«Αφήνω σύντομο μήνυμα. Κι ύστερα περιμένω την επιστροφή σου…»
– από την Ρένια Παπαματθαίου

 

Τα καλοκαίρια πάντα φέρνουν ανατροπές και με επιδεξιότητα λησμονούν.
Οι φόβοι απειλητικοί αιωρούνται- μη με λησμόνει- επιθυμεί η καρδιά.

Δεν είναι σπάνιο κάτι να μη διαρκεί…

Αφήνω σύντομο μήνυμα. Κι ύστερα περιμένω την επιστροφή σου.Σίγουρη πως η φωνή σου θ’αναζητήσει τη δική μου.

Οι ώρες περνούν· πολυάσχολος εσύ και γω ανυπόμονη.
Ο χρόνος περνάει, σπάει και σκορπίζεται σε στιγμές. Και οι στιγμές είναι ένα τίποτα. Και ο ουρανός πενθεί.

Η βροχή σκάει στις τσιμεντένιες στέγες.

Οι εποχές μπερδεύονται, το καλοκαίρι ανυπομονεί, η βαρυχειμωνιά παραμένει μέσα μου και η κασέτα στον τηλεφωνητή παραμένει βουβή.

Μήπως έκανα λάθος ν’ακουμπήσω τις ελπίδες μου σ’ένα μηχάνημα;