Τα πρώτα χρόνια και οι σπουδές
Η Σιμόν ντε Μποβουάρ γεννήθηκε στο Παρίσι στις 9 Ιανουαρίου του 1908 και ήταν η μεγαλύτερη κόρη μιας αστής οικογένειας, της οικογένειας Ντε Μποβουάρ.
Η οικογένειά της, την μεγάλωσε σε αυστηρό καθολικό μοτίβο. Έτσι , την έστειλε να σπουδάσει σε μοναστηριακά σχολεία κι ήταν μάλιστα τέτοια η θρησκευτική αφοσίωσή της, που είχε σοβαρά σκεφτεί να γίνει καλόγρια.
Όμως στην ηλικία των 14, η πνευματικά ανήσυχη Σιμόν, πέρασε μια σοβαρή κρίση πίστεως ,για να καταλήξει τελικά να δηλώσει πως είναι άθεη. Στη συνέχεια, αφιέρωσε τον εαυτό της στη μελέτη της υπάρξης, επικεντρώνοντας την προσοχή της στη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία.
Το 1926, εγκατέλειψε το σπίτι της για να βρεθεί στη Σορβόννη, προκειμένου να σπουδάσει φιλοσοφία, όπου και μάλιστα αναδείχθηκε η καλύτερη στην τάξη της.
Η σχέση με τον Σαρτρ
Εκεί έμελλε να σημαδευτεί για πάντα η ζωή της, αφού , λίγο αργότερα θα γνωρίσει τον Ζαν Πωλ Σαρτρ, έναν νεαρό υπαρξιστή φιλόσοφο, με τον οποίο και θα χτίσει μια σχέση, που θα κρατήσει μια ζωή και θα επηρεάσει βαθύτατα την προσωπική σκέψη αλλά και την επαγγελματική πορεία αμφότερων.
Η Μποβουάρ θα εντυπωσιαστεί από τη διάνοια του Σαρτρ και η σχέση τους γρήγορα θα αποκτήσει ρομαντική χροιά, αλλά θα παραμένει πάντα αντισυμβατική , αφού καταρχήν η ίδια θα αρνηθεί την πρόταση γάμου που θα της κάνει ο Σαρτρ. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά οι δυο τους δε θα μείνουν ποτέ κάτω από την ίδια στέγη, ενώ θα διατηρήσουν το δικαίωμα να σχετίζονται και με άλλους.
Η σχέση τους θα κρατήσει μέχρι και τον θάνατο του Σαρτρ και θα είναι γεμάτη εντάσεις, που όμως σε κάποια φάση, σύμφωνα με τη βιογράφο Κάρολ Τζόουνς, θα χάσει την σεξουαλική της χημεία.
Η βάση της ατομικής ελευθερίας ωστόσο, πάνω στην οποία και έχτισαν εξ ‘αρχής τη σχέση τους, θα τους επιτρέψει να μπορούν με άνεση να τραβήξουν χωριστους δρόμους, όταν στα επαγγελματικά τους για παράδειγμα, βρέθηκε η Μποβουάρ, στη δεκαετία του ’30 να διδάσκει λογοτεχνία και φιλοσοφία στη μια άκρη της Γαλλίας και ο Σαρτρ να εργάζεται στην άλλη.
Όταν, μάλιστα, οι Γερμανοί θα καταλάβουν το Παρίσι, η Μποβουάρ θα χάσει τη θέση της στο Πανεπιστήμιο, ενώ ο Σαρτρ θα καταταγεί στον γαλλικό στρατό, όπου, μαχόμενος για την ανεξαρτησία της Γαλλίας, θα πιαστεί αιχμάλωτος το 1940, για να αφεθεί ελεύθερος τον επόμενο χρόνο.
Μποβουάρ και Σαρτρ θα πολεμήσουν στην γαλλική αντίσταση και μιας που δε θα μπορούν να διδάξουν, θα βρεθεί η ευκαιρία για τη Σιμόν, να εκτοξεύσει τη λογοτεχνική της καριέρα.
Η συμβολή της στον φεμινισμό
Η Μποβουάρ θεωρήθηκε η μητέρα του φεμινισμού , με φιλοσοφικά γραπτά που συνδέθηκαν, αν και ήταν ανεξάρτητα, με τον Σαρτριανό υπαρξισμό.
Στο σημαντικό έργο της «Το Δεύτερο Φύλο», θα τη βρει κανείς να αποδέχεται την αρχή πως η ύπαρξη προηγείται της ουσίας και πως επομένως δε γεννιέται κανείς γυναίκα, αλλά γίνεται. Όλη η ανάλυση της δίνει βάση στην ιδέα του Άλλου.
Η Μποβουάρ υποστηρίζει πως η γυναίκα έχει θεωρηθεί από την ιστορία, ως παρέκκλιση, ως ανωμαλία κι ότι κατέληξε να είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα, που έχει κρατήσει την ύπαρξή της πίσω.
Σε αντίθεση μάλιστα με πρώιμες φεμινιστικές ιδέες, η Μποβουάρ δε θεωρεί αυτοσκοπό της γυναίκας να πρέπει να ανέλθει στο ιδανικό-που ως τότε θεωρούνταν οι άντρες. Αντιθέτως,θεωρεί πως θα πρέπει οι γυναίκες να αποστασιοποιηθούν από μια τέτοια αντίληψη και να μη νιώθουν πια ως τις παρείσακτες που θα προσπαθούν δια βίου να ενσωματωθούν σε μια κανονικότητα.
Πρέπει να τονιστεί πως επρόκειτο για μια ιδιαίτερη περίπτωση προσώπου, εξαιρετικά ανήσυχου και ευέλικτου συγγραφικά.Υπήρξε το ίδιο δεινή ως φιλόσοφος, μυθιστοριογράφος, πολιτική θεωρητικός, δοκιμιογράφος, καθώς και ως βιογράφος.
Τελευταία χρόνια και θάνατος
Αφού απεβίωσε , έγινε δέκτης μεγάλου θαυμασμού, όχι τόσο για τη συμβολή της στην αποδοχή του φεμινιστικού κινήματος στην ακαδημαϊκή κοινότητα όσο για την τεράστια επιρροή της στο αριστούργημα του Σαρτρ » Το Είναι και το Τίποτα.»
Είναι αδιαμφισβήτητα μία από τις μεγαλύτερους στοχαστές και φιλοσόφους του αιώνα.
Θα πεθάνει από πνευμονία στις 14 Απριλιου 1986 και θα θαφτεί δίπλα στον Σαρτρ στο Κοιμητήριο του Μονπαρνές.
#Apodyoptis_Special
» Τους αρέσει να σκοτώνουν το χρόνο τους περιμένοντας το χρόνο να τους σκοτώσει.»
– Σιμόν ντε Μποβουάρ
Πηγές :
APODYOPTES 