Για ένα πάθος που έψαχνε τη λύτρωση μέσα στα συντρίμμια.
Για μια Ειρήνη που ξάπλωσε την ομορφιά της στο τίποτα.
– γράφει η Μαρία Βούλγαρη

Κι η ελπίδα φόρεσε την πίστη με θάρρος σε τιμή ευκαιρίας.

Για ένα πάθος που έψαχνε τη λύτρωση μέσα στα συντρίμμια.

Για μια Ειρήνη που ξάπλωσε την ομορφιά της στο τίποτα.

Μα έτσι είναι η αλήθεια.

Ντυμένη ελευθερία να βολτάρει όπου θέλει.

Κι η αλλαγή να θυμίζει παντού

πως καθετί που προκύπτει ακραιφνώς

δεν είναι τίποτ’ άλλο

παρά μια αλλόκοτη φωνή

που τραγουδάει παντού το ανυπόστατο

για να μην ξεχνάει το όνομά της.