«…η υγρή μυρωδιά
απο πεύκα σε συντροφεύει
απο πεύκα σε συντροφεύει
ίσως εδώ κάτω φύτρωσες κι εσύ..»
– από την Δέσποινα Κουμαντσιώτη

ποτισμένο μάρμαρο
με δάκρυα περαστικών
περαστικοί στη ζωή
περαστικοί στο θρήνο
λίγες στιγμές χαράς
στα χρόνια που αδιάφορα κυλάνε
αναμνήσεις με χρώμα
και μυρωδιές
διαδρομή ατέλειωτη μέχρι το χώμα
πριν δύσει ο ήλιος
η υγρή μυρωδιά
απο πεύκα σε συντροφεύει
ίσως εδώ κάτω φύτρωσες κι εσύ
σαν ρίζα δέντρου
σαν το μωρό στη μήτρα
όπου πατάω έχεις ήδη περάσει
ακολουθώ τη γνώση
και ξαναβρίσκω εσένα

