρός Sir John και το καρυδόχρωμο μπολ
Ανέδειξαν επιτέλους τον άνδρα, τον πιό δυνατό
The huntsman, he can’t hunt the fox
Nor so loudly to blow his horn
And the tinker he can’t mend kettle nor pot
Without a little Barleycorn
Ο κυνηγός, δεν μπορεί να κυνηγήσει αλεπού
Μήτε να φυσήξει το κέρας του τόσο δυνατά
Και ο γανωματής δεν μπορεί να γυαλίσει την χύτρα ή το δοχείο
Χωρίς λίγο Barleycorn

Ανατρέχοντας στις μνήμες μου, πίσω στην δεκαετία του ’70, θυμάμαι ότι το συγκεκριμένο τραγούδι είχε μια ιδιαίτερα έντονη επίδραση σε μας τους νέους και θεωρείτο μια πρόσκληση στην αντίσταση και την εξέγερση.

Για κάποιον μυστηριώδη λόγο, δικαίωνε την παρατήρηση των AL Lloyd και Ralph Vaughan Williams ως «δημιουργία ενός αναρχικού αναγεννησιακού ύμνου που κατάφερε να γίνει λαϊκό άσμα». 

Ίσως η εκδοχή του Burns που μιλάει για δολοφόνους βασιλιάδες και που δεν αναφέρεται στα κίνητρα του βασανισμού και της θανάτωσης του John Barleycorn-κριθαριού να είναι πιό κοντά στην ρίζα του μύθου και στις βάρβαρες μεθόδους παραδειγματικής θανάτωσης που εφάρμοζαν οι εξουσίες.

Και, τελικά, η μπαλάντα, δικαίωνε τον κάθε βασανισμένο νεκρό που αναγεννιόταν κατά χιλιάδες, μέσα από το χώμα που τον έθαψαν. Ίσως ήταν όντως ένα τραγούδι αντίστασης μέσα από την αθώα αλληγορία του κριθαριού και των ποτών του..


Πηγή πληροφοριών Wikipedia

2 σκέψεις σχετικά με το “«John Barleycorn Must Die», μια «αναρχική» αναγεννησιακή μπαλάντα

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.