Η Βιολέττα Ίκαρη, ήρθε πρόσφατα στα αυτιά μου,τυχαία, μέσω ενός διαδικτυακού φίλου και αγαπημένου μουσικού, του Θανάση Νικολακόπουλου. Αυτό που ένιωσα όταν την άκουσα, ήταν αυτό που θα ένιωθε κανείς αν ανακάλυπτε νέα γη. Έπρεπε οπωσδήποτε να τη γνωρίσω.
1. Τυπική η πρώτη ερώτηση, ωστόσο ενδοσκοπική: Τι ήταν αυτό που σε έσπρωξε στη σύνθεση μουσικής;
«Η ανάγκη μου για έκφραση νομίζω ήταν ο κυριότερος λόγος, όμως πρώτα έρχεται ο στίχος ο οποίος ουσιαστικά με οδηγεί στη σύνθεση. Όταν γράφω μεταφράζω το συναίσθημα που μου δημιουργεί ο στίχος σε μουσική, το αντίθετο με δυσκολεύει και γενικά γράφω σε εξαιρετικές και συνήθως δύσκολες περιόδους της ζωής μου , γι’ αυτό το λόγο δεν δηλώνω δημιουργός , άσε που σπάνια μου αρέσουν αυτά που γράφω.»
2. Ποια θεωρείς, μουσικά, ως σημαντικότερη επιρροή για σένα;
«Με παρασέρνουν πολλά είδη μουσικής, όμως από μικρή έπεσα στη μαρμίτα της παραδοσιακής μουσικής. Μεγάλωσα στην Ικαρία ακούγοντας κυρίως νησιώτικο και Σμυρναϊικο τραγούδι. Αυτούς τους ήχους τους κουβαλάω και τους μεταφέρω ασυναίσθητα ακόμα κι όταν υπηρετώ άλλα είδη.»
3. Περιέγραψε μου σε τρεις λέξεις τι σημαίνει μουσική για σένα.
«Διέξοδος, παρηγοριά, ζωή.»
4. Μπορείς να θυμηθείς πότε ήταν η πρώτη φορά που συνέθεσες μουσική και πώς σε έκανε να νιώσεις αυτό;
«Πάνε πολλά χρόνια που το πρώτο τραγούδι ήρθε και με βρήκε μόνο του την ώρα που γρατζούναγα την κιθάρα με το θράσος του ανίδεου και σαν να χτύπησε ένα καμπανάκι για να μου θυμίσει ότι πρέπει να εξωτερικευτώ. Ζορίστηκα να παραδεχτώ την αλήθεια μου αλλά με έναν τρόπο εξωπραγματικό ξεδιπλώθηκα. Το πρώτο τραγούδι που έγραψα ήταν «Η γη της επαγγελίας» και ένιωσα λες και μόλις την είχα βρει. Ο στίχος και η μουσική ήρθαν σχεδόν μαζί, πράγμα που μου έχει τύχει άλλη μία φορά. Λίγο μετά συνάντησα την εξαιρετική μουσικό Δώρα Πολιτοπούλου που έκανε κάποιες αλλαγές στη μουσική τις οποίες αγάπησα και «παντρεύτηκα». «
5. Θα μπορούσες να εστιάσεις στο τι είναι αυτό που κυρίως σε εμπνέει, όταν γράφεις μουσική;
«Οτιδήποτε με απασχολεί ή νιώθω, το οποίο δύσκολα γίνεται λέξεις.»
6. Υπήρξε κάποια performance, που να χαράχτηκε στη μνήμη σου ιδιαίτερα; Μπορείς να μας πεις γιατί;
«Σίγουρα ήταν η συμμετοχή μου στη συναυλία του ¨Όλοι μαζί μπορούμε ¨ στο Καλλιμάρμαρο δίπλα στον Διονύση Σαββόπουλο τον περασμένο Ιούλιο. Ο Σαββόπουλος είναι ο σημαντικότερος τροβαδούρος της εποχής μας και έχει προσφέρει μεγάλη μουσική κληρονομιά στη χώρα μας. Δεν είχα τολμήσει ούτε να ονειρευτώ κάτι τέτοιο και νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη.»
7. O Κόρμακ Μακ Κάρθι στο βιβλίο του «Ο δρόμος», γράφει κάπου: «Ξεχνάς αυτό που θέλεις να θυμηθείς και θυμάσαι αυτό που θέλεις να ξεχάσεις.» Ποια θεωρείς εσύ πως είναι η σχέση μεταξύ μνήμης και λήθης;
«Εγώ πάλι ξεχνάω ό,τι θέλω να ξεχάσω με μεγάλη επιτυχία και θυμάμαι αυτά που θέλω να θυμάμαι ή τουλάχιστον τα περισσότερα. Ίσως οφείλεται στο ότι μου αρέσει να εξελίσσομαι. Κυρίως κοιτάω μπροστά και φροντίζω όταν γυρίζω πίσω να εστιάζω στα όμορφα πράγματα για να νιώθω καλύτερα και να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος για μένα και τους γύρω μου.»
8. Δισκογραφικά, « Η Γη της Επαγγελίας» από τη MINOS EMI και το «Έλα και ράγισε τον κόσμο μου» από τη Feelgood records, είναι δυο τραγούδια, που πραγματικά μας υπόσχονται μια γη μουσικής επαγγελίας που θα ραγίσει τον μουσικό μας κόσμο.
Τι άλλο να περιμένουμε από σένα;
«Ετοιμάζω έναν δίσκο που θα έχει τραγούδια αγαπημένων δημιουργών. Κάτι που έχω γνωστοποιήσει είναι ότι στο δίσκο θα συμπεριλαμβάνεται ένα ντουέτο με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, σε μουσική δική μου και στίχους της Σμαρώς Παπαδοπούλου, ένα τραγούδι του Νίκου Ζιώγαλα και ένα του Γιάννη Μηλιώκα.»
9. Πώς μπορούμε να σε απολαύσουμε ζωντανά αυτήν την περίοδο; Ποια είναι τα σχέδια της νέας σεζόν;
«Θα κάνω κάποιες μουσικές παραστάσεις στο Σταυρό του Νότου plus στις 7 Φλεβάρη και 14 Μάρτη και μετά σχεδιάζω με τους συνεργάτες μου να πάμε σε κάποιες επαρχιακές πόλεις.»
Φωτογραφικό υλικό: Ευαγγελία Θωμάκου
APODYOPTES 