Leonardo Da Vinci: «Ο ζωγράφος έχει στα χέρια και το μυαλό του, το σύμπαν.»

«Η ευγενέστερη απόλαυση,είναι η χαρά της κατανόησης»- από τη Μαρία Λυδία Κυριακίδου

[Synopsis]

Ο Λεονάρντο Nτα Βίντσι (Leonardo da Vinci,15 Απριλίου 1452 — 2 Μαΐου 1519) ήταν Ιταλός αρχιτέκτονας, ζωγράφος, γλύπτης, μουσικός, εφευρέτης, μηχανικός, ανατόμος, γεωμέτρης, παλαιοντολόγος και γιατρός, που έζησε την περίοδο της Αναγέννησης.

Θεωρείται αρχετυπική μορφή του αναγεννησιακού ουμανιστή και επιστήμονα, του αναγεννησιακού καλλιτέχνη, Homo Universalis και μια ιδιοφυής προσωπικότητα.

Μεταξύ των πιο διάσημων έργων του συγκαταλέγονται η Μόνα Λίζα και ο Μυστικός Δείπνος. Εκτός από τα παραπάνω, ο ντα Βίντσι ενδιαφερόταν για την αστρονομία, τη βοτανική, τη συγγραφή, την ιστορία και τη χαρτογραφία.

[#Apodyoptis_special]

[#5 ενδιαφέροντα γεγονότα για τη ζωή του]

Ήταν καρπός μιας «παράνομης» σχέσης

Γεννήθηκε το 1452 κοντά στο Βίντσι, στην περιοχή που σήμερα βρίσκεται η ιταλική περιοχή της Τοσκάνης. Σύμφωνα με τους περισσότερους, ο πατέρας του ήταν συμβολαιογράφος και ιδιοκτήτης με το όνομα Μέσερ Πιέρο Φρουοζίνο Ντι Αντόνιο Ντα Βίντσι ( Messer Piero Fruosino di Antonio da Vinci).

Η μητέρα του, Κατερίνα, θεωρείται από τους περισσότερους, ως μια τοπική χωρική.. Ωστόσο, ορισμένοι ειδικοί, πιστεύουν ότι η Κατερίνα ήταν στην πραγματικότητα ένας δούλος ιδιοκτησίας του πατέρα του Ντα Βίντσι.

Οι γονείς του δεν παντρεύτηκαν ποτέ. Ο νεαρός Ντα Βίντσι έζησε με τη μητέρα του μέχρι την ηλικία των 5 χρονών και αργότερα μετακόμισε στο σπίτι του πατέρα του, ο οποίος ,στο μεταξύ,είχε παντρευτεί άλλη γυναίκα.

Τα ημερολόγια του καλλιτέχνη δείχνουν ότι διατήρησε μια κάπως μακρινή σχέση με τη μητέρα του καθ ‘όλη τη διάρκεια της ενήλικης ζωής του, ανταλλάσσοντας ,μόνο, επιστολές μαζί της, κατά περιόδους. Τα συγγράμματά του δείχνουν μια στενότερη σχέση με τον πατέρα του, του οποίου ο θάνατος θρηνήθηκε βαθιά από τον ίδιο.

Δε πήγε ποτέ σχολείο

Σε αντίθεση με άλλους γνωστούς καλλιτέχνες της Αναγέννησης, ο Ντα Βίντσι δεν έλαβε ποτέ καμία επίσημη εκπαίδευση. Απεναντίας, έλαβε μια είδους εκπαίδευση στο σπίτι, σε γνωστικά αντικείμενα όπως η ανάγνωση, η γραφή και τα μαθηματικά.
Σε ηλικία εικοσιπέντε ετών έμαθε λατινικά μόνος του

Μεγαλώνοντας στην αγροτική Τοσκάνη, ο Ντα Βίντσι πέρασε μεγάλο μέρος του χρόνου του σε εξωτερικούς χώρους, όπου θαύμαζε τον φυσικό κόσμο. Τα ημερολόγια του δείχνουν ότι είχε ιδιαίτερα ένθερμο ενδιαφέρον για τις ιδιότητες του νερού, καθώς και για τις μετακινήσεις αρπακτικών πτηνών.

Μάλιστα, ο καλλιτέχνης ανέφερε ότι η πρώτη ανάμνηση της ζωής του, ήταν ένα όνειρο στο οποίο ένα αρπακτικό πουλί προσγειώθηκε στο πρόσωπό του και έσπρωξε τα φτερά της ουράς του ανάμεσα στα χείλη του.

Δεν ήταν μέχρι τα εφηβικά του χρόνια που ο εκκολαπτόμενος καλλιτέχνης στάλθηκε στη Φλωρεντία για να εργαστεί ως μαθητευόμενος για τον Αντρέα Ντελ Βερρόκκιο (Andrea del Verrocchio), έναν εξέχοντα ζωγράφο της Φλωρεντίας. Και δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να γίνει ο μαθητής, δάσκαλος. Φήμες, μάλιστα, λένε ότι αφού ο Ντα Βίντσι ζωγράφισε έναν από τους αγγέλους στο έργο του Βερρόκκιο «Το Βάπτισμα του Χριστού», ο πολύ πιο έμπειρος καλλιτέχνης, αισθάνθηκε τόσο ταπεινωμένος από το ταλέντο του νεαρού άνδρα, που ορκίστηκε να μην ζωγραφίσει ξανά.

