«Απλωμένοι σαν σκιές από τα χρυσάνθεμα που εφύτεψα στην απουσία της ψυχής σου, σε αυτήν υποκλίθηκα.» – από την T- Lili

 

 

Και οι χτύποι της φλέβας μου ακούγονται στο ρολόι· εκείνο που σταμάτησε όταν έφυγες.Πάγωσε τις στιγμές σαν όνειρα που δεν έζησες. Απλωμένοι σαν σκιές από τα χρυσάνθεμα που εφύτεψα στην απουσία της ψυχής σου, σε αυτήν υποκλίθηκα.

Έπειτα άκουσες την καρδιά μου, αλλά δεν μου πες πόσο την τιμάς γιατί η ηδονή σου έμεινε στην άβυσσο του σκοτεινού θρυψαλιασμένου καθρέφτη του πάθους σου· αυτού του πάθους που πεινούσε για σάρκες στους δρόμους του μαύρου εβένου.