Βροχή ήταν αυτή;
Ή έκλαιγες;
Γιατί μύρισα στο νοτισμένο χώμα
την παραπονεμένη ανάσα σου.
Ήταν τόσο νωχελική η βροχή σήμερα
που μου θύμισε
το δακρυσμένο σου παράπονο.
Στύβεσαι σαν αφράτο σύννεφο.
Κι εγώ
ακόμα παλεύω να καθησυχάσω
τους λυγμούς σου στην τέντα μου
και να χαϊδέψω τις συσπάσεις του προσώπου σου
στην αχνιστή μου τζαμαρία.
Βροχερός ο καιρός σήμερα.
Κι ούτε που σκέφτηκα να μη βραχώ….
APODYOPTES 