Ένα ανέκδοτο ποίημα του 1982, του Θόδωρου Αγγελόπουλου

«Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά
κι έπειτα δεν μου ανήκει..» – επιμέλεια, Μαρία Λυδία Κυριακίδου

Ένα ανέκδοτο ποίημα, που γράφτηκε το 1982 και λίγο πριν την έναρξη της συγγραφής του σεναρίου της ταινίας «Ταξίδι στα Κύθηρα» σας παραθέτουμε σήμερα, εις μνήμην του αδικοχαμένου και πολυβραβευμένου σκηνοθέτη.

«Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία αλλά δεν μπορώ να κάνω το ταξίδι σας..

Είμαι επισκέπτης..
Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά
κι έπειτα δεν μου ανήκει..
Όλο και κάποιος βρίσκεται να πει «δικό μου είναι»..
Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου είχα πει κάποτε με υπεροψία..
Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε είναι τίποτε..
Ότι δεν έχω καν όνομα..
Και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο..
Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάω..
Ξεχάστε με στη θάλασσα..
Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία..»