Ήρθε όπως έρχονται όλα τα ακραία
(με ανεπαίσθητο δόλο)
Σαν παραλίγο δάκρυ
Στις άκρες των ματιών
Σαν βελονια
Στα ξεφτια της ημέρας
Ξέσκισε τα χάρτινα παραπετασματα
Της νεκρωμενης ησυχίας
Έχωσε βρώμικα στουπιά
Στο στόμα της απόγνωσης
Κήρυξε πόλεμο
Στα φίμωτρα της Λήθης
Έγδαρε μουδιασμένες αισθήσεις
Παραδομενες στη χαυνωση του Τίποτα
…
Ύστερα
Κοιταχτηκε στον καθρέφτη
Έφτυσε αίμα και χολή
Φθόνος για τους ζωντανούς
Ήταν
Αυτο-αναφλεχθηκε ένα μίζερο απομεσημερο