Χόρευαν σκιές πίσω απ’ το χρόνο
κι ο χρόνος μπροστά απ’ τις λέξεις
γέμιζε η πανσέληνος
απ’ το βλέμμα σου
σαν το ρούχο της φωτιάς
που όταν το φόραγες
έπλεκε η νύχτα χρώματα
Όαση αισθήσεων οι στιγμές
κι αν γύριζα πίσω το χρόνο
ούτε μια στιγμή δε θα αφαιρούσα
από το αλύτρωτο του μύθου σου…
Μου αρέσει εκείνος που η ψυχή του είναι πιο βαθιά από την πληγή του. Νίτσε.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!