«Οπλίσατε!» δόθηκε η εντολή, αλλά ήμασταν ήδη έτοιμοι να τραπούμε σε άτακτη υποχώρηση. Βολή τη βολή, είχαμε αποτύχει να μειώσουμε τον αριθμό τους, οι ορδές των αδαών απλά συνέχισαν να προχωρούν καταπάνω μας απειλητικά. Είχαμε εκτοξεύσει τα πάντα προς το μέρος τους για να τους αποτρέψουμε αλλά χωρίς αποτέλεσμα κι έτσι αναγκαστήκαμε να καταφύγουμε στα τελευταία βιβλία της βιβλιοθήκης. Ευμεγέθεις τόμοι με σκληρό εξώφυλλο και ειδικό βάρος. Το βάρος της γνώσης. Έχοντας ήδη επεξεργαστεί το σχέδιο της επίθεσής μας με τη βοήθεια της μυθιστοριογραφίας, τους χτυπήσαμε με όλη την ομορφιά που η λογοτεχνία θα μπορούσε να προσφέρει, χωρίς να τους προξενήσουμε ούτε γρατσουνιά. Η ποίηση έγινε η τελευταία γραμμή της άμυνάς μας. Ολόκληρες εγκυκλοπαίδειες χωμένες μέσα στο βαρέλι του κανονιού, με βασικό προωθητικό συμπιεσμένες εκρηκτικές ιδέες.
«Λάβετε θέση!»
«Στοχεύσατε!»
«ΠΥΡ!»
Ήταν ένας εκπληκτικός βομβαρδισμός, βιβλία να προσκρούονται πάνω στα πλήθη των αδαών, εκπλήσσοντάς τους. Η ανάσχεση αυτή της επίθεσής τους, γέμισε τα κεφάλια τους με νέες σκέψεις. Σταμάτησαν για μια στιγμή για να μοιραστούν, να ακούσουν και να μιλήσουν, εν μέσω των σελίδων που φτερούγιζαν και έπεφταν γύρω τους σαν νιφάδες χιονιού. Για μια στιγμή ήταν όμορφα. Αλλά κράτησε πολύ λίγο κι ήταν ήδη πολύ αργά. Σε αρκετές ελεύθερες βολές αστοχήσαμε γιατί πήγαν υπερβολικά ψηλά κι έτσι τους περισσότερους δεν μπορέσαμε να τους φτάσουμε. Το Λογοτεχνικό Κανόνι θα έπεφτε και οι πολιτισμικοί πόλεμοι θα χάνονταν τελικά δια παντός.
APODYOPTES 