
«Φωτογραφία σέπια»
Με οδήγησε στο βάθος της κάμαρας, σε μια κόχη που έμοιαζε με εικονοστάσι. Μέχρι και καντήλι είχε. – γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Φωτογραφία σέπια»
Με οδήγησε στο βάθος της κάμαρας, σε μια κόχη που έμοιαζε με εικονοστάσι. Μέχρι και καντήλι είχε. – γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Φωτογραφία σέπια»
Κάθε χρόνο έρχονταν στο χωριό, ποτέ δεν θυμάται το δέντρο αυτό να είχε κάτι το ξεχωριστό. -γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Το δέντρο»
Πλήρωσα το εισιτήριό μου στο αυτόματο μηχάνημα με τις οδηγίες για ηλίθιους, που σε κάνουν να αισθάνεσαι ακριβώς αυτό: Ηλίθιος. -γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Χαπάκι εντ»
Η γυναίκα περίμενε όρθια, δίπλα στο παράθυρο. Τα μάτια της ήταν τεράστια, σπηλαιώδη, βοούσαν σιωπηλά. Ο γιατρός πλησίασε. -γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Το μαντήλι»
Ξύπνησα κι ήμουν σαν να με είχαν δείρει σε όλο μου το κορμί. Διόρθωση: όχι σαν. Με χτυπούσαν όλη νύχτα. Αυτή τη φορά ήταν η μέση. – γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Ο Γλάρος»
Εκείνος χαμογέλασε αχνά. «Είναι απίστευτο», σκέφθηκε, «τι σκαρφίζονται οι άνθρωποι για να καμουφλάρουν και ταυτόχρονα να προβάλουν το εγώ τους σε καρικατούρες!» -γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Οι τρεις αδελφές»
Είχα κάνει ήδη την γνωριμία με την κυρία Ελένη. Το σπίτι της ήταν πιο πάνω από την πανσιόν όπου είχα νοικιάσει δωμάτιο. -γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Η Ωραία Ελένη της Κύθνου»
Έκτοτε, τον ξαναέβλεπα, πάντα στις πιο άβολες φάσεις, τις πιο ντροπιαστικές.
– Δεν πλένεσαι ποτέ; Όζεις!, του πέταξα μια μέρα.
– Άκου ποιος μιλάει!, λέει σκασμένος στα γέλια. -γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Φύλακας Άγγελος»
Έτσι όπως ήταν αγουροξυπνημένη, δεν αντιλήφθηκε αμέσως το περίεργο φόντο στην οθόνη της. Ροζ; Πότε έβαλε ροζ λουλουδάκια στην επιφάνεια εργασίας; -γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Αμετάκλητα Πριν»
«- Σας παρακαλώ… μουρμούρισα. Έπρεπε τουλάχιστον να προσπαθήσω.
– Εσείς κάνατε ευχή όταν γεννήθηκε η κόρη σας;
– Ναι»
– γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Το Γκισέ»
– Από τι πέθανε;, ρώτησα
– Καρδιά, μου απάντησε ξερά και κατάλαβα αμέσως ότι έλεγε ψέμματα. Ο νους μου πήγε στα ναρκωτικά, έιτζ και τέτοια. Τα παιδιά των πλουσίων είναι επιρρεπή σε τέτοια.
…γράφει η Σταυρούλα Αντζουλάκου Συνεχίστε την ανάγνωση «Η Ψυχή Της Λήδας»