Μια μνήμη σύρθηκε
με γδαρμένα γόνατα
ως το λόφο του μαρτυρίου της
ψελλίζοντας καρκινικούς στίχους
για να τους διαβάζουν
κι απ’ την άλλη άκρη
όσες μνήμες
εξαγνισμένες πια
κατηφόριζαν το λόφο
περπατώντας…
Αμ τι νόμιζες μάγκα μου;
Συναντιούνται οι μνήμες των ανθρώπων.
Απλώς
άλλες ανεβαίνουν προς τη λύτρωση
κι άλλες κατεβαίνουν
καθαρμένες…
Μόνο να βάνουνε καλά στο νου τους
όσοι τις κουλαντρίζουν
πως η ανηφόρα
δεν έχει χρεία
να φθονήσει την κατηφόρα
κι η καθαρμένη θύμηση
να οικτίρει
την γονυκλισία της ανηφορίζουσας.
Στον ίδιο λόφο όλοι θα περπατήσουμε….