«Χαμένη πειθώ σε αυτούς που ποτέ δεν πίστεψαν στο βάθος της συνείδησής σου. Μόνο σε αμφισβήτησαν. Μην αγωνιάς. » – από την Ευαγγελία Αγγελούση

Χαμένος χρόνος για να απαντήσεις σε λόγια που έτριξαν την πόρτα της ζωής σου.
Μόνο την έτριξαν. Μην ενοχλείσαι. Ανοίγει και κλείνει ακόμα.Χαμένος κόπος για να εξηγήσεις πράξεις που σφυροκόπησαν το παρόν σου.
Μόνο το πόνεσαν. Μην τρομάζεις. Αντέχει, αγέρωχο ακόμα, σφυριά.

Χαμένη προσπάθεια για να αιτιολογήσεις κρίσεις που παρανόησαν τις επιλογές σου.
Μόνο τις παρανόησαν. Μην ταράζεσαι. Ακόμα επιλογές σου παραμένουν.

Χαμένη πειθώ σε αυτούς που ποτέ δεν πίστεψαν στο βάθος της συνείδησής σου. Μόνο σε αμφισβήτησαν. Μην αγωνιάς. Ακόμα βαθιά συνειδητοποιημένος είσαι.

Χαμένο περπάτημα στην πεζοπορία όσων ακολούθησες για να μοιραστείς ως συνοδοιπόρος το τοπίο. Μόνο κουράστηκες. Μην παραιτείσαι. Ακόμα μπορείς να περπατάς.

Χαμένος χρόνος σε συναντήσεις πιο μοναχικές κι απ΄ τις απομονώσεις. Μόνο γελάστηκες. Μην απογοητεύεσαι. Ακόμα ζεις στους δικούς σου χρόνους.

 

Χαμένες στιγμές σε αυτοακυρώσεις και αλληλοακυρώσεις. Μόνο στιγμές ήταν. Μη μοιρολατρείς. Ακόμα υπάρχεις και μετά την ακύρωση.

Τελικά, όσα χαμένα κι αν αθροίσεις, ακόμα μπορείς να αθροίζεις.
Αυτό είναι το μεγαλείο σου Άνθρωπε!