«» Στο ψυχόδραμα τα συναισθήματα ξεχειλίζουν. Όσο για το δέσιμο της ομάδας, νομίζω ότι είναι τόσο έντονο και δυνατό λόγω των έντονων συναισθημάτων που βιώνονται.» – από τη Μαριάννα Δραγασάκη
Το ψυχόδραμα είναι…πάντα εκεί κοντοστέκομαι λίγο. Πώς να αποτυπώσω σε λέξεις όλα αυτά που νοιώθω όταν ακούω τι λέξη «ψυχόδραμα». Νομίζω πως το ψυχόδραμα είναι περισσότερο μια φιλοσοφία, μια στάση ζωής και για αυτό δυσκολεύομαι τόσο να το αποτυπώσω σε λέξεις. Όπως αναφέρει ο J. L. Moreno, το ψυχόδραμα είναι μια μορφή θεραπείας βασισμένη στο παίξιμο ρόλων και αρκετό μέρος της θεωρίας του βασίζεται στο παίξιμο αλλά και στους ρόλους. Σε αυτή τη φιλοσοφία εμπεριέχεται, η δράση καταρχήν, η θεωρία των ρόλων, το ζέσταμα, ο αυθορμητισμός, η δημιουργικότητα, η σκηνή, ο συντονιστής, ο πρωταγωνιστής.Το ψυχόδραμα θα το αποκαλούσα μορφή ανάπτυξης της προσωπικότητας και όχι μορφή ψυχοθεραπείας. Σίγουρα συμμετέχοντας σε μια ομάδα ψυχοδράματος σαν μέλος αλλά και σαν συντονιστής θα αναπτυχθείς και αυτό γίνεται κατά την άποψή μου γιατί σε αυτή τη μορφή ομάδας, δοκιμάζεις, δρας, κάνεις πρόβα όσα φοβάσαι, ντρέπεσαι ή δε σου δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να ζήσεις. Εκεί, λοιπόν πάνω στη σκηνή και ανάμεσα σε άλλα μέλη, έχεις αυτή την ευκαιρία, να είσαι ο πρωταγωνιστής της ζωής σου!!!
Η εικόνα είναι τόσο έντονη που τα συναισθήματα σε πλημμυρίζουν, χωρίς να μπορείς να τα ελέγξεις, είναι σαν το μυαλό να μην προλαβαίνει να σκεφτεί και μόνο να νοιώθεις. Αυτό με γοητεύει, η άμεση επαφή με το συναίσθημα, σε έναν κόσμο και μια καθημερινότητα που δεν προλαβαίνουμε να βιώσουμε όλα όσα ζούμε. Στο ψυχόδραμα τα συναισθήματα ξεχειλίζουν. Όσο για το δέσιμο της ομάδας, νομίζω ότι είναι τόσο έντονο και δυνατό λόγω των έντονων συναισθημάτων που βιώνονται.
Η εικόνα είναι τόσο έντονη που τα συναισθήματα σε πλημμυρίζουν, χωρίς να μπορείς να τα ελέγξεις, είναι σαν το μυαλό να μην προλαβαίνει να σκεφτεί και μόνο να νοιώθεις. Αυτό με γοητεύει, η άμεση επαφή με το συναίσθημα, σε έναν κόσμο και μια καθημερινότητα που δεν προλαβαίνουμε να βιώσουμε όλα όσα ζούμε. Στο ψυχόδραμα τα συναισθήματα ξεχειλίζουν. Όσο για το δέσιμο της ομάδας, νομίζω ότι είναι τόσο έντονο και δυνατό λόγω των έντονων συναισθημάτων που βιώνονται.
Σαν μέθοδος, λόγω των βιωματικών ασκήσεων και παιχνιδιών που ο συντονιστής μπορεί να χρησιμοποιήσει, οι συμμετέχοντες βιώνουν την δημιουργικότητα και τον αυθορμητισμό και πολλές φορές ανακαλύπτουν πτυχές του εαυτούς τους, που ούτε γνώριζαν ότι υπήρχαν. Όταν κάποιος με ρωτά «τι είναι το ψυχόδραμα;», τον/την προτρέπω να έρθει να δοκιμάσει, γιατί μόνο τότε πραγματικά θα μπορέσει να καταλάβει.
Ένα εργαστήριο, που διοργανώνεται σύντομα, είναι μια ευκαιρία για όλους μας να μάθουμε το πώς το «ψυχόδραμα» θα μας κάνει πρωταγωνιστές της ίδιας μας της ζωής.
Λεπτομέρειες για τη συμμετοχή σας στο εργαστήριο, θα μάθετε εδώ !