Έχεις να κάνεις με το πιο επιτυχημένο μέταλ συγκρότημα όλων των εποχών από πολλές απόψεις, αλλά εμείς πρώτα εννοούμε πως οι #Metallica έχουν καταφέρει να κερδίσουν την πιο πλατειά απήχηση μέταλ μπάντας, έβερ. Κι αυτό είναι γεγονός. Ένα από τα πιο επιτυχημένα #brand_names είναι αυτό των #Metallica.

Οκτώ χρόνια έχουν περάσει από την τελευταία φορά που άνοιξαν επισήμως την πόρτα του studio και το #Hardwired_To_Self_Destruct είναι κατά τη γνώμη μας το καλύτερο άλμπουμ που κυκλοφόρησε μετά το  γνωστό «black album» #Metallica του ’91 και θα εξηγήσουμε γιατί.

Ξεκινώντας, να πούμε πως ζούμε σε μια εποχή όπου παρατηρούμε τα είδη μoυσικής να αναγεννώνται σε διαφορετικά ,τολμηρότερα και αναρωτιόμαστε, τι είδους μέλλον μπορεί να υπάρχει για #genre όπως η μέταλ, ας πούμε σε 10 χρόνια από τώρα.

Σε σχέση με τους #Metallica εδώ, να σημειώσουμε πως τα τελευταία 25 χρόνια και μετά το ’91 και το black album , που αναφέραμε παραπάνω, ο χρόνος δε φέρθηκε ακριβώς ευγενικά με την μπάντα, αν θυμηθούμε, μάλιστα, κάποια άλμπουμ όπως το #Load και το #Reload, τα οποία μια χαρά άλμπουμ ήταν αλλά #Metallica δε τα ΄λεγες.

Σε μια  παλιότερη συνέντευξή του ο Lars Ulrich στο περιοδικό #Rolling_Stone, θα δηλώσει πως  αυτό που αγαπά στους Metallica είναι ότι  γίνονται πολύ παρορμητικοί αλλά , όπως θα παραδεχτεί παρακάτω, αυτή η παρορμητικότητα καμια φορά τους «δαγκώνει στον πισινό» καθώς πηδούν πολλές φορές χωρίς να γνωρίζουν πού προσγειώνονται.
(clap -clap)
Στο διπλό αυτό άλμπουμ λοιπόν, είμαστε στην ευχάριστη θέση να γίνουμε ακροατές μιας δουλειάς που παντρεύει το άνετο και οικείο μέταλ περιβάλλον της μπάντας που όλοι αγαπήσαμε με εμφανή στοιχεία #new_age  και δεν έχουμε παρά να αναγνωρίσουμε πως αυτή τη φορά πραγματικά προσπαθούν.

Και ας μη παραλείψουμε να σχολιάσουμε πως ήταν ιδιαίτερα εύστοχη η απόφασή τους να κυκλοφορήσουν τον δίσκο στο διαδίκτυο παντού , με τον τρόπο που τον κυκλοφόρησαν (clap- clap again).

Ξεχωρίσαμε το  τρυφερό αφιέρωμα στον προσφάτως χαμένο Lemmy των #Motorhead («Murder one») τα κομμάτια, που σχεδόν εξ ‘ολοκλήρου γράφτηκαν από τον ντράμερ Lars Ulrich και τον τραγουδιστή-κιθαρίστα James Hetfield, («Hardwired,» «Atlas, Rise!» ,«Now That We’re Dead») αλλά και το προσωπικά αγαπημένο μας «Spit out the bone».
Εσείς είστε ακόμη εδώ; Σπεύσατε!