Πολλά από τα έργα του είναι ημιτελή

Ο Ντα Βίντσι ήταν γνωστός ως ένας αργός ζωγράφος και πολλά από τα έργα του δεν τελείωναν ποτέ. Εκτός από τη στέγαση της φημισμένης (και τελειωμένης) «Μόνα Λίζα», το Λούβρο, στο Παρίσι φιλοξενεί επίσης τον πίνακα «Η Παναγία και ο Υιός με την Αγία Άννα», έναν ημιτελή πίνακα,που απεικονίζει την Παναγία, τον Ιησού βρέφος και τη μητέρα της Παναγίας, Άννα.

Ίσως το πιο ενδιαφέρον από τα ημιτελή έργα του Ντα Βίντσι,είναι ο πίνακας του
«Η λατρεία των Μάγων», ο οποίος φέρεται να φέρει μια απεικόνιση του ίδιου του νεαρού καλλιτέχνη. Ο πίνακας, που έμεινε ατελής το 1481, φυλάσσεται στην Πινακοθήκη Ουφίτσι, στη Φλωρεντία της Ιταλίας, από το 1670.

Εκτός από αυτά τα ημιτελή έργα ζωγραφικής, ο Ντα Βίντσι άφησε πίσω του και πολλές ημιτελείς εφευρέσεις. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι κάποια από τις εφευρέσεις του καλλιτέχνη κατασκευάστηκε ποτέ. Ομοίως, κανένα από τα γραπτά του δεν δημοσιεύθηκε ποτέ κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Είχε προβλήματα με τον νόμο

Όταν ήταν 24 χρονών, συνελήφθη μαζί με αρκετούς άνδρες,συντρόφους του, με την κατηγορία της σοδομίας. Όταν δεν εμφανίστηκαν μάρτυρες για να καταθέσουν εναντίον του καλλιτέχνη και των φίλων του, οι κατηγορίες απαλείφθηκαν. Ωστόσο, τα ημερολόγια του,υποδηλώνουν ότι αυτές οι κατηγορίες ήταν κάπως καταστροφικές, για έναν άνθρωπο που του άρεσε να κρατά την προσωπική του ζωή, ιδιωτική.

Ο Ντα Βίντσι μπορεί επίσης, για τον ίδιο λόγο, να φοβόταν για τη ζωή του. Τον 15ο αιώνα στη Φλωρεντία, η σοδομία ήταν ένα έγκλημα τιμωρούμενο με θάνατο. Λίγο μετά την απόρριψη της υπόθεσής του, ο καλλιτέχνης εγκατέλειψε τη Φλωρεντία για το Μιλάνο.

Είχε μια «στρατιωτική» πλευρά

Αφού εγκατέλειψε τους προστάτες του στη Φλωρεντία για να ξεκινήσει ξανά στο Μιλάνο, ο Ντα Βίντσι είχε την ανάγκη να ξεκινήσει καινούριες δουλειές. Η στρατηγική του ήταν να εμπλακεί με τον Λουδοβίκο Σφόρτζα(Ludovico Sforza), τον δούκα του Μιλάνου.

Δίπλα στον Sforza, του ανατέθηκε να δημιουργήσει αυτό που θα ήταν το επιστέγασμα της καλλιτεχνικής του σταδιοδρομίας: ένα γιγάντιο χάλκινο άγαλμα ενός αλόγου.
Το έργο εγκαταλείφθηκε, όταν η Γαλλία εισέβαλε στην Ιταλία, στις αρχές του 15ου αιώνα.

Αλλά ένα γιγαντιαίο άλογο-πολεμιστής, δεν ήταν όλα όσα είχε σχεδιάσει ο Ντα Βίντσι για τον δούκα του Μιλάνου. Με την προσφορά του στον Οίκο Σφόρτζα, εκκίνησε τα σχέδιά του να κατασκευάσει πολυάριθμες «συσκευές πολέμου». Στα sketchbooks του περιλαμβάνονται σχέδια για κανόνια, μηχανές καπνού, φορητές γέφυρες και ακόμη και θωρακισμένα οχήματα.

Όπως,όμως και με και το ιπτάμενο μηχάνημά του, δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι κάποια από αυτές τις μηχανές πολέμου κατασκευάστηκαν ποτέ.

«Τίποτα δε μπορεί να αγαπηθεί ή να μισηθεί, αν πρώτα δε κατανοηθεί.»
«Αγαπώ αυτούς που μπορούν και χαμογελούν στο πρόβλημα..»
«Η τέχνη δεν είναι ποτέ τελειωμένη. Είναι, απλά, εγκαταλελειμμένη.»
» Η μεγαλύτερη εξαπάτηση, από την οποία υποφέρουν οι άνθρωποι, είναι αυτή των απόψεων τους.»
«Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανθρώπων: αυτοί που βλέπουν, αυτοί που βλέπουν όταν τους δείξεις κι αυτοί που δε βλέπουν.»