Με το μυθιστόρημα αυτό, ο πρωτοεμφανιζόμενος στη λογοτεχνία δημοσιογράφος Γιώργος Πράτανος, επιχειρεί να ρίξει φως στην κόντρα αυτή, πρακολουθώντας την ταλαιπωρία και τις κακουχίες που αντιμετώπισε η χήρα του μεγάλου συγγραφέα, Ελένη Καζαντζάκη, τις δέκα μέρες που μεσολάβησαν από τον θάνατό του μέχρι να τελεστεί η πολύκροτη κηδεία του. Παράλληλα, ακολουθεί και την προσπάθεια του νεαρού κι άπειρου, τότε, δημοσιογράφου, Φρέντυ Γερμανού, να καλύψει το θέμα για χάρη της εφημερίδας «Ελευθερία».

Το θέμα της λογοκρισίας και της επιρροής του κλήρου σε ένα θεοκρατούμενο περιβάλλον, όπως της Ελλάδας του δεκαετίας του πενήντα, είναι αναμφίβολα ένα «γαργαλιστικό» θέμα και η περίπτωση του Νίκου Καζαντζάκη αποτελεί ιδανική αφορμή για να το εξερευνήσεις. Ο Γιώργος Πράτανος φάνηκε να έχει την απαραίτητη στοχοπροσήλωση και την ζέση για να ανασύρει με ευβλάβεια όλα εκείνα τα άλλοτε θλιβερά κι άλλοτε τραγελαφικά περιστατικά, που συνόδευσαν την κηδεία του μεγάλου λογοτέχνη, φανερώνοντας την εμπάθεια του κλήρου και την αδυναμία του κράτους να βάλει φρένο στην εκδικητική μανία της εκκλησίας.

Οι προθέσεις μοιάζουν και είναι εξαιρετικές, η δημοσιογραφική έρευνα του συγγραφέα δείχνει ενδελεχής και με απόλυτο σεβασμό τόσο προς το πρόσωπο του Νίκου Καζαντζάκη όσο και προς τα δύο άλλα κεντρικά πρόσωπα της ιστορίας, δηλαδή της Ελένης Καζαντζάκη και του Φρέντυ Γερμανού.

Καταθέτοντας πάντα την προσωπική μου άποψη, θεωρώ πως το στοίχημα του βιβλίου σημειώνεται στο κατά πόσο τελικά το ίδιο μπορεί να υπερβει την «ψυχρή» οδό του δημοσιογραφικού ντοκουμέντου και μια μανιχαϊστική αφήγηση των γεγονότων και να περπατήσει σταθερότερα σε μια περισσότερο λογοτεχνική υπόσταση. Ίσως, αν, τελικά, ο συγγραφέας επέλεγε να εκθέσει μια αυστηρή δημοσιογραφική οπτική, το αποτέλεσμα να δικαιώνε περισσότερο και το θέμα και τον ίδιο. Τουλάχιστον όλα στη στρωτή γραφή του μαρτυρούν πως διαθέτει τις δυνατότητες κάτι τέτοιο να το φέρει εις πέρας με εκπληκτικά αποτελέσματα.

Το μυθιστόρημα ως είδος, εντούτοις, αγκυροβολεί σε απαιτήσεις εντελώς διαφορετικές από την περιγραφή ενός μύθου, καθ ‘ όλα «ατσαλάκωτου». Το μυημένο λογοτεχνικό κοινό αποζητά μάλλον κάτι περισσότερο από «αγιογραφίες». Αναμφισβήτητα, το βιβλίο αξίζει να διαβαστεί ως ντοκουμέντο

Το βιβλίο του Γιώργου Πρατάνου, «Ο Ανεπιθύμητος νεκρός», μπορείτε να το παραγγείλετε από εδώ