– από τον Απόστολο Παππά
Το αεράκι
«
Στο σπίτι που μένουμε από το 2000, είχαμε στο παρελθόν παρατηρήσει, κανα δυό περίεργα πραγματάκια. Ένα αεράκι, ήταν το πρώτο. Φυσούσε απο το πουθενά, με όλες τις πόρτες και τα πορτοπαράθυρα κλειστά, και καλά μονωμένα. Φυσούσε για λίγο, το ένιωθες να σε αγγίζει στο δέρμα, και μετά σταματούσε. Σταματούσε ξαφνικά, όπως ακριβώς ξεκινούσε.
Σταματούσε ξαφνικά, όπως ακριβώς ξεκινούσε.»
Το Άρωμα
«Ένα άλλο θέμα που είχαμε, για ένα φεγγάρι, ήταν το …Άρωμα. Ένα έντονο άρωμα, απροσδιόριστα αντρικό ή γυναικείο που ερχόταν κι αυτό, κι έφευγε. Ποτέ δεν έμενε για ώρες. Και μύριζε κάθε φορά, σε διαφορετικά σημεία του σπιτιού.Και σε πολύ περίεργες ώρες, λχ στις 6.30 το πρωί. Μας ήταν πολύ δυσκολο να το εξηγήσουμε, αποκλεισαμε κάθε πιθανότητα να έρχεται απο κάποιο γείτονα δίπλα, και το ρίξαμε σε μια …γιαγιά που έμενε παλιά στο ίδιο σπίτι και είχε αφήσει εκεί την τελευταία της πνοή.Το…μυστήριο αυτό λύθηκε όταν συνάντησα μια μέρα στο ασανσέρ τον 4ετή της Σχολής Ευελπίδων που το φορούσε.»
Όσοι δεν έχετε διαβάσει το α’ μέρος των εξομολογήσεων του Απόστολου Παππά, κάνετε κλικ εδώ !