«Ανεξάρτητα από τις ευκαιρίες που σου δίνονται από τη ζωή, όσο καταδικασμένη κι αν χαρακτηρίζεται, πάντα έχεις την ευκαιρία να εκτιμήσεις τι είναι όμορφο ή σημαντικό.»
– από την Μαρία Λυδία Κυριακίδου

Είναι σχεδόν απίθανο να μπορέσει να περιγράψει κανείς το «Μη μ’ αφήσεις ποτέ» του βραβευμένου με Νόμπελ Καζούο Ισιγκούρο, χωρίς να προδώσει πολλά από όσα συμβαίνουν στην ιστορία. Πρόκειται σίγουρα για ένα ιδιαίτερο βιβλίο. Μέσα από μια σειρά από υπαινιγμούς και κρυφά μηνύματα ο συγγραφέας αφήνει τις βασικές πληροφορίες να περνούν από μια επεξεργασία φιλτραρίσματος τέτοια, που νιώθεις πως τελικά όσο περισσότερα πράγματα εξακριβώνονται, τόσο λιγότερα πράγματα γίνονται κατανοητά.

Δε θα εκπλαγείς για το τέλος, γιατί το περιμένεις, αλλά ίσως να εκπλαγείς σχετικά με το τι ακριβώς περίμενες να συμβεί.
Μένεις με την εντύπωση πως, ανεξάρτητα από τις ευκαιρίες που σου δίνονται από τη ζωή, όσο καταδικασμένη κι αν χαρακτηρίζεται, πάντα έχεις την ευκαιρία να εκτιμήσεις τι είναι όμορφο ή σημαντικό.

---

 

 

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός :

Η Κάθι, η Ρουθ και ο Τόμι μεγαλώνουν εσωτερικοί σ’ ένα απομονωμένο ίδρυμα στην αγγλική ύπαιθρο. Είναι ένα σχολείο με παράξενους, αυστηρούς κανόνες, όπου οι καθηγητές δεν παύουν στιγμή να υπενθυμίζουν στους μαθητές τους πόσο ξεχωριστοί είναι.

Αλλά αυτό που τους κάνει ξεχωριστούς είναι μια ασύλληπτα σκληρή αλήθεια – και μια ακόμη πιο σκληρή μοίρα που τους περιμένει στον έξω κόσμο. Οι τρόφιμοι του Χάιλσαμ βρίσκονται εκεί για έναν συγκεκριμένο σκοπό. Για την ακρίβεια, έχουν φτιαχτεί γι’ αυτό τον σκοπό…