«Σάπιο αίμα έχει μεγαλώσει τα δέντρα.
Πατάω πάνω στο αρχαίο τείχος.
Κατεβαίνω στο υπόγειο.
Κοιτάζω ένα κομμάτι του.»
– από την Κατερίνα Χαλβατζή

Μη φοράς ποτέ τακούνια στη Μοδιάνο.
Πλακόστρωτο- παγίδα με αιώνια γλίτσα.
Κάθεσαι σε ένα κάθετο στη θάλασσα στενό κι όταν σου έρθει στη μύτη αλατισμένη αύρα με μποχα αποφορας
καταλαβαίνεις πως
ήρθε η άνοιξη.
Παλιά μυρωδιά σφαγείων
στο FIX.

Σάπιο αίμα έχει μεγαλώσει τα δέντρα.
Πατάω πάνω στο αρχαίο τείχος.
Κατεβαίνω στο υπόγειο.
Κοιτάζω ένα κομμάτι του.
Το έχει στοκαρει από πάνω υπηρεσία του Δήμου.
Ο Αλή κόβει το κοτσάνι από το τριαντάφυλλο με τα δόντια αντρικά
και μου το χαρίζει.
Ποτέ δε δέχτηκε να πληρωθεί.

Ψαρίλας Καπάνι.
Μια ρακή στα μισοκαθιστά.
– Κυρία θες φτηνά τσιγάρα;-
Λυπάμαι τους τουρίστες
που θαυμάζουν προγραμματισμένη
ομορφιά.

Εισχωρώ κάτω από την πέτσα σου.
Σε θέλω έτσι βρωμιάρα.
Άπλυτη.
Να νιώθω τη γήινη μυρωδιά σου να κυλάει μέσα μου.
Μητρική.
Τι Θεσσ άλλο μωρή;

Τι…