Πρόκειται για τον υποψήφιο για Όσκαρ , avant garde συνθέτη, που στις 31 Γενάρη, κλείνει αισίως τα 81 του χρόνια. Συνθέτης γνωστών μουσικών συνθέσεων όπως τα » Einstein on The Beach», ‘Note on a Scandal» , «The Hours».

Σε πρόσφατη συνέντευξη του στην εφημερίδα The Guardian, μεταξύ άλλων ο μεγάλος συνθέτης, θα παραδεχτεί πως το πρόβλημα του είναι πως ο κόσμος δε πιστεύει πως γράφει συμφωνίες, ακόμη και αν σε λίγες μέρες από τώρα θα κάνει πρεμιέρα με τη Συμφωνία Νο 11. Όμως ο ίδιος, όπως θα συνεχίσει, δεν αδικεί το κοινό, μιας που αντιλαμβάνεται, πως το να κάνει τόσα πολλά πράγματα μαζί, καθιστά αδύνατο , συχνά, στον πολύ κόσμο να γνωρίζει με πόσα πράγματα μπορεί να ασχολείται.

Μεγαλωμένος στη Βαλτιμόρη,ο Philip Glass θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένας σύγχρονος, πολυμήχανος Οδυσσέας της μουσικής.

Ο τίτλος αυτός δεν αποδίδεται τυχαία στον συνθέτη.

Μεγαλωμένος από μικρός αναπνέοντας μουσική, με αναπνοές ανάμεσα στη μοντέρνα μουσική και σε αυτήν των παλιών γουέστερν -μιας που πατέρας του ιδιοκτήτης δισκοπωλείου, έφερνε συχνά στο σπίτι όλους τους δίσκους ,που έμεναν απούλητοι στα ράφια για να τους ακούσουν-, ο Glass θα ταξιδέψει, από πολύ νωρίς, τον εαυτό του σε  εμπνευσμένα και δαιδαλώδη μουσικά μονοπάτια.

Θα ακούει «..από R&B και κουαρτέτα του Μπετόβεν, ως και πράγματα που ήταν αρκετά μοντέρνα τότε, όπως Σοστάκοβιτς και Μπάρτοκ», όπως θα δηλώσει στην Guardian. Και θα συνεχίσει ενθυμούμενος «Όταν ήμουν 9 ή 10 ετών, έπαιρνα μέρος σε μαζικές εκκλησιαστικές παραστάσεις του Μπαχ. Στο Γυμνάσιο, ήθελαν να ανεβάσουν παραστάσεις. Οπότε, τι έκαναν; Γκίλμπερτ και Σάλιβαν!Έπαιξα φλάουτο στην ορχήστρα. Κατάφερα να καταλάβω πώς λειτουργεί το θέατρο: οι μουσικοί, ο συγχρονισμός, το να ανεβοκατεβαίνουν οι τραγουδιστές στη σκηνή. Δεν είναι κι άσχημος τρόπος να μαθαίνεις την τέχνη σου. Μου έδωσε ένα σταθερό backround. Όταν χρόνια,αργότερα, ήρθε η ώρα να γράψω όπερα, ένιωσα άνετα με αυτό.»

Θα είναι μόλις 40 ετών, όταν θα αρχίσει να μπορεί, για τα καλά, να συγκεντρώνεται στη σύνθεση μουσικής. Μέχρι να φτάσει στην ηλικία αυτή, θα δουλέψει ως υδραυλικός, ηλεκτρολόγος αλλά και σε διάφορες άλλες δουλειές. Η μεγάλη του επιτυχία, μάλιστα, το 1976, με τίτλο «Einstein on the Beach», συνέβη όταν ο ίδιος δούλευε ως οδηγός ταξί.

Στην ίδια, πρόσφατη συνέντευξη του, θα δηλώσει πως αυτό δε τον ένοιαξε καθόλου, μα αντίθετα τον διασκέδαζε,μιας που δεν είχε ατζέντη εκείνη την εποχή κι έπρεπε να «τρέχει» όλη τη δουλειά μέσα κι έξω από το «κουτί», ολομόναχος.Όπως θα συμπληρώσει, μεγαλωμένος στη μουσική βιομηχανία, ένιωθε χαρούμενος να το κάνει, παρόλο που χρειάστηκε πολύς χρόνος και πολλή δουλειά. Μάλιστα στη πρώτη παράσταση στο Κάρνεγκι Χολ, όπως θα αποκαλύψει, έπρεπε να την πληρώσουν οι ίδιοι και να πουλήσουν τα εισιτήρια!

Δεν είναι μόνο η μουσική στο «Truman Show» ή στο «The Illusionist» που έχει γράψει, αλλά και σε μερικές δεκάδες ταινίες ακόμα, ενώ σε πολλές τηλεοπτικές σειρές και διαφημίσεις, μπορεί ξαφνικά και να τον ακούσεις.

Για να μη μιλήσουμε για τις όπερες, όπως η παραπάνω(«Einstein on the Beach») ή την Ghandi oriented«Satyagraha», ως την μεταφυσική » 1000 airplanes on the roof» , την μεταφορά της μαύρης νουβέλας του Πόε« The Fall of the House of Usher»(1989)αλλά και τις πιο πρόσφατες, ανάμεσα τους η «Η Δίκη», εμπνευσμένη από την πασίγνωστη μαύρη κωμωδία του Κάφκα.

Ο Philip Glass δε θα σταματήσει εδώ.