Οι Καλιφορνέζοι θεωρούσαν ότι περιέγραφε με εξαιρετική ακρίβεια την αίσθηση που είχαν οι ίδιοι για τον εαυτό τους και την Πολιτεία τους.
Ωστόσο, παρά τα ελαττώματα που οι ίδιοι παραδέχονταν, θεωρούσαν ότι η ελευθερία και η ελευθεριότητα που βίωναν, μέσα στα πλαίσια που καθορίζονταν από την τεχνολογία και την χαλαρή νομοθεσία τους, ήταν ιδιαίτερα πολύτιμη για να την απαρνηθούν για χάρη οποιουδήποτε αισθανόταν να πνίγεται από αυτήν.
Σήμερα, μετά από 40 χρόνια, το «Hotel California» διατηρεί αμείωτη την ζωντάνια του και θεωρείται ως ένα all time classic κι ένα από τα καλύτερα κομμάτια που έχουν γραφτεί.
Η Wikipedia γράφει σχετικά:» The melody of the song was composed by Don Felder in a rented house on Malibu Beach. …
Παρακάτω θα προσπαθήσω να σας δώσω μια εκδοχή ερμηνείας των στίχων, έτσι όπως τους αισθάνθηκα και όπως προσπάθησαν να μου εμφυσήσουν την ατμόσφαιρά τους οι φίλοι εκεί, συνδυάζοντας και την γνώση που μπορεί κανείς να σταχυολογήσει με έρευνα στο διαδίκτυο, ξεχωρίζοντας εκείνα τα στοιχεία, που συμφωνούσαν με αυτό που έζησα εκεί τότε.
Ας ξεκινήσουμε με τους στίχους σε αγγλικά αλλά και σε ελληνική μετάφραση:
| «On a dark desert highway, cool wind in my hair
Warm smell of colitas, rising up through the air Up ahead in the distance, I saw a shimmering light Then she lit up a candle and she showed me the way And she said, ‘we are all just prisoners here, |
Σε σκοτεινή εθνική οδό στην έρημο, με δροσερό άνεμο στα μαλλιά η ζεστή μυρωδιά των μίσχων μαριχουάνας αναδύονταν στον αέρα Μπροστά μου στο βάθος, είδα ένα φώς που λαμπύριζε. Το κεφάλι μου βάραινε και η εικόνα θόλωνε Έπρεπε να σταθώ για την νύχτα… Εκεί την είδα, στεκόταν στον δρόμο για την πόρτα άκουσα το κουδούνι της «επόμενης πράξης» Και αναρωτιόμουν… «Θα μπορούσε να είναι ο Παράδεισος ή θα μπορούσε κι η Κόλαση» Άναψε τότε ένα κερί και μου φώτισε τον δρόμο. . Φωνές αντηχούσαν σε όλο τον διάδρομο Νομίζω τις άκουσα να λένε Καλώς ήλθες στο Ξενοδοχείο California Τόσο αξιαγάπητο μέρος (τόσο αξιαγάπητο μέρος) Τόσο γλυκό στην όψη. Άπλετο τον χώρο στο Ξενοδοχείο California Όλο τον χρόνο (όλο τον χρόνο) εδώ θα τον βρείς. . Το μυαλό της ήταν στην καλή χαρά (από ναρκωτικά) και έκανε μια γρήγορη, ευτυχισμένη «ανάδυση»(Ιδίωμα για το σταδιακό ξεθόλωμα αλλά και αναφορά στην μαγεία που ασκούσαν τα ακριβά ευρωπαϊκά αυτοκίνητα Mercedes bends–>Benz) «Πήρε» πολλά χαριτωμένα αγόρια που αποκαλούσε φίλους Πώς χόρευαν στον αυλόγυρο, γλυκιά οσμή καλοκαιρινού ιδρώτα κάποιους χορούς να θυμάσαι, κάποιους για να ξεχνάς… Κι έτσι κάλεσα το αφεντικό «Φέρτε μου το κρασί μου, παρακαλώ»(αναφορά στο συγκρότημα Croshby, Stills and Nash, μεγάλη επιρροή για τον στιχουργό) Απάντησε: «Δεν έχουμε αυτό το ποτό πια εδώ από το 1969″(χρονική αναφορά στο Woodstock) Κι επέμεναν εκείνες οι φωνές να καλούν από πολύ μακριά Να σε ξυπνούν στη μέση της νύχτας Μόνο και μόνο να τις ακούσεις να λένε Καλώς ήλθες στο Ξενοδοχείο California Τόσο αξιαγάπητο μέρος (τόσο αξιαγάπητο μέρος) Τόσο γλυκό στην όψη. Διασκεδάζουν υπέροχα στο Ξενοδοχείο California Τί όμορφη έκπληξη (τί όμορφη έκπληξη), φέρε το άλλοθί σου. Καθρέφτες στο ταβάνι(sex), ροζέ σαμπάνια με πάγο(από το 1970 η ροζέ θεωρείτο το ποτό των απελευθερωμένων -bitchy- κοριτσιών) Και εκείνη είπε: «Είμαστε όλοι, απλά, δεσμώτες των συσκευών μας» Και στις κεντρικές αίθουσες, συγκεντρώθηκαν για την γιορτή Την κάρφωναν με τα ατσάλινα μαχαίρια τους Αλλά δεν μπορούσαν μήτε να σκοτώσουν το θηρίο. Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι ήταν να τρέχω προς την πόρτα Έπρεπε να βρώ το πέρασμα προς το μέρος που ήμουν πριν «Χαλάρωσε» είπε το νυχτόβιο «εγώ» μου, «Είμαστε προγραμματισμένοι να δεχόμαστε (υποτασσόμαστε). Μπορείς να αποσυρθείς όποτε θες, αλλά ποτέ δεν θα μπορέσεις να φύγεις» (έμμεση αναφορά ίσως στην επιλογή της αυτοκτονίας ως μόνη λύτρωση) |
Ωστόσο, υπήρχε και η άλλη όψη. Της απομόνωσης και της χλεύης όσων δεν εντάσσονταν σε αυτή τη νοοτροπία. Όπως και της διάδοσης παράξενων ασθενειών που πέντε χρόνια αργότερα ταυτοποιήθηκαν στο γνωστό μας AIDS.
Μόνο που στην συγκεκριμένη, επιφανειακή και ανάλαφρα ανέμελη, μετάλλαξη της κοινωνίας του Los Angeles, η έκφραση «Bring me gladness»μόνο ως «Bring me my wine» μπορούσε να μεταφραστεί.Ο δίσκος «Bring me gladness» παραμένει από τους σπανιότερους, μεγάλης συλλεκτικής αξίας.
Title: Bring Me Gladness / Greek Theatre, Los Angeles, CA, August 26, 1969
| 01 – Suite Judy Blue Eyes 02 – Blackbird 03 – Helplessly Hoping 04 – Guinnevere 05 – Lady Of The Island 06 – Black Queen 07 – Birds 08 – I’ve Loved Her So Long |
09 – You Don’t Have To Cry 10 – So Begins The Task 11 – Pre-Road Dawns 12 – Long Time Gone 13 – Bluebird Revisited 14 – Sea Of Madness 15 – Wooden Ships 16 – Down By The River |
Αντί επιλόγου:
38 χρόνια πριν, το Los Angeles με τα 24 εκ. κατοίκους, ήταν ένας χώρος χαρούμενος πολύβουος και ασφαλής. Το Hollywood, η Disneyland, οι απέραντες αμμουδερές παραλίες με τις μεγάλες ξύλινες αποβάθρες τις γεμάτες κόσμο που ψάρευε, που έκανε παρέες ή που χάζευε αγκαλιά το ηλιοβασίλεμα στον Ειρηνικό Ωκεανό, το Metropolitan L.A., η China Town, το λιμάνι, το Αστεροσκοπείο Griffith από όπου χάζευες την θέα της απέραντης πόλης, τα Universal Studios με την τουριστική ατραξιόν, τα δύο μεγάλα Πανεπιστήμια, UCLA και USC, τα πολλά Μουσεία -ξεχωρίζω το παλαιοντολογικό, ιδιαίτερα- και τόσα μα τόσα άλλα, ήταν όλα ένα γιγάντιο βουερό ανθρώπινο μελίσσι που, χαρούμενο, δεν ησύχαζε ποτέ, όλο το 24ωρο, όλες τις εποχές του χρόνου.
Τότε, επικοινωνία, σήμαινε, αναγκαστικά ευτυχώς, συνάντηση, παρέα, γνωριμία δια ζώσης, αλληλεπίδραση με όλες τις αισθήσεις. Δεν υπήρχαν διαδίκτυο, κινητά τηλέφωνα, βιντεοκλήσεις, ανέπαφη επικοινωνία.
Αναρωτιέμαι πια, τώρα, με τις σημερινές συνθήκες, πόσο θα έχει αλλοιωθεί άραγε η χαρά της άπλετα ανοιχτής ζωής στην California. Εκτός από τουρίστες κι εργαζόμενους κυκλοφορεί πια ο κόσμος; Είναι γεμάτοι οι δρόμοι παρέες και τα μπαράκια ξέχειλα ως έξω με ρυθμικά κινούμενες μάζες; Ή μήπως, όχι πιά;
APODYOPTES 